Czy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaż udziału w wysokości 1/2 we współwłasności nieruchomości na rzecz drugiego współwłaściciela?
sygnatura: PI/005-1713/05/P/04
autor: Izba Skarbowa w Gdańsku
data: 2006-10-02
| słowa kluczowe: | nieruchomości, podatek od towarów i usług, sprzedaż udziałów |
D E C Y Z J A
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie:
zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pucku nr NV/4406-1-38/38/05/KM z dnia 28 listopada 2005r. zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału w wysokości #189; we współwłasności nieruchomości niezabudowanej na rzecz drugiego współwłaściciela tej nieruchomości
U Z A S A D N I E N I E
Pismem z dnia 23 sierpnia 2005r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Pucku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
W złożonym zapytaniu wskazano następujący stan faktyczny.
Starosta reprezentujący Skarb Państwa zamierza sprzedać udział w wysokości #189; we współwłasności nieruchomości niezabudowanej na rzecz drugiego współwłaściciela tej nieruchomości. Przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie, dla którego brak jest aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami w planie, który stracił ważność z końcem 2002r. działka położona była na terenie, który częściowo wchodził w skład terenu istniejącego campingu, a częściowo w skład terenu zieleni izolacyjnej towarzyszącej komunikacji. W ewidencji gruntów przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest symbolem RV- użytek rolny - grunty orne i z tego względu zdaniem Wnioskodawcy, powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Postanowieniem nr NV/4406-1-38/38/05/KM z dnia 28 listopada 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pucku działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, stwierdził, że stanowisko przedstawione przez podatnika w złożonym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż sprzedaż gruntu stanowi dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Przy czym istotne jest ustalenie przeznaczenia gruntu, bowiem zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ustalenie iż przedmiotem dostawy jest grunt niezabudowany inny niż teren budowlany i nie przeznaczony pod zabudowę, a także grunt rolny oraz leśny pozwala na zastosowanie zwolnienia przedmiotowego zawartego w przywołanym przepisie ustawy VAT, w innym przypadku stawka wynosi 22%. Ponadto wskazano, iż nie jest prawidłowe stanowisko podatnika, że opisana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po weryfikacji przedmiotowego postanowienia, stwierdza co następuje.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podlegają:
Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Dostawa towarów została zdefiniowana w art.7 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art.5 ust.1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel.
Stosownie do zapisu art.8 ust.1 pkt 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art.5 ust.1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art.7, w tym również:
W przywołanym art.8 ust.1 pkt 1 cyt. ustawy jako świadczenie usług zostało wymienione przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.
Udział we współwłasności jest prawem przysługującym współwłaścicielowi, które wyraża zakres jego uprawnień względem rzeczy wspólnej. Jest on określony odpowiednim ułamkiem w stosunku do wspólnego prawa. Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody współwłaścicieli.
Zatem stwierdzić należy, iż sprzedaż takiego udziału (prawa) nie stanowi dostawy towaru, lecz jest świadczeniem będącym odpłatnym świadczeniem usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy stawka podatku wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
W przedstawionym stanie faktycznym wskazano, iż przedmiotem czynności ma być sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości niezabudowanej na rzecz współwłaściciela tej nieruchomości. Zatem przeniesienie prawa (udziału) w wysokości #189; we współwłasności nieruchomości jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem.
Z uwagi na fakt, iż sprzedaż udziałów we współwłasności nieruchomości nie została objęta preferencyjną stawką podatku VAT jak również nie korzysta ze zwolnienia z podatku, stwierdzić należy, iż przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22%.
W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku, rozstrzygniecie zawarte w przedmiotowym postanowieniu jest sprzeczne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Taki stan obliguje organ drugiej instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 ustawy ordynacja podatkowa. Zgodnie bowiem z art. 14b § 2 w/w ustawy interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5. W myśl art. 14b § 5 pkt 2 cyt. ustawy organ odwoławczy urzędu w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.