Czy refakturowanie kosztów obsługi weksla w banku podlega opodatkowaniu stawką 22%, czy też koszty te można ująć jako usługę pośrednictwa finansowego zwolnioną z podatku VAT?
sygnatura: IS.II/2-443/317/06
autor: Izba Skarbowa w Rzeszowie
data: 2007-04-05
| słowa kluczowe: | banki, opodatkowanie, refakturowanie, usługi pośrednictwa pieniężnego, weksel, zwolnienia z podatku od towarów i usług |
Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. ? Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 23.11.2006 r. znak: IUS-II-443/91/06 w sprawie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, i uznaje stanowisko podatnika w kwestii ?refakturowania? kosztów dyskonta weksla, zawarte we wniosku z dnia 6.09.2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 2.11.2006 r., za nieprawidłowe.
Wnioskiem z dnia 6.09.2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 2.11.2006 r., ?E.? S.A. z siedzibą w R. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przedstawiając stan faktyczny spółka wskazała, iż otrzymała od kontrahenta - tytułem należności za sprzedaż towarów - weksel, który przed terminem jego wymagalności zdyskontowała w banku, ponosząc koszty związane z uzyskaniem kredytu dyskontowego (prowizja banku i odsetki). Ponadto jednostka podała, że kontrahent zobowiązał się pokryć koszty obsługi weksla w banku na mocy ?porozumienia wekslowego?.
Podatnik sformułował zapytanie: ?czy refakturowanie kosztów obsługi weksla w banku podlega opodatkowaniu stawką 22%, czy też koszty te można ująć jako usługę pośrednictwa finansowego zwolnioną z podatku VAT.? Zdaniem spółki prawidłowym będzie refakturowanie usługi dyskonta weksla, sklasyfikowanej według PKWiU do grupowania o symbolu 65.22.10-00.00 ?Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym?, ze stawką zwolnioną.
Postanowieniem z dnia 23.11.2006 r. znak: IUS-II-443/91/06, wydanym w trybie przepisów art. 14a § 1, § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uznał stanowisko jednostki za prawidłowe, o ile wskazany we wniosku symbol PKWiU usługi jest prawidłowy. Rozstrzygniecie to nie zostało przez Stronę zaskarżone.
Oceniając prawidłowość wymienionego postanowienia, w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:
Weksel emitowany na podstawie przepisów ustawy z dnia 28.04.1936 r. Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 ze. zm.) jest papierem wartościowym, którego funkcją jest uregulowanie lub zabezpieczenie zobowiązania pieniężnego. Weksel wystawiony przez nabywcę towaru lub usługi na rzecz sprzedawcy w związku z istnieniem zobowiązania pieniężnego z tytułu dokonanej sprzedaży towaru lub usługi może być (zgodnie z prawem wekslowym) przenoszony na inne osoby w drodze indosu. Tak więc zobowiązanie wekslowe ma charakter abstrakcyjny tj. oderwany od podstawy prawnej wierzytelności. Przyjęcie weksla ze wskazanym terminem płatności powoduje, że jego posiadacz może przedstawić go do zapłaty z nadejściem terminu jego wymagalności. Posiadacz weksla (remitent, indosariusz) ma również możliwość uzyskania sumy wekslowej przed terminem jego wymagalności w ramach tzw. kredytu dyskontowego, udzielanego przez banki w ramach operacji wekslowych uznawanych za czynności bankowe, zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Prawo bankowe (j. t. z 2002 r. Dz. U. Nr 72, poz. 665, ze zm.). Kosztem tego kredytu są odsetki dyskontowe (naliczane przez bank za okres od daty przyjęcia /skupu/ weksla do dnia wskazanego na tym dokumencie jako dzień jego płatności) i prowizja, o które pomniejsza się wypłaconą posiadaczowi sumę wekslową. Okoliczność, że posiadacz weksla poprzez jego zdyskontowanie pomniejsza wpływ środków pieniężnych, jakie należały się w związku ze sprzedażą towaru lub wykonaniem usługi, nie stwarza po jego stronie roszczenia wobec dłużnika wekslowego o zwrot poniesionych kosztów operacji dyskonta.
Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie: z dnia 4.08. 2006r. sygn. II FSK 1364/05 (System Informacji Podatkowej nr 130123), z dnia 9.02.2006r. II FSK 338/05 (System Informacji Prawnej LEX nr 178493).
W sytuacji, gdy strony transakcji sprzedaży towarów umówiły się ? jak w przedstawionym stanie faktycznym ? iż nabywca towarów zwróci sprzedawcy, poniesione przez niego koszty kredytu dyskontowego, zwrot tych kosztów nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, iż koszty te nie są związane z jakimkolwiek świadczeniem pomiędzy tymi podmiotami usługi, w rozumieniu art. 8 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Ostatecznym odbiorcą usługi banku - kredytu dyskontowego, jest E., nie można zatem uznać za prawidłowe stanowiska podatnika w kwestii refakturowania tej usługi.
Zgodnie z regulacją art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, organ odwoławczy w drodze decyzji z urzędu zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14 a § 4 tej ustawy, jeżeli rażąco narusza ono prawo. Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie oczywiste, gdy rozstrzygniecie organu I instancji jest ewidentnie sprzeczne z wyraźnym lub nie budzącym wątpliwości przepisem prawa. Mając na uwadze, że postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 23.11.2006 r. (znak: IUS-II/443/91/06) rażąco narusza art. 5 ust. 1, w związku z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tut. organ orzekł jak w sentencji decyzji.