Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Czy dopuszczalne jest opodatkowanie na podstawie art. 41 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, tj. z zastosowaniem stawki podatku 22% i 7% usług remontowo-budowlanych świadczonych na rzecz jednostek budżetowych?

sygnatura: PI/005-108/05/Z/03

autor: Izba Skarbowa w Gdańsku

data: 2006-01-09

słowa kluczowe:gospodarstwo pomocnicze, jednostka budżetowa, podatek od towarów i usług, usługi remontowo-budowlane, zwolnienia przedmiotowe

Decyzja

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:

  • art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.);

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem znak L.Dz.3078/2005 z dnia 09 listopada 2005r. przez Gospodarstwo Pomocnicze, na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak PV/443-354/IV/2005/JD z dnia 04 listopada 2005r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie stawki podatku od towarów i usług mającej zastosowanie do usług remontowo-budowlanych świadczonych przez gospodarstwo pomocnicze jednostki budżetowej na rzecz jednostek budżetowych,

odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.

UZASADNIENIE

Pismem znak L.Dz.1767/2005 z dnia 28 lipca 2005r. Gospodarstwo Pomocnicze zwróciło się do Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie stawki podatku od towarów i usług mającej zastosowanie do usług remontowo-budowlanych świadczonych przez to gospodarstwo na rzecz jednostek budżetowych.

W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:

Gospodarstwo Pomocnicze w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahentów usługi remontowo-budowlane. W przypadku wykonywanych prac budowlanych dla jednostki budżetowej wystawia fakturę VAT ze zwolnieniem z podatku od towarów i usług zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Podatnik zapytuje, czy w wykonawstwie świadczonych przez gospodarstwo pomocnicze usług remontowo-budowlanych na rzecz jednostek budżetowych dopuszczalne jest zafakturowanie wykonanych prac na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.).

Zdaniem Podatnika, z uwagi na przepisy § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), Podatnik nie ma prawa do dokonania odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących użycie nakładów niezbędnych do wykonania przedmiotowych prac. W konsekwencji nieodliczony VAT powiększa koszty uzyskania przychodu w myśl przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654, ost. zm. Dz. U. z 2004r. Nr 254, poz. 2533) co zmniejsza zysk gospodarstwa i kwotę wpłat do budżetu państwa w myśl § 50 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2005r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz zasad i terminów rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu (Dz. U. z 2005r. Nr 23 poz. 190). Nieodliczony VAT zawarty w cenie oferowanych przez Gospodarstwo prac remontowo-budowlanych powoduje, że są one odpowiednio droższe, a przez to niekonkurencyjne na rynku. Wysokość ceny usługi jest jednym z podstawowych kryteriów oceny i wyboru oferty najkorzystniejszej dla zamawiającego. W ocenie Podatnika brak prawa do odliczenia podatku VAT napotyka na niezgodność z przepisem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2004r. Nr 19, poz. 177 ze zm.) dopuszczającym jedynie wynagrodzenie wykonawcy bez podatku od towarów i usług oraz uniemożliwia zastosowanie przepisu art. 7 ust. 1 w/w ustawy mówiącym o postępowaniu o udzielenie zamówienia w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie podmiotów.

Podatnik zwraca ponadto uwagę, iż zafakturowanie omawianych usług bez zwolnienia z VAT stworzy możliwość odliczania podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i pozwoli wyeliminować nieprawidłowości wynikające z niedoskonałości przepisów prawnych oraz zrówna warunki funkcjonowania gospodarstw pomocniczych z innymi podmiotami.

Zdaniem Podatnika, przy wykonywaniu przez Gospodarstwo usług na rzecz jednostek organizacyjnych sfery budżetowej zamiast zwolnienia z podatku od towarów i usług powinno się stosować art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co pozwoli uniknąć negatywnych skutków ekonomicznych w budżecie państwa oraz zniesie niespójność prawną w/w przepisów.

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak PV/443-354/IV/2005/JD z dnia 04 listopada 2005r. stwierdził, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego, stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku dotyczące opodatkowania świadczonych przez Gospodarstwo Pomocnicze usług na podstawie art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Powołując się na przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stwierdził, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 w/w ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z delegacją zawartą w art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w którym zwolnił z podatku, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy o VAT oraz usług komunikacji miejskiej.

W ocenie organu podatkowego świadczenie przez Podatnika czyli gospodarstwo pomocnicze usług remontowo-budowlanych na rzecz jednostek budżetowych, w świetle przytoczonego wyżej przepisu § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia jest zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na powyższe postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku Gospodarstwo Pomocnicze pismem z dnia 09 listopada 2005r. wniosła zażalenie zarzucając, iż Organ podatkowy jedynie potwierdził prawidłowość stosowania przez stronę wnoszącą zażalenie przepisu § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), bez odniesienia się do sytuacji prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 1 oraz 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177 ze zm.). Pominięty został również aspekt ekonomiczno-budżetowy wypływający z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) niosący negatywne skutki budżetowe pozostające w sprzeczności z § 50 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2005r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz zasad i terminów rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu (Dz. U. z 2005r. Nr 23, poz. 190). W uzasadnieniu strona podniosła, iż stosowanie się do przepisu § 8 ust. 1 pkt 14 w/w rozporządzenia wywołuje niekorzystne skutki budżetowe i rodzi niespójność prawną przytoczonych przez Gospodarstwo powyżej przepisów ustaw i rozporządzeń. Stosowanie zwolnienia z podatku VAT w wielu przypadkach powoduje wzrost ceny brutto świadczonych usług co skutkuje odrzuceniem ofert Strony i w konsekwencji doprowadza do nierównego traktowania podmiotów.

W ocenie Zażalającego, jeśli coś jest zwolnione z podatku VAT, to powinno kosztować mniej. W jego przypadku zwolnienie na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 w/w rozporządzenia powoduje, iż cena brutto jest wyższa od ceny brutto z podatkiem VAT. Podatnik uważa, że powinien mieć prawo do zawarcia umowy, w której świadczona przez niego usługa będzie opodatkowana na zasadach ogólnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

W świetle art. 41 ust. 1 w/w ustawy stawka podatku VAT wynosi 22%, zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 2 w/w ustawy dla towarów wymienionych w zał. 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Minister Finansów na podstawie delegacji zawartej w art. 82, ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w przepisach wykonawczych w § 1 pkt 5) w rozporządzeniu z dnia 23 czerwca 2004r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 145, poz. 1541), określił zwolnienia od podatku inne niż określone w art. 43-81 ustawy oraz szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień.

W myśl § 8 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zm.), zwalnia od podatku usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej. Powyższe zwolnienie nie obejmuje jedynie usług w zakresie rozprowadzania wody oraz usług w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, a także usług sanitarnych i pokrewnych oraz usług komunikacji miejskiej.

W myśl art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2003r. Nr 15, poz. 148 ze zm.) do sektora finansów publicznych zalicza się jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i ust. 3 ustawy z 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 ze zm.) jednostka budżetowa, to jednostka organizacyjna sektora finansów publicznych, która pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Jednostki budżetowe tworzą, łączą i likwidują: ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów w przypadku państwowych jednostek budżetowych, natomiast organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego w przypadku gminnych, powiatowych lub wojewódzkich jednostek budżetowych.

Gospodarstwa pomocnicze to zgodnie z art. 20 ust. 1 i ust. 3 w/w ustawy, wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalności ubocznej. Gospodarstwo pomocnicze tworzy i likwiduje kierownik jednostki budżetowej po uprzednim uzyskaniu zgody: właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody w przypadku gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych, natomiast zarządu jednostki samorządu terytorialnego w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych.

Zakłady budżetowe, to zgodnie z art. 19 ust. 1 i ust. 2 w/w ustawy takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania, pokrywają koszty swojej działalności z przychodów własnych. Zakłady budżetowe tworzą, łączą i likwidują: a) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych i wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych przepisów-państwowe jednostki budżetowe, b) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego- gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

W świetle przepisu § 8 ust. 1 pkt 14 w/w rozporządzenia, ze zwolnienia korzystają usługi świadczone przez wyżej zdefiniowane podmioty.

Odnosząc się do wątpliwości Gospodarstwa Pomocniczego, czy do świadczonych przez niego usług budowlanych na rzecz jednostek budżetowych dopuszczalne jest opodatkowanie na podstawie art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, należy mieć na uwadze zasadę "lex specjalis derogat (legi) generali" - przepis szczególny wyklucza stosowanie przepisu ogólnego. W świetle tej reguły, pierwszeństwo stosowania przypisać należy niewątpliwie przepisom rozporządzenia wydanego na podstawie delegacji ustawowej. Delegacja ustawowa zawarta w art. 82 ust. 3 ustawy o VAT określa ramy uprawnienia dla ministra do zwolnienia innych czynności niż zwolnione w ustawie o VAT. Za jedną z takich czynności uznano usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi jednostek budżetowych, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi. Usługi powyższe zostały zwolnione z podatku ze względu na ich specyfikę wykonania.

Zatem, gospodarstwo pomocnicze - Zakład Remontowo Budowlany będący jednostką budżetową w zakresie świadczonych usług budowlanych na rzecz innych gospodarstw pomocniczych, zakładów budżetowych bądź na rzecz jednostek budżetowych będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 14 w/w rozporządzenia .

Jednocześnie należy dodać, iż powyższe zwolnienie od podatku VAT dotyczy wyłącznie usług świadczonych pomiędzy jednostkami sfery budżetowej. W sytuacji natomiast gdy gospodarstwo pomocnicze jako zarejestrowany podatnik podatku VAT będzie świadczyć usługi budowlano-remontowe na rzecz innych podmiotów niż wyżej wymienione jednostki budżetowe, będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, a gospodarstwo w zakresie w jakim towary i usługi będzie wykorzystywało do wykonywania czynności opodatkowanych będzie mogło skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W ocenie tut. Organu nieuzasadnione jest zatem twierdzenie, iż z powodu ujmowania podatku VAT w cenie oferowanych przez Gospodarstwo Pomocnicze usług remontowo-budowlanych, Gospodarstwo Pomocnicze staje się poprzez droższe ceny niekonkurencyjne na rynku i gorzej traktowane niż pozostałe podmioty. W przedmiotowej sprawie korzystanie z prawa wynikającego z art. 86 ust. 1 w/w ustawy uzależnione jest od odbiorcy usług remontowo-budowlanych świadczonych przez Gospodarstwo Pomocnicze.

Wszystkie podmioty sfery budżetowej wymienione w § 8 ust. 1 pkt 14 w/w rozporządzenia w tym i gospodarstwo pomocnicze nie mogą skorzystać z prawa wynikającego z art. 86 ust. 1 w/w ustawy w zakresie przedmiotowego świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, natomiast w pozostałych przypadkach świadczenia usług opodatkowanych zgodnie z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług innym kontrahentom niż wyżej wymienionym, takie prawo przysługuje.

Odpowiadając na zarzut nie odniesienia się przez Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku do sytuacji prawnej wynikającej z przepisu art. 7 ust. 1 oraz 32 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177 ze zm.), § 50 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 stycznia 2005r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych oraz zasad i terminów rocznych rozliczeń i wpłat do budżetu (Dz. U. z 2005r. Nr 23, poz. 190), Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż przepisy te nie są przepisami prawa podatkowego, zatem ocena ich prawidłowości nie należy do kompetencji organów podatkowych. Zgodnie bowiem z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ podatkowy ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Dokonując oceny prawidłowości wydanego przez organ pierwszej instancji postanowienia, organ odwoławczy nie będąc związany granicami zarzutów prezentowanych przez stronę, zobligowany z urzędu do oceny, czy organ pierwszej instancji działał na podstawie i w granicach prawa stwierdza, iż w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie postanowił jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.

Na niniejszą decyzję Strona, może zgodnie z art. 53 § 1 oraz art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), wnieść skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku w terminie trzydziestu dni od dnia jej doręczenia.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY