INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do skorzystania od 1 stycznia 2014 r. ze zwolnienia podmiotowego oraz obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT i składania deklaracji VAT-7 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 18 września 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa Wnioskodawcy do skorzystania od 1 stycznia 2014 r. ze zwolnienia podmiotowego oraz obowiązku zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT i składania deklaracji VAT-7.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 18 grudnia 2013 r. (data wpływu 20 grudnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 12 grudnia 2013 r. znak: IBPP1/443-880/13/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ale nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na:

1. prowadzeniu kantorów wymiany walut, czyli działalność zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy: ,,transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi....".
2. dostawie złota inwestycyjnego, czyli działalność zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 122 ustawy: ,,zwalnia sie od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty za złoto asygnowane...",
3. usługi wynajmu nieruchomości, która stanowi własność Wnioskodawcy i jest działalnością z gruntu rzeczy opodatkowaną podatkiem VAT.

W 2013 r. Wnioskodawca osiągnął obrót z działalności zwolnionej (kantory + sprzedaż złota inwestycyjnego) około 151.000.000 zł oraz z działalności opodatkowanej (wynajem nieruchomości) w kwocie około 9.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku z 18 grudnia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że całkowity obrót z działalności zwolnionej w 2013 r. wyniósł 207.332.020,38 zł.

W tym obrót zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT 206.222.740,45 zł, obrót zwolniony na podstawie art. 122 ustawy o VAT 1.109.279,93 zł, obrót z działalności opodatkowanej czyli z najmu i dzierżawy 14.250,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. zmienionego przepisu art. 113 ust. 1 jeżeli Wnioskodawca zrezygnuje z usług wynajmu, czyli w 2014 r. i w latach następnych nie będzie świadczył już wynajmu, ale wyłącznie czynności zwolnione opisane przez niego w punkcie 1 i 2 poz. 68 niniejszego wniosku to czy nie będzie musiał rejestrować się jako podatnik VAT, prowadzić ewidencji zakupu i sprzedaży dla podatników VAT i składać deklaracji VAT-7...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ od 1 stycznia 2014 r. wchodzą w życie przepisy które wprowadzają zmiany w zakresie korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, a usługi z art. 43 ust. 1 pkt 7 są wykonywane przez niego jako działalność główna, nie mają charakteru działalności pomocniczej zatem te usługi - według Wnioskodawcy - będą wliczały się do limitu 150.000 zł. Nie będzie dla Wnioskodawcy spełniona dyspozycja nowego art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. b więc prowadząc nadal wszystkie 3 rodzaje działalności Wnioskodawca musiałby zarejestrować się jako podatnik VAT i począwszy od stycznia 2014 r. składać deklaracje VAT.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy gdy zaniecha on wykonywania czynności opodatkowanych czyli wynajmu i będzie wykonywał wyłącznie czynności zwolnione, to mimo, że przekroczył z nich obrót 150.000 zł to nie stanie się podatnikiem VAT, nie będzie musiał się rejestrować i składać deklaracji, gdyż nie wykona od 2014 r. żadnej czynności opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Z kolei zgodnie z art. 122 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę, wewnątrzwspólnotowe nabycie i import złota inwestycyjnego, w tym również złota inwestycyjnego reprezentowanego przez certyfikaty na złoto asygnowane lub nieasygnowane, lub złota, którym prowadzony jest obrót na rachunkach złota, oraz w szczególności pożyczki w złocie i operacje typu swap w złocie, z którymi wiąże się prawo własności lub roszczenie w odniesieniu do złota inwestycyjnego, a także transakcje dotyczące złota inwestycyjnego związane z kontraktami typu futures i forward, powodujące przeniesienie prawa własności lub roszczenia w odniesieniu do złota inwestycyjnego.

Zgodnie z obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z kolei, na mocy art. 113 ust. 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., ustalonym przez art. 1 pkt 55 lit. a) ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35), dalej ustawy zmieniającej - zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, ale nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na:

1. prowadzeniu kantorów wymiany walut - działalność zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT,
2. dostawie złota inwestycyjnego - działalność zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 122 ustawy o VAT,
3. wynajmie nieruchomości - usługa opodatkowana podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 18 grudnia 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że całkowity obrót z działalności zwolnionej w 2013 r. wyniósł 207.332.020,38 zł.

W tym obrót zwolniony na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT 206.222.740,45 zł, obrót zwolniony na podstawie art. 122 ustawy o VAT 1.109.279,93 zł, obrót z działalności opodatkowanej czyli z najmu i dzierżawy 14.250,00 zł.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w sytuacji gdy zrezygnuje z usług wynajmu, czyli w 2014 r. i w latach następnych nie będzie świadczył już wynajmu, ale wyłącznie czynności zwolnione opisane przez niego w punkcie 1 i 2, to czy w świetle obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. zmienionego przepisu art. 113 ustawy o VAT, będzie musiał zarejestrować się jako podatnik VAT, prowadzić ewidencję zakupu i sprzedaży dla potrzeb podatku VAT i składać deklaracje VAT-7.

Odnosząc się zatem do powyższych wątpliwości Wnioskodawcy należy stwierdzić, że zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 lit. a i lit. b ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 z wyjątkiem transakcji związanych z nieruchomościami, jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych oraz usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, tj. transakcji, łącznie z pośrednictwem, dotyczących walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną - jeżeli czynności te również nie mają charakteru transakcji pomocniczych.

Jednocześnie obowiązująca od 1 stycznia 2014 r. konstrukcja art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, wymieniająca wprost jakiego obrotu nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, wskazuje że transakcje zwolnione na postawie art. 122 ustawy o VAT powinny być, jako niewymienione w art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, wliczone do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Dokonane przez Ustawodawcę od 1 stycznia 2014 r. zmiany w art. 113 mają na celu w sposób bardziej precyzyjny i odpowiadający prawu unijnemu regulować stosowanie zwolnienia od podatku VAT dla drobnych przedsiębiorców, których obrót w skali roku nie przekracza 150.000 zł.

Zgodnie z art. 288 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.) kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

1. wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;
2. wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;
3. wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;
4. wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b) g) oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

Dokonane zatem od 1 stycznia 2014 r. zmiany w ustawie o VAT w sposób ściślejszy odwzorowują przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, która w art. 288 pkt 3 i pkt 4 stanowi, że kwota obrotu obejmuje wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 152 Dyrektywy, wartość transakcji finansowych oraz wartość transakcji związanych z nieruchomościami.

Jednocześnie należy zauważyć, że jeśli czynności w zakresie prowadzenia kantorów wymiany walut oraz wynajmu nieruchomości są przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, to nie mają charakteru transakcji pomocniczych lecz są to transakcje podstawowe.

Odnosząc zatem powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, stwierdzić należy, że zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę jako zwolnione od podatku VAT obroty z tytułu transakcji sprzedaży złota inwestycyjnego, transakcji finansowych (prowadzenie kantorów wymiany walut), które nie mają charakteru czynności pomocniczych, od 1 stycznia 2014 r. wliczane są do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca, jego obrót z tytułu transakcji sprzedaży złota inwestycyjnego i transakcji finansowych (prowadzenie kantorów wymiany walut) przekroczy w 2013 r. kwotę 150.000 zł, to od 1 stycznia 2014 r. Wnioskodawca traci prawo do zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Jeśli chodzi o składanie deklaracji, to zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Natomiast zgodnie jednak z art. 99 ust. 7 w brzmieniu obwiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113, oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że:

1. przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3;
2. są obowiązani do dokonania korekty podatku odliczonego, o której mowa w art. 90a lub art. 91, lub
3. są obowiązani do dokonania korekty, o której mowa w art. 89a ust. 4, lub uprawnieni do dokonania korekty, o której mowa w art. 89b ust. 4.

Z powyższego przepisów wynika, że nie muszą dokonywać zgłoszenia rejestracyjnego w podatku VAT, prowadzić ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i składać deklaracji VAT podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub podmioty wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Z kolei dostawy złota inwestycyjnego objęte są odrębnymi, szczególnymi procedurami ujętymi w art. 121 -125 ustawy o VAT. Na podstawie art. 122 ustawy o VAT dostawa złota inwestycyjnego jest zwolniona od podatku natomiast podatnik może z tego zwolnienia zrezygnować w trybie art. 123 ustawy o VAT.

Jednocześnie na podstawie art. 125 ustawy o VAT Wnioskodawca i tak jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, a ewidencja ta powinna zawierać także dane dotyczące nabywcy, które umożliwiają jego identyfikację.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że rezygnacja ze świadczenia od dnia 1 stycznia 2014 r. usług najmu, tj. rezygnacja z wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych spowoduje, że mimo przekroczenia obrotu, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT Wnioskodawca nie będzie musiał się rejestrować jako podatnik VAT czynny i nie będzie musiał składać deklaracji dla podatku VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że w sytuacji gdy zaniecha wykonywania czynności opodatkowanych czyli wynajmu i będzie wykonywał wyłącznie czynności zwolnione, to mimo, że przekroczył z tego tytułu obrót 150.000 zł to nie będzie musiał się rejestrować i składać deklaracji, gdyż nie wykona od 2014 r. żadnej czynności opodatkowanej, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 122 i art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wskazanych przez Wnioskodawcę obrotów z tytułu transakcji sprzedaży złota inwestycyjnego oraz z tytułu transakcji finansowych w zakresie prowadzenie kantorów wymiany walut, gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie opisał wyczerpująco stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), nie zadał pytania i nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie. W związku z tym kwestie związane ze zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 122 i art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT obrotu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z tytułu transakcji sprzedaży złota inwestycyjnego oraz z tytułu transakcji finansowych w zakresie prowadzenie kantorów wymiany walut potraktowano jako element przedstawionego zdarzenia przyszłego, który nie podlegał ocenie tut. organu.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.