Na podstawie art. 9 pkt 1, art. 18 ust. 3 i art. 38 pkt 2-4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz. 268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r. Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 110, poz. 475) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podatnicy prowadzący działalność w zakresie i na warunkach określonych w rozporządzeniu mogą płacić zryczałtowany podatek dochodowy lub zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej.

§ 2. 1. Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, deklaracji o obrocie i dochodzie oraz wpłacania zaliczek na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci są obowiązani jednak wydawać na żądanie klienta kolejno numerowane rachunki stwierdzające sprzedaż wyrobu lub wykonanie usługi oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków w okresie pięciu lat podatkowych, licząc od końca roku, w którym wystawiono rachunek.

2. Do podatników, którzy w roku poprzedzającym rok podatkowy płacili podatki obrotowy i dochodowy na ogólnych zasadach lub w innej formie niż karta podatkowa albo którzy w roku podatkowym rozpoczęli działalność, nie stosuje się zwolnień, o których mowa w ust. 1, w okresie przed doręczeniem decyzji ustalającej opodatkowanie w formie karty podatkowej, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy.

3. Opodatkowanie w formie karty podatkowej nie zwalnia od obowiązku uiszczania na podstawie odrębnych przepisów podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadesłanych z zagranicy.

§ 3. W razie osiągania przez podatnika dochodów z innych źródeł niż objęte opodatkowaniem na zasadach rozporządzenia, dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach. Do dochodu osiągniętego z tych źródeł po dokonaniu odliczeń kwot, o których mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się stopę podatku odpowiadającego dochodowi osiągniętemu ze wszystkich źródeł przychodów, w tym także z działalności objętej zryczałtowanym opodatkowaniem w formie karty podatkowej.

§ 4. 1. Zryczałtowany podatek dochodowy oraz zryczałtowane podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność:

2. Za handel obnośny i obwoźny uważa się sprzedaż detaliczną towarów ze skrzyni, walizy, kosza, z samochodu, wozu konnego albo w inny sposób przenoszonych lub przewożonych z miejsca na miejsce.

§ 5. 1. Podatnicy określeni w § 4 są opodatkowani w formie karty podatkowej, jeżeli:

2. Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej w elektrowniach wodnych i wiatrowych o mocy oddawanej do 5.000 kilowatów oraz wytwarzanie biogazu.

3. Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 2.

4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności określonej w § 4 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 w różnym zakresie lub prowadzi działalność w odrębnych zakładach, łączne zatrudnienie nie może przekroczyć stanu zatrudnienia określonego dla zakresu działalności, dla którego przewidziano najniższy stan zatrudnienia.

5. Podatnicy prowadzący działalność określoną w § 4 ust. 1 pkt 1-6 mogą być opodatkowani w formie karty podatkowej również wtedy, gdy działalność ta prowadzona jest przez wspólników, pod warunkiem że łączna liczba wspólników oraz zatrudnionych pracowników nie przekracza stanu zatrudnienia określonego w tabeli.

6. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości podatków w odniesieniu do podatników, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, do liczby pracowników:

7. Przy ocenie warunków uzasadniających opodatkowanie w formie karty podatkowej i ustalaniu wysokości stawek podatku w odniesieniu do podatników, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 2-6, do liczby pracowników nie wlicza się małżonka, z zastrzeżeniem ust. 1 objaśnień do części V tabeli, i niepełnoletnich członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym z podatnikiem. W razie prowadzenia działalności przez wspólników, do liczby pracowników nie wlicza się małżonka i niepełnoletnich członków rodziny tylko jednego wspólnika. Przy prowadzeniu działalności w zakresie detalicznego handlu i gastronomii do liczby pracowników nie wlicza się ponadto osób zatrudnionych w celu nauki zawodu, zgodnie z odrębnymi przepisami o nauce zawodu, oraz pracowników zatrudnionych wyłącznie do utrzymywania czystości w zakładzie, pod warunkiem że podatnik określił na piśmie zakres czynności tych pracowników.

§ 6. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są zwolnieni od obowiązku uiszczania opłat związanych ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku obrotowego.

§ 7. 1. Wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się:

2. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 5, wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki określonej dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników.

3. W wypadkach, o których mowa w § 5 ust. 6 pkt 2 lit. e), wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki bezpośrednio poprzedzającej stawkę określoną dla stanu zatrudnienia odpowiadającego łącznej liczbie wspólników i pracowników, z tym że stawka ta nie może być niższa od określonej dla działalności wykonywanej bez zatrudnienia pracowników.

4. Jeżeli podatnik we wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej zgłosi prowadzenie działalności wymienionej w § 4 ust. 1 pkt 1 w różnych zakresach lub w różnych miejscowościach, dla których przewidziano różne wysokości stawek karty podatkowej, wysokość podatków w formie karty podatkowej ustala się według stawki właściwej dla tego zakresu działalności i miejscowości, dla których przewidziana jest najwyższa stawka. Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do podatników prowadzących działalność gastronomiczną, transportową i wykonujących wolne zawody w zakresie służby zdrowia.

5. Liczbę mieszkańców miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu na dzień 1 stycznia roku podatkowego.

§ 8. 1. Stawki karty podatkowej:

2. Na wniosek podatnika urząd skarbowy może obniżyć stawkę karty podatkowej określoną w części I tabeli:

3. W razie gdy podatnik prowadzi działalność wymienioną w § 4 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 5 i 8 w rozmiarach wskazujących na to, iż określone w częściach II, III, IV, V i VIII tabeli stawki byłyby oczywiście nieodpowiednie, stawki te mogą być na wniosek podatnika lub z urzędu obniżone lub podwyższone, nie więcej jednak niż o 50%. Jeżeli w ramach prowadzonej działalności handlowej jest prowadzona sprzedaż produktów przemysłu mięsnego, stawki określone w tabeli mogą być z urzędu podwyższone, nie więcej jednak niż o 150%.

4. Podatnikom, którzy przy równoczesnym zatrudnieniu na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy wykonują usługi i nie zatrudniają pracowników oraz osób, o których mowa w § 5 ust. 6, stawki karty podatkowej określone w części I tabeli obniża się o 80%, a w części V tabeli - o 40%; podatnicy ci nie mogą równocześnie korzystać z obniżek przewidzianych w ust. 1-3.

5. W wypadkach określonych w § 5 ust. 5 obniżkę stawki, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i w ust. 4, stosuje się, jeżeli wszyscy wspólnicy spełniają warunki uprawniające do tej obniżki.

§ 9. W razie zatrudnienia przez podatnika przy prowadzeniu działalności określonej w § 4 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem prowadzenia parkingów, pełnoletnich członków rodziny, nie licząc małżonka, a w wypadkach określonych w § 5 ust. 5 - pełnoletnich członków rodziny jednego ze wspólników, nie licząc małżonka, a także w razie zatrudnienia osób, o których mowa w § 5 ust. 6 pkt 2 lit. c) i d), podwyższa się stawkę karty podatkowej z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób za miesiące, w których była zatrudniona:

§ 10. Podatnicy opłacający podatki w formie karty podatkowej mogą korzystać z częściowego zwolnienia od podatków z tytułu szkolenia uczniów lub z tytułu zatrudnienia pracowników w celu nauki zawodu na zasadach i w trybie określonych w odrębnych przepisach, z tym że kwotę ulgi odlicza się od zryczałtowanych podatków obrotowego i dochodowego lub tylko dochodowego.

§ 11. 1. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik składa właściwemu urzędowi skarbowemu w deklaracji według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, od którego ma być zastosowana karta. Podatnik, który rozpoczął prowadzenie działalności w ciągu roku, powinien złożyć wniosek przed rozpoczęciem tej działalności. Złożenie wniosku jest równoznaczne ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w podatku obrotowym. Jeżeli do końca każdego roku podatkowego objętego opodatkowaniem w formie karty podatkowej podatnik nie zgłosił zaprzestania na stałe prowadzenia działalności, uważa się, że prowadzi on nadal działalność i że zgłosił obowiązek podatkowy na rok następny.

2. Do wniosku stosuje się odpowiednio odrębne przepisy dotyczące deklaracji składanych w związku ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego.

3. Podatnik może w terminie do końca roku podatkowego zrzec się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, poczynając od roku następnego.

4. Podatnicy wykonujący działalność wymienioną w § 4 ust. 1 pkt 5 w zakresie przewozu osób taksówkami obowiązani są dołączyć do wniosku oświadczenie o wysokości stawki pobieranej za 1 km przebiegu pojazdu.

§ 12. Podatnicy płacą podatki w formie karty podatkowej bez wezwania w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za miesiąc grudzień - w terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego.

§ 13. Jeżeli brak jest warunków do zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, podatnik jest obowiązany do płacenia podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach. Podatnicy korzystający dotychczas ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia ksiąg obowiązani są do założenia i prowadzenia ksiąg (rachunkowych, podatkowych), poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została im doręczona decyzja odmawiająca zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej.

§ 14. 1. Podatnikowi przysługuje zrzeczenie się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.

2. W razie zrzeczenia się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej, powstaje obowiązek płacenia podatków obrotowego i dochodowego na ogólnych zasadach. Obowiązek prowadzenia ksiąg, jeżeli podatnik dotychczas nie miał obowiązku ich prowadzenia, powstaje w tym wypadku od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu się zastosowania opodatkowania w formie karty podatkowej.

§ 15. 1. W razie rozpoczęcia prowadzenia działalności w ciągu roku podatkowego, podatki w formie karty podatkowej za okres od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności do końca pierwszego miesiąca pobiera się w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, którzy korzystali ze zwolnienia od podatków i którym okres tego zwolnienia upłynął po dniu 1 danego miesiąca.

3. W razie zaprzestania na stałe prowadzenia działalności w ciągu roku podatkowego i zgłoszenia tego urzędowi skarbowemu, podatki w formie karty podatkowej za ostatni miesiąc prowadzenia działalności pobiera się za okres do dnia zaprzestania działalności w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień.

§ 16. 1. W razie zgłoszenia przez podatnika przerwy w prowadzeniu działalności, z wyjątkiem podatników prowadzących działalność w zakresie handlu obnośnego i obwoźnego, nie pobiera się podatku w formie karty podatkowej za pełny okres przerwy trwającej nieprzerwanie co najmniej 10 dni w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy. Zgłoszenie przerwy przez podatnika powinno nastąpić w terminie trzech dni od dnia jej rozpoczęcia.

2. Zasadę, o której mowa w ust. 1, stosuje się do podatników prowadzących działalność handlową w zakresie handlu obnośnego i obwoźnego, jeżeli przerwa spowodowana została szczególnymi względami, tj. chorobą, służbą wojskową, wyjazdem za granicę oraz urlopem wypoczynkowym w wymiarze 1 miesiąca.

§ 17. 1. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej, z wyjątkiem prowadzących parkingi, jeżeli przy prowadzeniu działalności zatrudniają pracowników, w tym również wymienionych w § 5 ust. 6 pkt 1, oraz osoby, o których mowa w § 5 ust. 6 pkt 2 lit. a), c) i d), obowiązani są prowadzić książkę ewidencji zatrudnienia tych osób. Przed rozpoczęciem zapisów książka powinna być przedstawiona do poświadczenia urzędowi skarbowemu.

2. Książka ewidencji zatrudnienia powinna być zbroszurowana, ponumerowana i zawierać: liczbę porządkową, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, daty: rozpoczęcia i zakończenia pracy przez tę osobę oraz adnotację o przerwach w zatrudnieniu. Zapis dotyczący zatrudnienia danej osoby powinien być dokonany nie później niż przed rozpoczęciem pracy przez tę osobę.

§ 18. 1. Podatnicy opodatkowani w formie karty podatkowej są obowiązani zawiadomić urząd skarbowy o zmianach, jakie zaszły w stosunku do stanu faktycznego podanego w złożonym wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, a mianowicie:

2. Nie uważa się za zwiększenie stanu zatrudnienia czasowego zatrudnienia pracownika lub pełnoletniego członka rodziny w miejsce nieobecnego stałego pracownika, którego nieobecność jest uzasadniona szczególnymi względami, np. chorobą, urlopem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe, i trwa nieprzerwanie co najmniej 10 dni.

3. W wypadkach wymienionych w ust. 2, jeżeli w miejsce nieobecnego stałego pracownika podatnik nie zatrudni innego pracownika lub pełnoletniego członka rodziny, urząd skarbowy obniża stawkę karty podatkowej w sposób określony w § 19.

4. Nie stanowi przeszkody do opodatkowania w formie karty podatkowej przekroczenie stanu zatrudnienia określonego w części I, II i IV tabeli - nie więcej jednak niż o trzech pracowników - jeżeli podatnik prowadzi działalność na terenie wymienionych w odrębnych przepisach gmin o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym oraz zawiadomi o tym urząd skarbowy.

5. W wypadkach, o których mowa w ust. 4, urząd skarbowy z tytułu zatrudnienia każdej z tych osób podwyższa określoną w części I tabeli stawkę karty podatkowej w sposób następujący:

6. Dla podatników wykonujących działalność określoną w § 4 ust. 1 pkt 2 i 4 urząd skarbowy ustala stawkę karty podatkowej w granicach stawek miesięcznych wynikających z części II i IV tabeli, bez uwzględniania przekroczenia stanu zatrudnienia, o którym mowa w ust. 4. Stawkę tę z tytułu zatrudnienia każdej z osób, o których mowa w ust. 4, podwyższa się:

7. O zmianach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, podatnik jest obowiązany zawiadomić pisemnie urząd skarbowy najpóźniej w terminie 7 dni od powstania okoliczności powodujących zmiany. Jeżeli zawiadomienie dotyczy zatrudnienia osoby, o której mowa w § 5 ust. 6 pkt 2 lit. d), należy w nim również podać szczegółowy zakres czynności, które osoba ta ma wykonywać.

§ 19. W razie zawiadomienia o zmianach, o których mowa w § 18 ust. 1 pkt 2 i ust. 3, zmiana wysokości podatku w formie karty podatkowej następuje poczynając od miesiąca, w którym zaszły okoliczności powodujące zmianę. Należność za ten miesiąc pobiera się w wysokości 1/30 dotychczasowej miesięcznej należności za każdy dzień części miesiąca przed dniem, w którym nastąpiła zmiana, zwiększonej lub zmniejszonej o 1/30 nowej miesięcznej należności za każdy dzień pozostałej części tego miesiąca.

§ 20. Jeżeli podatnik wykonujący działalność wymienioną w § 4 ust. 1 pkt 5 w zakresie przewozu osób taksówkami stosuje stawkę za 1 km przebiegu pojazdu wyższą niż 4.000 zł, stawkę karty podatkowej określoną w części V tabeli podwyższa się o 10% za każdy dodatkowy 1.000 zł stawki za 1 km przebiegu pojazdu.

§ 21. Podatnikowi przysługuje zrzeczenie z opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji zmieniającej wysokość podatków w formie karty podatkowej. Przepis § 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 22. 1. Podatnicy, którzy zawiadomią urząd skarbowy o utracie warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, obowiązani są płacić podatki obrotowy i dochodowy na ogólnych zasadach, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków.

2. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz do założenia właściwych ksiąg, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej, chyba że są zwolnieni od tego obowiązku.

3. W stosunku do podatników, o których mowa w ust. 1, podlegających za część roku opodatkowaniu na ogólnych zasadach, za podstawę do ustalenia podatku dochodowego za ten okres przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie.

§ 23. 1. Podatnicy, którzy:

2. Utrata warunków do opodatkowania w formie karty podatkowej powoduje obowiązek uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w podatku obrotowym. W wypadkach określonych w ust. 1 obowiązek założenia właściwych ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja wyłączająca podatnika z opodatkowania w formie karty podatkowej.

§ 24. W razie wyłączenia podatnika z opodatkowania w formie karty podatkowej, kwoty wpłacone z tego tytułu zalicza się na opłatę związaną ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz na podatki obrotowy i dochodowy za dany rok podatkowy, ustalone na ogólnych zasadach.

§ 25. 1. Podatnicy, którzy w 1991 r. opłacali podatki obrotowy i dochodowy od przychodów w zakresie wytwórczości ludowej i artystycznej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej lub na ogólnych zasadach, a od 1 stycznia 1992 r. prowadzą działalność w warunkach uzasadniających opodatkowanie na zasadach niniejszego rozporządzenia, mogą:

2. Podatnicy korzystający w 1991 r. z opodatkowania w formie karty podatkowej z tytułu wykonywania działalności wymienionej w § 4 ust. 1 pkt 5 w zakresie przewozu osób taksówkami, którzy stosują stawkę za 1 km przebiegu pojazdu wyższą niż 4.000 zł, obowiązani są w terminie do dnia 31 stycznia 1992 r. zawiadomić o tym urząd skarbowy.

§ 26. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie karty podatkowej (Dz. U. Nr 92, poz. 545 i z 1991 r. Nr 57, poz. 244).

§ 27. 1. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r.

2. Stawki podatków określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia stosuje się w okresie od 1 stycznia 1992 r. do 31 grudnia 1992 r.

1. Stawki oznaczone w rubryce 3:

2. Za pracowników nie uważa się osób wymienionych w § 5 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia.

3. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w poz. 73-79 dopuszczalne jest - poza usługami dla ludności - wykonywanie usług dla innych odbiorców w rozmiarze nie przekraczającym kwoty 120.000.000 zł obrotu rocznie.

4. Za usługi, o których mowa w tabeli, uważa się działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności określone w Klasyfikacji usług oraz Skróconej klasyfikacji usług, wprowadzonych odrębnymi przepisami przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do stosowania w planowaniu, statystyce i ewidencji, z tym że do usług zalicza się również wytwarzanie przedmiotów (wyrobów) na indywidualne zamówienia z materiałów własnych wykonawcy, w tym także połączone z czynnościami ich instalowania, uwzględniające indywidualne cechy lub życzenia zamawiającego, jeżeli przedmioty te (wyroby):

5. Za usługi dla ludności uważa się usługi określone w ust. 4, opłacane ze środków pieniężnych ludności. Przez pojęcie "ludność" rozumie się osoby fizyczne i gospodarstwa domowe oraz jednostki gospodarki nie uspołecznionej, tj. indywidualne gospodarstwa rolne i ogrodnicze, zakłady wytwórcze, budowlane, handlowe i usługowe oraz zakłady prowadzone przez agentów. Pojęcie "ludność" obejmuje również organizacje wyznaniowe i zakonne, placówki państw obcych (wyłącznie w rozumieniu służb dyplomatycznych i konsularnych) oraz rady szkół i placówek, rady rodziców i inaczej nazwane reprezentacje rodziców.

6. Pojęcie usług dla ludności nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (w tym półfabrykatów, elementów, części, obróbki elementów) przeznaczonych do celów produkcyjnych lub do dalszej odsprzedaży oraz wykonywania robót budowlano-montażowych w ramach tzw. podwykonawstwa, jeżeli inwestorem są inne osoby i jednostki niż wymienione w ust. 5.

7. Przy prowadzeniu działalności wymienionej w poz. 82 w zakresie zbiorowego wypasu owiec w rejonach górskich w sezonie letnim, stawki określone w rubrykach 4 i 5 dotyczą działalności przy zatrudnieniu nie przekraczającym 4 pracowników.