Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy Nadleśniczemu korzystającemu z samochodu służbowego na podstawie zgody przełożonego, którego miejscem pracy jest teren całego Nadleśnictwa, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa?

sygnatura: IPTPB1/415-609/12-2/DS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

data: 2012-12-31

słowa kluczowe:dojazdy, nadleśnictwo, pracownik, samochód służbowy, świadczenie nieodpłatne

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 5 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczenia z tytułu przejazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczenia z tytułu przejazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane Lasami Państwowymi. Lasy Państwowe, jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne: Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych (1 jednostka), Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych (17 jednostek), Nadleśnictwa (431 jednostek) oraz inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (27 jednostek). Wnioskodawca jest jedną z 431 jednostek i podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.

Nadleśniczy, jako kierownik tej Jednostki jest powołany do Służby Leśnej i zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 ze zm.), bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami, stanowiącymi majątek Skarbu Państwa na terenie Nadleśnictwa.

Zgodnie z § 3 ust. 2 Zarządzenia Nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r., Nadleśniczy Nadleśnictwa, jako osoba uprawniona do korzystania z samochodu służbowego, wykorzystuje go do dojazdów pomiędzy stałym miejscem zamieszkania a miejscem pracy.

Nadleśniczy mieszka poza terenem Nadleśnictwa w mieszkaniu prywatnym oddalonym od siedziby Nadleśnictwa o 10 km i korzysta z samochodu służbowego. Zgodę na wykorzystywanie samochodu służbowego pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem pracy, Nadleśniczy otrzymał od Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w piśmie z dnia 23 stycznia 2000 r. i obowiązuje ona nadal.

W zakresie wykonywania pracy w § 4 pkt 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy określono, że ,,miejscem pracy dla Nadleśniczego jest teren Nadleśnictwa". Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa. Dotyczy to szczególnie bezpośrednich zagrożeń dla majątku zarządzanego przez Nadleśnictwo, takich jak: pożary, kradzieże, huragany, powodzie, itp., które często mają miejsca poza wyznaczonymi godzinami pracy Nadleśnictwa. Natychmiastowa reakcja na takie wyjątkowe sytuacje, czyli m.in. szybkie dotarcie do miejsca prowadzonej działalności gospodarczej, może znacząco obniżyć straty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Nadleśniczemu korzystającemu z samochodu służbowego na podstawie zgody przełożonego, którego miejscem pracy jest teren całego Nadleśnictwa, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgoda na dojazdy do pracy jest uzasadniona charakterem powierzonej pracy, tym samym, wartość tych dojazdów nie stanowi świadczenia nieodpłatnego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość natychmiastowego skorzystania z samochodu, w celu dotarcia do miejsca pracy jakim jest teren Nadleśnictwa, pozwala na realizację celu służbowego, zabezpieczając w ten sposób interes majątku Skarbu Państwa, zarządzanego przez Nadleśnictwo.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość przejazdów na trasie z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa, nie stanowi dla Nadleśniczego świadczenia nieodpłatnego i nie powinno stanowić podstawy do pobierania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z wniosku wynika, iż Nadleśniczy za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, wykorzystuje samochód służbowy do przejazdów pomiędzy miejscem pracy a miejscem zamieszkania. Uprawnienie do korzystania z samochodu służbowego przez Nadleśniczego, jako kierownika jednostki organizacyjnej, wynika z zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż przydzielenie samochodu służbowego wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy, o ile samochód ten jest wykorzystywany w celach służbowych. Przychód ze stosunku pracy nie powstaje bowiem w sytuacji, gdy przejazdy z oraz do miejsca zamieszkania, stanowią realizację celu służbowego, jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa. W konsekwencji, przejazdy z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa nie generują przychodu ze stosunku pracy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż przejazdy Nadleśniczego samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa - o ile nie służą osobistym celom pracownika, lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem ich wartości nie można uznawać za przychód pracownika ze stosunku pracy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma obowiązku doliczania do przychodu ze stosunku pracy, wartości dojazdu Nadleśniczego samochodem służbowym, z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa. Zatem, świadczenie to nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Końcowo Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY