Zwolnienie od podatku VAT usług kserokopii zbiorów bibliotecznych. Usługa ściśle związana z działalnością statutową biblioteki. Opłata na pokrycie jedynie kosztów kopii. Biblioteka zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Usługa kopi w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 17, 17a i 18 ustawy.
sygnatura: ILPP1/443-914/12-4/MK
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2012-12-31
| słowa kluczowe: | biblioteki, podatek od towarów i usług, usługi kulturalne, zwolnienia z podatku od towarów i usług |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Biblioteki reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. (data wpływu 17 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług kserograficznych jako usług pomocniczych do działalności kulturalnej biblioteki - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług kserograficznych jako usług pomocniczych do działalności kulturalnej biblioteki. Dnia 17 grudnia 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
W czwartym kwartale roku 2012 Wnioskodawca odda do użytkowania nowy obiekt należący do Biblioteki. Nieruchomość ta jest przeznaczona na cele biblioteczne. Mieszczą się tam czytelnie, wypożyczalnie, pomieszczenia do gromadzenia zbiorów bibliotecznych i inne związane ze statutową działalnością instytucji.
Obiekt jest bardzo nowoczesny, spełniający najwyższe standardy współczesnych, europejskich bibliotek. W obiekcie tym będą punkty kserograficzne obsługujące tylko osoby korzystające w danym czasie ze zbiorów bibliotecznych. Punkty te nie będą obsługiwały osób z zewnątrz. Biblioteka musi być wyposażona w profesjonalne urządzenia kserograficzne, ponieważ Wnioskodawca posiada zbiory specjalne, które nie podlegają wypożyczeniu na zewnątrz. Korzystać z nich będą naukowcy i badacze. Ponadto Zainteresowany obsługuje nauczycieli, uczniów i studentów, którzy niejednokrotnie chcą skserować fragment książki, czy innego dokumentu należącego do zbiorów. Usługi te Wnioskodawca będzie świadczyć za odpłatnością ustaloną na poziomie ponoszonych kosztów. Biblioteka nie będzie osiągała dochodu na odpłatnym świadczeniu usług ksero w nowym obiekcie.
Dnia 17 grudnia 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, iż:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy usługi ksero świadczone przez Wnioskodawcę w nowo oddanym obiekcie należy traktować jako usługi pomocnicze do usługi podstawowej, która jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) i również one podlegają zwolnieniu w związku z art. 43 ust. 17, 17a) i 18 ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatnie świadczone usługi ksero podlegają zwolnieniu od podatku VAT, ponieważ są bezpośrednio związane z usługami bibliotecznymi, które są zwolnione od opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą. Usługi ksero świadczone będą tylko na rzecz osób korzystających w danym czasie ze zbiorów bibliotecznych w czytelni. Kopiowaniu podlegać będą tylko zbiory biblioteczne naszej instytucji, nie będą to usługi ogólnodostępne. Biblioteka nie będzie osiągać dochodów z tej działalności, bowiem odpłatność będzie ustalona na poziomie ponoszonych kosztów związanych z kopiowaniem. Za faktem ich zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT przemawia jeszcze to, że część zbiorów bibliotecznych nie może być wypożyczana na zewnątrz ze względu na ich wartość historyczną i ochronę. Zbiory te najczęściej będą kopiowane. Zatem ma tu zastosowanie art. 43 ust. 17, 17a, 18 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a. Zgodnie z powyższymi uregulowaniami usługi kulturalne świadczone przez podmioty wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT są zwolnione od podatku od towarów i usług. Usługi ksero świadczone przez Wnioskodawcę będą ściśle związane z usługami podstawowymi zwolnionymi od podatku VAT i one również korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Na podstawie art. 5a ustawy (obowiązującego od 1 stycznia 2011 r.), towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.
W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Stosownie natomiast do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchyliły załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 11 wymieniał jako zwolnione od podatku m. in. usługi związane z kulturą (ex 92) i przeniosły uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktu 33, regulującego zwolnienia od podatku usług kulturalnych.
Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów. Powyższe jest konsekwencją wprowadzenia do ustawy cyt. wyżej art. 5a, zgodnie z którym od dnia 1 stycznia 2011 r., jeżeli przepisy ustawy nie powołują symbolu statystycznego dla danego towaru bądź usługi, nie identyfikuje się ich za pomocą klasyfikacji statystycznych.
Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.).
Dyrektywa w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu od podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.
Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.
Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.
Z kolei w myśl art. 43 ust. 17 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r.), zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy (obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.) , zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Stosownie do treści art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.
W myśl art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:
Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Jak wynika z wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne (...). Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia ,,usług kulturalnych". Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu ,,usługi kulturalne" w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to ,,całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller ,,Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska" Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle ,,kultura" podaje, że jest to ,,całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania" (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza ,,materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory". Przez potoczne rozumienie pojęcia ,,kultura" możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia ,,kultura", ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ww. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 406) oraz ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 642 ze zm.). Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów ,,kultura" oraz ,,usługi kulturalne" na potrzeby niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.
Jak wynika z art. 2 ww. ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.
W myśl art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy, działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.
Zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 powyższej ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.
Z art. 14 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy wynika, iż instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.
A jak wynika z ust. 3 cytowanej ustawy, instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.
Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy o bibliotekach, biblioteki i ich zbiory stanowią dobro narodowe oraz służą zachowaniu dziedzictwa narodowego. Biblioteki organizują i zapewniają dostęp do zasobów dorobku nauki i kultury polskiej oraz światowej.
Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, prawo korzystania z bibliotek ma charakter powszechny, na zasadach określonych w ustawie.
Jak wynika z art. 4 ust. 1 cytowanej ustawy, do podstawowych zadań bibliotek należy:
Do zadań bibliotek - art. 4 ust. 2 ww. ustawy - może ponadto należeć prowadzenie działalności bibliograficznej, dokumentacyjnej, naukowo-badawczej, wydawniczej, edukacyjnej, popularyzatorskiej i instrukcyjno-metodycznej.
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, biblioteki są organizowane i prowadzone przez podmioty zwane dalej ,,organizatorami".
Z ust. 2 powołanego przepisu wynika, że organizatorami bibliotek są:
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, usługi bibliotek, których organizatorami są podmioty określone w art. 8 ust. 2, są ogólnie dostępne i bezpłatne, z zastrzeżeniem ust. 2.
Art. 14 ust. 2 cyt. ustawy, stanowi iż opłaty mogą być pobierane:
Wysokość opłat, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, nie może przekraczać kosztów wykonania usługi (art. 14 ust. 3 cyt. ustawy).
Z powyższych regulacji wynika zatem, iż biblioteki stanowią formę organizacyjną działalności kulturalnej oraz są instytucjami kultury wpisywanymi do właściwego rejestru. Byt prawny bibliotek oraz zasady ich funkcjonowania regulują przede wszystkim dwie ustawy, tj. ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o bibliotekach.
Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza oddać do użytkowania nowy obiekt należący do Biblioteki. Nieruchomość ta jest przeznaczona na cele biblioteczne. Mieścić się tam będą czytelnie, wypożyczalnie, pomieszczenia do gromadzenia zbiorów bibliotecznych i inne związane ze statutową działalnością instytucji. W obiekcie tym będą punkty kserograficzne obsługujące tylko osoby korzystające w danym czasie ze zbiorów bibliotecznych. Punkty te nie będą obsługiwały osób z zewnątrz. Biblioteka musi być wyposażona w profesjonalne urządzenia kserograficzne, ponieważ Wnioskodawca posiada zbiory specjalne, które nie podlegają wypożyczeniu na zewnątrz. Korzystać z nich będą naukowcy i badacze. Ponadto Zainteresowany obsługuje nauczycieli, uczniów i studentów, którzy niejednokrotnie chcą skserować fragment książki, czy innego dokumentu należącego do zbiorów. Usługi te Wnioskodawca będzie świadczyć za odpłatnością ustaloną na poziomie ponoszonych kosztów. Biblioteka nie będzie osiągała dochodu na odpłatnym świadczeniu usług ksero w nowym obiekcie. Wnioskodawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazał Zainteresowany - jego zdaniem - świadczenie usługi kserograficznej polegającej na kopiowaniu wyłącznie zbiorów Biblioteki jest ustawowym, podstawowym zadaniem Biblioteki i stanowi element usług kulturalnych. Wnioskodawca jest zdania, iż przedmiotowe usługi nie stanowią odrębnej od działalności kulturalnej całości. Są elementem podstawowych zadań biblioteki. Usługi kserograficzne - zdaniem Wnioskodawcy - są niezbędnym elementem działalności nowoczesnej biblioteki. Biblioteka nie będzie osiągać dochodów z tej działalności, bowiem odpłatność za usługi kserograficzne zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o bibliotekach nie może przekraczać kosztów ich wykonania.
Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż świadczenie usług kserograficznych polegających na kopiowaniu wyłącznie zbiorów Biblioteki na rzecz osób korzystających ze zbiorów, podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 17, pkt 17a i pkt 18 ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż Biblioteka stanowi organizacyjną formę działalności kulturalnej. Statutowa działalność bibliotek uznawana jest na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej za działalność kulturalną, a sama biblioteka za instytucję kultury. W konsekwencji Wnioskodawca jest także podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury. Skutkiem powyższego Biblioteka realizując swoją działalność statutową będąc podmiotem wykonującym działalność kulturalną spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.
Ze zwolnienia korzystać będą także wykonywane przez Wnioskodawcę usługi kserograficzne polegające na kopiowaniu wyłącznie zbiorów Biblioteki na rzecz osób korzystających ze zbiorów. Powyższe usługi - jak wskazał Wnioskodawca - stanowią element usługi kulturalnej jaką świadczy Biblioteka, nie stanowią one odrębnej od działalności kulturalnej całości oraz są elementem podstawowych zadań Biblioteki. Ponadto, ich głównym celem nie jest osiąganie przez Wnioskodawcę dochodu czy systematycznego zysku, bowiem stosownie do zapisów art. 14 ust. 3 ustawy o bibliotekach, pobierane z tytułu wykonania kserokopii opłaty nie mogą przekraczać kosztów wykonania usługi. Jednocześnie opisane we wniosku usługi nie stanowią czynności określonych w art. 43 ust. 19 ustawy. W świetle powyższego przedmiotowe usługi spełniają przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17, pkt 17a oraz pkt 18 ustawy.
Reasumując, usługi ksero świadczone przez Wnioskodawcę - w kształcie opisanym we wniosku - w nowo oddanym obiekcie należy uznać za usługę pomocniczą do usługi podstawowej, która jest zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, skutkiem czego same korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17, pkt 17a oraz pkt 18 ustawy.
Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego, podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.