Art. 1. 1. Rzemieślnikom posiadającym zezwolenie, a jeżeli w myśl obowiązujących przepisów na wykonywane rzemiosło nie jest wymagane zezwolenie, posiadającym kartę rzemieślniczą i wykonującym rzemiosło w ramach posiadanego uprawnienia (zezwolenia lub karty rzemieślniczej), przysługują ulgi podatkowe na warunkach określonych w ustawie, jeżeli w okresie do dnia 31 grudnia 1970 r. wykonają oni następujące inwestycje:

2. Rzemiosła oraz obszary, na których mogą być stosowane ulgi podatkowe (ust. 1), określi Rada Ministrów w drodze rozporządzenia; w rozporządzeniu tym Rada Ministrów może upoważnić prezydia wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) do rozciągnięcia ulg określonych w ust. 1 na inne rzemiosła i inne obszary niż określone w rozporządzeniu.

3. Ulgi, o których mowa w ust. 1, przysługują w przypadkach, gdy sumy wydatkowane na inwestycje przekroczą 10.000 zł.

4. Rada Ministrów może w drodze rozporządzeń rozciągać przepisy niniejszej ustawy na inne grupy podatników.

Art. 2. 1. Rzemieślnikom, o których mowa w art. 1, przysługuje prawo potrącenia 30% sum wydatkowanych na inwestycje do kwoty podatku dochodowego, kwoty zryczałtowanego podatku obrotowego i dochodowego lub opłaty za kartę podatkową ustalonych za rok podatkowy, w którym ukończone zostały inwestycje. Jeżeli roczny obrót rzemieślnika w roku podatkowym, w którym ukończył inwestycje, przekroczył 660.000 zł, potrąceniu podlega 20% sum wydatkowanych na inwestycje.

2. Prezydia wojewódzkich rad narodowych mogą na obszarze województwa lub jego części, z wyjątkiem miast o liczbie mieszkańców ponad 25.000, powiększyć ulgi podatkowe w stosunku do rzemieślników wykonujących niektóre rzemiosła spośród objętych ulgami - do 50% sum wydatkowanych na inwestycje, a jeśli chodzi o rzemieślników, którzy w roku podatkowym, w którym ukończone zostały inwestycje, osiągnęli obrót przekraczający 660.000 zł - do 40% sum wydatkowanych na inwestycje.

3. W razie niemożności potrącenia w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 1, całej kwoty podlegającej potrąceniu, potrącenia reszty kwoty dokonuje się w następnych dwóch latach podatkowych.

4. Łączna suma potrąceń nie może przekroczyć sumy podatku ustalonego za okres trzech lat.

Art. 3. Przy ustalaniu ulg do sum wydatkowanych na inwestycje nie wlicza się sum uzyskanych z pożyczek bankowych. Rada Ministrów może jednak w drodze rozporządzenia określić przypadki i warunki, w których przy ustalaniu ulg do sum wydatkowanych na inwestycje wlicza się sumy spłaconych pożyczek bankowych.

Art. 4. 1. Rzemieślnicy podlegający opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, jeżeli osiągają wyłącznie dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym lub osiągają przychody w rozumieniu przepisów o podatku od wynagrodzeń, a ponadto dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym przekraczające w roku podatkowym kwotę 24.000 zł i przysługują im na mocy niniejszej ustawy ulgi w podatku dochodowym z tytułu inwestycji, nie mogą korzystać z tego samego tytułu z ulg w podatku wyrównawczym. Przy obliczeniu podatku wyrównawczego za podstawę obliczenia przyjmuje się sumę dochodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym po potrąceniu przypadającego od tej sumy podatku dochodowego.

2.  Rzemieślnicy podlegający opodatkowaniu podatkiem wyrównawczym, jeżeli osiągają przychody w rozumieniu przepisów o podatku od wynagrodzeń, a ponadto dochody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym nie przekraczające w roku podatkowym kwoty 24.000 zł i przysługują im na mocy niniejszej ustawy ulgi w podatku dochodowym z tytułu inwestycji, mogą korzystać, według własnego wyboru, albo z ulg w podatku dochodowym, albo z ulg w podatku wyrównawczym. W przypadku skorzystania z ulg w podatku dochodowym przy obliczeniu podatku wyrównawczego należy stosować zasadę wyrażoną w ostatnim zdaniu ust. 1.

Art. 5. Minister Finansów, w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Drobnej Wytwórczości, w drodze rozporządzenia:

Art. 6. Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia: