Pytanie Podatnika dotyczy zakresu stosowania art. 113 i art. 99 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

sygnatura: 1401/PV-I/4407/14-113/06/AP

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-01-18

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. Nr 8/2005, poz.60), art. 99 ust. 1 i ust. 7, art. 113 ust. 1, ust. 9 i ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia 18 września 2006r. wniesionego przez Pana Janusza B., na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany z dnia 5 września 2006r., znak 1432/PP/P/440-177/14a/06/GM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

p o s t a n a w i a

odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 21 sierpnia 2006r., Pan Janusz B. zwrócił się o udzielenie informacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, iż Strona rozpoczynając w dniu 1 czerwca 2003r. prowadzenie działalności gospodarczej, dokonała rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, z uwagi, że przewidywana wartość sprzedaży przekroczyć miała kwotę uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia od podatku.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, faktyczna wartość sprzedaży w 2003r. wyniosła 33 352 zł, w styczniu 2004r.: 3 173,40 zł, natomiast w okresie od 1 lutego do 31 maja 2004r. obrót wyniósł ?0? w związku z brakiem zamówień.

Powyższe spowodowało, iż Pan B. począwszy od 1 czerwca 2004r. postanowił skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Strona we wniosku zauważa dodatkowo, iż nigdy nie rezygnowała z takiego zwolnienia.

Pytanie Podatnika dotyczy zakresu stosowania art. 113 i art. 99 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W opinii Strony wyrażonej we wniosku, przysługuje mu prawo do zwolnienia od podatku VAT w oparciu o art. 113 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy za cały okres od 1 czerwca 2004r. Do chwili obecnej. Jak również zgodnie z art. 99 ust. 7 ustawy zwolniony jest On z obowiązku sporządzania deklaracji podatkowej VAT-7.

Po rozpatrzeniu powyższego wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany wydał postanowienie w dniu 5 września 2006r., znak 1432/PP/P/440-177/14a/06/GM w którym uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W wydanym postanowieniu Naczelnik Urzędu Skarbowego zajął stanowisko, iż podatnik rozpoczynając działalność i dokonując rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług poprzez złożenie w dniu 30 maja 2003r. do urzędu skarbowego druku VAT-R ? zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zatem w świetle obowiązujących przepisów mógł ponownie skorzystać ze zwolnienia po upływie 3 lat, tj. od dnia 1 lipca 2006r.

Jednocześnie na podstawie art. 10 ust. 1 uprzednio obowiązującej ustawy o VAT oraz art. 99 ust. 1 obecnej ustawy Wnioskodawca obowiązany był składać deklaracje podatkowe.

Na powyższe rozstrzygniecie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany, Strona w dniu 18 września 2006r. za pośrednictwem Urzędu Pocztowego wniosła zażalenie, w którym nie zgadza się ze stanowiskiem organu i wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydanie orzeczenia w trybie obowiązującym.

W zażaleniu Strona zarzuca, iż organ podatkowy błędnie zinterpretował przepis art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług oraz przepis art. 14 ust. 2 i 6 uprzednio obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, wychodząc z założenia, że Strona rejestrując się w 2003 roku jako podatnik podatku od towarów i usług zrezygnowała z przedmiotowego zwolnienia od podatku. Zdaniem Pana Balickiego w niniejszej sprawie nie zachodzi przypadek z art. 14 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. Dodatkowo w piśmie stanowiącym ?wypowiedzenie się co do zgromadzonego materiału? Strona podnosi, iż jako podatnik nie spełnił przesłanki wymaganej do zwolnienia, gdyż przewidywał że wartość sprzedaży usług przekroczy limit określony w art. 14 ust. 1 pkt. 1 ustawy.

Dokonując analizy stanu faktycznego oraz mających w spawie zastosowanie przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując zażalenie Strony stwierdza co następuje.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym podatnik rozpoczynając działalność gospodarczą dokonał rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług na formularzu VAT-R złożonym do urzędu skarbowego w dniu 30 maja 2003r. W okresie tym obowiązującą ustawą była ustawa z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.)

Analizując powyższą sytuację organ odwoławczy zwraca uwagę na art. 14 ust. 6 wyżej wymienionej ustawy w myśl którego podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 2 ustawy w ciągu roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży towarów nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie 10.000 euro.

Z powyższego przepisu wynika, iż podatnicy rozpoczynający działalność w trakcie roku podatkowego są zwolnieni od podatku z mocy prawa. Ze zwolnienia tego mogą zrezygnować pod warunkiem zawiadomienia o tym zamiarze właściwego urzędu skarbowego przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu (art. 14 ust. 2 ustawy).

Konstrukcja powyższa oznacza, że jako zasadę przyjęto, iż każdy rozpoczynający działalność podatnik jest zwolniony od podatku, a chcąc być opodatkowanym musi w tym zakresie złożyć stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym przed wykonaniem pierwszej czynności określonej w art. 2 ustawy.

Zwolnienie podmiotowe określone w art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług ma charakter dobrowolny. Zatem rozpoczynając działalność Pan B. miał możliwość skorzystania z tej regulacji. Jednak jak wskazuje stan faktyczny składając w urzędzie skarbowym w dniu 30 maja 2003r. druk VAT-R i rejestrując się jako podatnik podatku od towarów i usług dobrowolnie zrezygnował z przysługującego mu zwolnienia.

Dodatkowo wskazać należy, iż wpływ na decyzję o rezygnacji ze zwolnienia miały również względy ekonomiczne, co wynika z pisma Strony z dnia 21 sierpnia 2006r. stanowiącego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji. Pan B. przewidywał bowiem, iż zleceniodawcy będą wymagali by wykonawca usług był podatnikiem uprawnionym do wystawiania faktur VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe organ odwoławczy nie zgadza się z twierdzeniem Strony, iż przepis art. 14 ust. 6 ustawy nie dotyczy jego sytuacji i potwierdza w tym względzie stanowisko organu I instancji.

Ustosunkowując się do twierdzenia Pana B., iż od dnia 1 czerwca 2004r. do chwili obecnej miał on prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż jest to stanowisko nieprawidłowe.

Mając bowiem na uwadze art. 113 ust. 11 w związku z art. 168 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zdaniem organu odwoławczego skoro Podatnik rozpoczynając działalność w czerwcu 2003r. zrezygnował ze zwolnienia, co zostało wcześniej udowodnione, to mógł ponownie skorzystać z tego zwolnienia po upływie 3 lat licząc od dnia 1 czerwca 2003r., tj. od dnia 1 lipca 2006r.

W konsekwencji powyższego Pan B. zgodnie z art. 10 ust. 1 uprzednio obowiązującej ustawy o VAT oraz art. 99 ust. 1 obecnej ustawy był obowiązany składać deklaracje podatkowe, począwszy od miesiąca czerwca 2003r. przez co najmniej 3 lata, do momentu ponownego skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przepis art. 99 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. ma bowiem zastosowanie dopiero w momencie ponownego skorzystania Strony ze zwolnienia od podatku.

W tym stanie rzeczy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż nie ma podstaw faktycznych ani prawnych do zmiany stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany zawartego w postanowieniu z dnia 5 września 2006r. i postanawia jak w sentencji.