Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Czy odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez Podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji) stanowią koszt uzyskania przychodu?

sygnatura: 1401/BP-II/4210-51/07/GZ

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-11-12

słowa kluczowe:cel wydatku, dywidendy, koszty uzyskania przychodów, odsetki, odsetki od kredytu, odsetki od pożyczki

DECYZJA


Na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 239, w związku z art. 14 b § 5 pkt 1 i art. 15 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007r., w związku z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy ? Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz. 1590), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 25.06.2007r. na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 12.06.2007r. Nr 1472/ROP1/423-153/07/KM w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych


orzeka


  • uchylić i zmienić zaskarżone postanowienie,
  • uznać stanowisko Spółki za prawidłowe, że w przedstawionym stanie faktycznym, gdy nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodu, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) faktycznie zapłacone odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez Podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji), stanowią koszty uzyskania przychodów.


Uzasadnienie


Wnioskiem z dnia 16.04.2007r. Spółka Akcyjna ?U? zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w indywidualnej sprawie Spółki.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że prowadzi Ona działalność gospodarczą w znacznym rozmiarze.
Przy tak dużej skali działalności (prowadzonej w biurze głównym w Warszawie oraz czterech oddziałach produkcyjnych na terenie kraju) nie ma możliwości ?zbierania? środków pochodzących z zysku z bieżącej działalności, na wyodrębnionym koncie bankowym, tak aby przeznaczyć te środki na wypłatę dywidendy (kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału), a środki z kredytów obrotowych przeznaczyć na zakup materiałów, towarów czy produktów gotowych. Takie działanie byłoby nieefektywne ekonomicznie. Prowadziłoby bowiem do sytuacji, w której spółka posiada wolne środki finansowe na długoterminowych rachunkach bankowych (w celu wypłaty dywidendy lub kwot z tytułu obniżenia kapitału) i jednocześnie pożyczki (kredyty) na bieżącą działalność. Dlatego też, w praktyce w zależności od bieżącej sytuacji finansowej, na dzień upływu terminu na wypłatę dywidendy lub kwot z tytułu obniżenia kapitału przeznacza się środki pieniężne pochodzące, bądź z bieżącej działalności gospodarczej (o ile takie wolne środki w danym okresie istnieją), bądź zaciąga się pożyczkę (kredyt) i przeznacza w całości (części) na należne akcjonariuszom wypłaty.
Spółka zamierza dokonywać wypłaty dywidendy, w całości lub w części, z kwot uzyskanych z pożyczek (kredytów) oraz finansować w ten sam sposób wypłatę kwot należnych akcjonariuszom, w przypadku podjęcia przez nich decyzji o obniżeniu kapitału w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub umorzenie części akcji.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Wnioskodawca zwrócił się do organu I instancji z pytaniem:
Czy odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez Podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji) stanowią koszt uzyskania przychodu?

Spółka stanęła na stanowisku, że odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji), stanowią koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 16 ust. 1 pkt. 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).
Istnienie, po stronie podatnika obowiązku prawnego zapłaty dywidendy oraz kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego powoduje, że odsetki zapłacone od pożyczek (kredytów) zaciągniętych na spłacenie wymagalnych świadczeń na rzecz akcjonariuszy stanowią koszt uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych pomimo, że ich związek z uzyskanym przychodem jest jedynie pośredni. Odsetki te są bowiem kosztami poniesionymi w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka zakłada, że nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.


Postanowieniem Nr 1472/ROP1/423-153/07/RM z dnia 12.06.2007r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
Powołując się na art. 15 ust. 1 ustawy z dni 15 lutego 1992r. ? o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) Naczelnik stwierdził, iż zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa w przywołanym przepisie nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku oraz potencjalną możliwość przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
Organ i instancji zaznaczył jednak, iż możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten spodziewanego przychodu nie przysporzy.
Możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów ? uzależniona jest również od tego aby dany wydatek nie był wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy.
W argumentacji Naczelnik wskazał, że do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 11 nie zalicza się odsetek naliczonych lecz niezapłaconych oraz umorzonych. W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodów są odsetki, które zostały faktycznie zapłacone, oraz odsetki skapitalizowane (art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) z wyjątkiem odsetek od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji okresie realizacji tych inwestycji (art. 16 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy).
W ocenie organu I instancji odsetki mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem, że nie będą miały miejsca ograniczenia o których mowa powyżej, tzn. odsetki zostaną zapłacone, nie będzie miało miejsca umorzenie tych odsetek, spłata odsetek nie będzie stanowiła zwiększenia kosztów inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji, zaś zaciągnięcie kredytu będzie się wiązało z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jednocześnie, aby odsetki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pożyczka (kredyt) powinna być przeznaczona na wydatek będący kosztem uzyskania przychodów. Prawo do dywidendy jak również prawo do wynagrodzenia z tytułu obniżenia kapitału zakładowego przysługujące akcjonariuszom jest podstawowym uprawnieniem akcjonariusza spółki akcyjnej, wynikającym z wniesienia przez niego określonego kapitału. Możliwość wypłaty świadczeń przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku jest uzależniona od wystąpienia w Spółce czystego zysku, bądź obniżenia kapitału zakładowego. Z tego powodu odsetki od pożyczki (kredytu) przeznaczonej na wypłatę ww. świadczeń nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Wydatki te bowiem trudno powiązać z jakimkolwiek przychodem Spółki zarówno w sposób bezpośredni jak również pośredni. Nie wiążą się one bowiem z działalnością Spółki mogącą wpłynąć na uzyskiwane przychody. Służą one jedynie realizowaniu uprawnień właścicielskich akcjonariuszy Spółki.


Nie zgadzając się z powyższą interpretacją, pismem z dnia 25.06.2007r. S.A. ?U? złożyła zażalenie na postanowienie organu I instancji.
Spółka zaskarżyła postanowienie w całości oraz wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i orzeczenie co do istoty sprawy poprzez uznanie za prawidłowe w całości następujące stanowisko Skarżącego:
?Odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez podatnika w wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub umorzenie akcji), stanowią koszt uzyskania przychodu, pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).?
Zaskarżonemu postanowieniu Strona zarzuciła naruszenie przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy poprzez przyjęcie, że w sytuacji gdy nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodów określone w art. 16 ust. 1 pkt. 60 oraz 61 ustawy, nie stanowią kosztu uzyskania przychodu odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji).
Strona uważa, iż przyjęte przez organ I instancji rozumowanie jest błędne. Naczelnik skupił się na ocenie przedstawionego stanu faktycznego z perspektywy akcjonariusza, który otrzymuje określone świadczenia od Spółki (dywidenda, kwoty wypłacane w związku z umorzeniem udziałów akcji).
Zdaniem Skarżącej ocena powinna być dokonana z perspektywy Spółki i podejmowanych przez nią działań w celu zaspokojenia wierzytelności przysługujących akcjonariuszom wobec niej, w kontekście pozostałych aspektów prowadzenia działalności gospodarczej i jej finansowania.
Zdaniem Spółki, w tym ujęciu, odsetki od kredytu zaciągniętego przez Nią na zapłatę dywidendy lub kwoty w związku z umorzeniem akcji są jak najbardziej związane z przychodami osiąganymi przez Spółkę. Jak Spółka argumentuje, po pierwsze dlatego, że zaciągnięcie przez Spółkę kredytu na wypłatę wskazanych świadczeń, którego kosztem są odsetki, umożliwia Spółce elastyczne zarządzanie środkami pieniężnymi wykorzystywanymi na bieżącą działalność Spółki, której istotą jest maksymalizacja osiąganych przychodów.
W opinii Strony, w negatywny sposób na zdolność Spółki do generowania przychodów wpływa konieczność akumulacji przez Nią środków pieniężnych przez cały okres roku obrotowego z przeznaczeniem na wypłatę dywidendy za ten rok, lub też wypłatę kwot związanych ze spodziewanym (ale de facto nie związanym z decyzją organów zarządzających przepływami pieniężnymi Spółki, tylko decyzją jej akcjonariuszy) obniżeniem kapitału zakładowego.
Spółka stwierdziła również, że poprzez zaciągnięcie kredytu na wypłatę opisywanych świadczeń, zachowuje oraz zabezpiecza źródło przychodu i oszczędza konieczności zapłaty odsetek od wierzytelności akcjonariuszy, na których wypłatę Spółka w danym momencie nie posiada środków. W przypadku nie zaciągnięcia pożyczki lub kredytu na zaspokojenie akcjonariuszy, Spółka zostałaby narażona po pierwsze na obowiązek zapłaty odsetek za opóźnienie, po drugie akcjonariusze mogliby dochodzić zapłaty zaległych kwot przez Spółkę wraz z ewentualnymi dodatkowymi roszczeniami odszkodowawczymi i kosztami na drodze sądowej. W skrajnym przypadku niespłacenie przez Spółkę należnych świadczeń, mogłoby być również podstawą do rozwiązania i likwidacji spółki w trybie art. 459 pkt 2 i następne Ksh.


Biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza co następuje:


Na podstawie analizy treści wniosku, na wstępie należy zauważyć, że w istocie Spółka wystąpiła o potwierdzenie następującego stanowiska, iż zapłacone odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez Spółkę i wykorzystanej w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji), stanowią koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodów, określone w art. 16 ust. 1 pkt. 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. ? o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) zwaną dalej updop, lub ustawą - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...).
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki po wyłączaniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów tak aby to źródło mogło przynosić przychody także w przyszłości.
Kosztami uzyskania przychodów są więc zarówno koszty bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.
W myśl art. 16 ust. 1 pkt. 10 lit a i pkt 11 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na spłatę pożyczek (kredytów) oraz naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od tych zobowiązań w tym także od pożyczek (kredytów).
Jak wynika z powyższego generalną zasadą jest, że aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu to muszą być spełnione następujące warunki:
- wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na wysokość osiąganych przychodów,
- wydatek nie może być objęty zakresem art. 16 ust. 1 updop,
- poniesienie wydatku musi zostać udokumentowane.

Dodatkowo w odniesieniu do zapytania i przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie zachodzą przesłanki wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów odsetek, o których mowa w stanowisku, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 12 (dot. odsetek od pożyczek zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji), oraz na podst. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy (jak deklaruje Spółka).

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, iż w istniejącym stanie faktycznym i prawnym gdy nie zachodzą przesłanki wyłączenia odsetek z kosztów uzyskania przychodu, określone w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) prawidłowe jest stanowisko Spółki, że faktycznie zapłacone odsetki od pożyczki (kredytu) zaciągniętej przez Podatnika i wykorzystanej w całości lub w części na spełnienie wymaganych świadczeń na rzecz akcjonariuszy tj. wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego (w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji lub przez umorzenie akcji), stanowią koszty uzyskania przychodów.
Za trafny należy uznać argument S.A. ?U?, że ocena stanowiska Spółki powinna być dokonana nie z punktu widzenia akcjonariusza, który otrzymuje określone świadczenia od Spółki, lecz z punktu widzenia Spółki i podejmowanych przez nią działań w celu zaspokojenia wierzytelności przysługujących akcjonariuszom, w kontekście pozostałych aspektów prowadzenia działalności gospodarczej i jej finansowania.
Na mocy postanowień ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 08.11.2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) zw. dalej Ksh, akcjonariuszom przysługuje prawo do żądania od spółki, w szczególności dokonania wypłaty kwot należnej dywidendy oraz kwot z tytułu obniżenia kapitału.
Bowiem zgodnie z art. 347 § 1 Ksh, akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.
Natomiast w myśl art. 455 § 1 Ksh, kapitał zakładowy obniża się, w drodze zmiany statutu, przez zmniejszenie wartości nominalnej akcji, połączenie akcji lub umorzenie części akcji.
Zgodnie z art. 430 §1 Ksh, zmiana statutu wymaga uchwały walnego zgromadzenia i wpisu do rejestru.
Zgodnie z art. 359 § 1 Ksh, akcje mogą być umorzone w przypadku gdy statut tak stanowi. Akcja może być umorzona albo za zgodą akcjonariusza w drodze jej nabycia przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody akcjonariusza (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa statut.
W myśl § 2 powyższego przepisu, umorzenie akcji wymaga uchwały walnego zgromadzenia. Uchwała powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia, wysokość wynagrodzenia przysługującego akcjonariuszowi akcji umorzonych bądź uzasadnienie umorzenia akcji bez wynagrodzenia oraz sposób obniżenia kapitału zakładowego: umorzenie przymusowe następuje za wynagrodzeniem.
Jeżeli umorzenie akcji następuje na skutek ziszczenia się określonego przez statut zdarzenia, stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym (art. 359 § 6 i § 7 Ksh), albo akcje własne nie zostały zbyte w wyznaczonym terminie (art. 363 § 5 Ksh) - wówczas wystarczy uchwała zarządu mająca formę aktu notarialnego .
Wg art. 456 § 2 Ksh, roszczenia przysługujące akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego mogą być przez Spółkę zaspokojone najwcześniej po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia wpisu obniżenia kapitału zakładowego do rejestru.
Treść przytoczonych przepisów Ksh świadczy o uprawnieniach akcjonariusza do żądania od spółki zapłaty określonych kwot (wypłata dywidendy i/lub wypłata kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego).
Natomiast korelatem tego prawa jest obowiązek wypłaty dywidendy czy kwot należnych akcjonariuszom z tytułu obniżenia kapitału zakładowego przez spółkę akcyjną. Należy zauważyć, że relacja pomiędzy spółką akcyjną a udziałowcem, w zakresie realizacji tych praw, jest taka jak pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem Dłużnik ma bowiem obowiązek spełnić określone świadczenie pieniężne na rzecz wierzyciela a wierzyciel ma prawo żądać świadczenia. Zasadny jest zatem, zdaniem organu odwoławczego pogląd, iż świadczenia o których mowa są jednym z rodzajów zobowiązań pieniężnych, które wiążą się z całokształtem działalności spółki akcyjnej jak zobowiązania z tytułu dostaw czy usług.
Po wtóre, jak argumentowała Spółka, zaciągnięcie przez Nią kredytu (pożyczki) na wypłatę ww. wskazanych świadczeń, którego kosztem są odsetki, umożliwia Spółce elastyczne zarządzanie środkami pieniężnymi wykorzystywanymi na bieżącą działalność, której istotą jest maksymalizacja osiąganych przychodów. Działania takie mają na celu zachowanie płynności finansowej, służą efektywniejszemu wykorzystaniu środków pieniężnych na bieżącą działalność służącą uzyskiwaniu przychodów. Natomiast konieczność akumulacji przez Spółkę środków pieniężnych przez cały okres roku obrotowego z przeznaczeniem na wypłatę dywidendy za ten rok, lub też wypłatę kwot związanych ze spodziewanym (ale de facto nie związanym z decyzją organów zarządzających przepływami pieniężnymi Spółki, tylko decyzją jej akcjonariuszy) obniżeniem kapitału zakładowego wpływa negatywnie na Jej zdolność do generowania przychodów.
Za zasadny należy uznać również argument Podatnika, że zaciągnięcie kredytu (pożyczki) na wypłatę opisywanych świadczeń służy zachowaniu oraz zabezpieczeniu źródła przychodów. Bowiem, w przypadku braku wolnych środków na wypłatę świadczeń dla akcjonariuszy i nie wywiązania się z zobowiązań, Spółka byłaby narażona po pierwsze na obowiązek zapłaty odsetek za opóźnienie, po drugie akcjonariusze mogliby dochodzić zapłaty zaległych kwot przez Spółkę wraz z ewentualnymi dodatkowymi roszczeniami odszkodowawczymi i kosztami na drodze sądowej.
Reasumując, zdaniem organu drugiej instancji, zaciągnięcie pożyczki (kredytu) przez Spółkę i wykorzystanie w całości lub w części na wypłatę dywidendy lub wypłatę kwot należnych akcjonariuszom z tytułu zmniejszenia kapitału akcyjnego, w przedstawionym stanie faktycznym, można traktować jako związane z działalnością gospodarczą. Tym samym zapłacone odsetki od zaciągniętej pożyczki (kredytu), która została zaciągnięta w celu zachowania płynności finansowej firmy - na podstawie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt. 11 updop można uznać jako koszty uzyskania przychodu. Przy czym związek kosztu z przychodami w rozpatrywanej sprawie ma charakter jedynie pośredni, służy zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodu.

Podobne stanowisko odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy zaprezentował WSA w wyroku z dnia 13.07.2007r. Sygn akt III SA/Wa 382/07.
Mając powyższe na względzie należało orzec jak na wstępie.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY