Opodatkowanie nieodpłatnego użyczenia (umowy użyczenia) podatkiem od spadków i darowizn
sygnatura: IBPBII/1/4515-20/15/MD
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2015-05-08
słowa kluczowe: | podatek od spadków i darowizn, przedmiot opodatkowania, umowa użyczenia, użyczenie |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2015 r. (data wpływu do Biura - 2 lutego 2015 r.), uzupełnionym 23 i 28 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania umowy użyczenia - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 2 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania umowy użyczenia.
Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 15 kwietnia 2015 r. znak: IBPB I/1/4511-117/15/AB, IBPP1/4512-90/15/DK, IBPB II/1/4514-40/15/MD, IBPB II/1/4515-20/15/MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 23 kwietnia 2015 r. (wpłacenie wymaganej opłaty) oraz 28 kwietnia 2015 r (pozostałe braki formalne).
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca wraz z bratem jest współwłaścicielem w częściach po 50% nieruchomości, na której znajduje się budynek usługowy. Budynek wzniesiony był jako prywatna inwestycja rodziców Wnioskodawcy nieprowadzących działalności gospodarczej. Udział we współwłasności nieruchomości w wysokości 50% Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców w 2011 r.
Również z bratem Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej z udziałami po 50%. Wnioskodawca prowadzi działalność wyłącznie jako wspólnik spółki cywilnej, a głównym przedmiotem działalności jest pośrednictwo leasingowe i finansowe.
Nieruchomość stanowi własność prywatną (majątek osobisty) Wnioskodawcy, nigdy nie była wprowadzona do jakiejkolwiek firmy i wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie podlegała też amortyzacji.
W budynku znajdują się dwa lokale usługowe, które są przedmiotem umów najmu. Z tytułu wynajmu dwóch lokali Wnioskodawca jest opodatkowany ryczałtem ewidencjonowanym, gdyż najem nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, a także w zakresie podatku VAT według stawki 23%.
Wnioskodawca zamierza użyczyć nieodpłatnie cały ww. budynek wraz z działką, na której jest posadowiony, spółce cywilnej prowadzonej z bratem, tak, aby spółka mogła poczynić inwestycje w przedmiotowej nieruchomości, a także, aby wynajmującym pawilon była spółka cywilna, a nie Wnioskodawca (oraz jego brat) jako osoba fizyczna i następnie rozliczać najem na zasadach ogólnych w spółce cywilnej.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy nieodpłatne użyczenie będzie podlegało podatkowi od spadków i darowizn...
W ocenie Wnioskodawcy, w ustawie o podatku od spadków i darowizn nie ma takiego przedmiotu opodatkowania jak umowa użyczenia, a zatem umowa użyczenia pawilonu spółce cywilnej jest umową, do której ustawa o podatku od spadków i darowizn nie ma zastosowania.
Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od spadków i darowizn.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 86, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
W myśl natomiast art. 1 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.
Zgodnie z art. 5 ww. ustawy, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa krąg nabywców i granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie przez osoby fizyczne i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.
Zgodnie z art. 860 - 875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) spółka cywilna (spółka prawa cywilnego) jest spółką osobową co oznacza, że decydującą rolę odgrywają w niej wspólnicy. Spółka cywilna jako forma współdziałania osób, nie ma podmiotowości prawnej, co oznacza, że nie może być stroną czynności prawnej. Stronami umów są wspólnicy spółki cywilnej - w rozpatrywanej sprawie osoby fizyczne.
Instytucję umowy użyczenia regulują przepisy ustawy Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 710 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Ponieważ użyczenie jest umową zobowiązaniową, rodzącą stosunki obligacyjne między stronami, w szczególności regulującą używanie rzeczy, stanowi umowę bardzo zbliżoną do najmu i dzierżawy. Strony umów użyczenia, najmu i dzierżawy godzą się na oddanie innej osobie rzeczy do czasowego z niej korzystania przy zastrzeżeniu obowiązku zwrotu. Świadczenie użyczającego, wynajmującego oraz wydzierżawiającego polega na znoszeniu używania określonej rzeczy odpowiednio przez biorącego, najemcę bądź dzierżawcę.
Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca będący współwłaścicielem nieruchomości zamierza użyczyć nieodpłatnie cały budynek wraz z działką, na której jest posadowiony, spółce cywilnej, którą prowadzi z bratem.
Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że umowa nieodpłatnego użyczenia nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, o którym mowa w art. 1 cyt. ustawy. Tym samym umowa nieodpłatnego użyczenia nieruchomości zabudowanej budynkiem usługowym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem w związku z zawarciem ww. umowy użyczenia na Wnioskodawcy jako wspólniku spółki cywilnej nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w tymże podatku.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazuje się, iż organ interpretacyjny rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.
Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.