Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Czy syndyk masy upadłości może zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków używanych oraz zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu?

sygnatura: PP/443/1/05

autor: Urząd Skarbowy w Oświęcimiu

data: 2005-01-26

słowa kluczowe:budynek, syndycy, towar używany, użytkowanie wieczyste, zwolnienia podatkowe

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia I997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu po rozpatrzeniu wniosku syndyka masy upadłości z dnia 04.01.2005 r. (wpływ: 05.01.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 20.01.2005 r., w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

uznaje

stanowisko podatnika za prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 05.01.2005 r. wpłynęło do tut. organu podatkowego pismo Spółki - uzupełnione w dniu 20.01.2001 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków używanych oraz zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu dokonał oceny formalnej poprawności wniosku i ustalił, że w sprawie, będącej przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym, stwierdzając tym samym brak negatywnych przesłanek do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Pytanie podatnika dotyczy następującego stanu faktycznego:

Syndyk Spółki z o.o w upadłości prowadzi likwidację majątku masy. W ramach tych czynności podpisany został akt notarialny, potwierdzający transakcję sprzedaży nieruchomości, tj. hali produkcyjnej, budynku socjalno-administracyjnego oraz zbycia prawa użytkowania wieczystego. Budynki te zostały wybudowane w latach sześćdziesiątych, a od dnia 31.12.1994 r. są własnością Spółki, będącego również użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej. Przy nabyciu wymienionych budynków Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto w trakcie użytkowania tych nieruchomości Spółka nie poniosła wydatków na jej modernizację.

Na tle określonego stanu faktycznego podatnik formułuje następujące stanowisko:

Zarówno sprzedaż przedmiotowych budynków jak i zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, z którym trwale związane są te budynki podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Do opisanego stanu faktycznego sprawy mają zastosowanie następujące przepisy prawa podatkowego:

- art. 43 ust. 1 pkt 2 ust. 2 oraz ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku odtowarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535) - dalej ustawa o podatku od towarów i usług;

- § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. wsprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. UNr 97, poz. 970 ze zm.).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 (przy uwzględnieniu treści art. 43 ust. 6) - zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnych charakterze.

Przez towary używane, o których mowa w powyższym przepisie rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Stosownie do art. 43 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;

2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Budynki, o których mowa w piśmie w świetle powyższych przepisów są towarami używanymi i ich dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Fakt, iż dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na modernizację przedmiotowych budynków powoduje, iż ograniczenie zwolnienia dotyczącego sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części zawarte w art. 43 ust. 6 nie znajduje zastosowania.

Na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu odnosząc przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny do przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego - uznaje stanowisko podatnika za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, którego dotyczy wniosek.

Interpretacja traci swoją ważność z dniem zmiany przepisów prawa, które były jej przedmiotem.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Pouczenie:

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4, art. 236 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Wnosząc zażalenie podatnik zobowiązany jest uiścić opłatę skarbową w znakach opłaty skarbowej o wartości 5 zł na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U nr 86, poz. 960 ze zm.- część I pkt 1 tabeli stanowiącej załącznik do ww. ustawy, określającej szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki oraz zwolnienia).

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY