Money.plFirmaAkty prawne

Dziennik Ustaw - rok 1995, nr 154, poz. 797

Wydany przez:Minister Finansów
Tytuł aktu:Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Status aktu prawnego:Uchylony
Treść aktu prawnego:  pobierz treść dokumentu
Data wydania:1995-12-21
Data wejscia w życie:1996-02-01
Data obowiązywania:1996-02-01
Pełna treść dokumentu: Dziennik Ustaw - rok 1995, nr 154, poz. 797
Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 10, art. 14 ust. 11, art. 21 ust. 9, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 32 ust. 5, art. 39 ust. 2, art. 47 i 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670 oraz z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703) oraz art. 9 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 i Nr 134, poz. 646 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 85, poz. 426) zarządza się, co następuje:


Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
  1)  ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670 oraz z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703),
  2)  podatku - rozumie się przez to podatek od towarów i usług,
  3)  podatku naliczonym - rozumie się przez to sumę kwot podatku, określonych w otrzymanych fakturach stwierdzających nabycie towarów lub usług albo w otrzymanych fakturach korygujących, a w przypadku importu - sumę kwot podatku, wynikających z otrzymanych dokumentów odprawy celnej oraz otrzymanych faktur stwierdzających zapłacenie opodatkowanych zaliczek, przedpłat i rat,
  4)  podatniku - rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług,
  5)  zarejestrowanym podatniku - rozumie się przez to podatnika zarejestrowanego na podstawie art. 9 oraz art. 46 ustawy,
  6)  podmiotach - rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne,
  7)  zakupach inwestycyjnych - rozumie się przez to zakupy towarów lub usług zaliczanych na podstawie odrębnych przepisów do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; dotyczy to również zakupów zaliczonych do inwestycji rozpoczętych (w toku),
  8)  numerze identyfikacji podatkowej - rozumie się przez to również numer nadany podatnikom na podstawie art. 9 ust. 2 i art. 46 ustawy,
  9)  numerze tymczasowym - rozumie się przez to numer REGON lub PESEL, używany tymczasowo do czasu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej,
  10) sprzedaży - rozumie się przez to czynności określone w art. 2 ust. 1-3 ustawy, z wyjątkiem importu towarów,
  11) sprzedawcy - rozumie się przez to podatnika dokonującego czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem,
  12) nabywcy - rozumie się przez to podmioty, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż,
  13) lokalu mieszkalnym - rozumie się przez to część budynku mieszkalnego wielorodzinnego, stanowiącego wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, z wyłączeniem lokali mieszkalnych w domach bliźniaczych i szeregowych oraz w domach jednorodzinnych wolno stojących.

§ 2. Rozporządzenie określa:
  1)  szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  2)  szczególne przypadki powstania obowiązku podatkowego,
  3)  listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy,
  4)  przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz zasady zwrotu różnicy tego podatku,
  5)  przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny,
  6)  przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku,
  7)  przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku,
  8)  przypadki zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego,
  9)  przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż,
  10) przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej,
  11) warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych,
  12) zasady wystawiania i przechowywania faktur, rachunków uproszczonych i not korygujących,
  13) przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi objęte stawką 0%,
  14) listę usług, do których stosuje się stawkę 7%,
  15) zwolnienia od podatku.

Rozdział 2

Szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

§ 3. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, płacą zryczałtowany podatek z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego, jeżeli przewóz ten wykonywany jest pojazdami zarejestrowanymi za granicą.
2. Stawka podatku wynosi 7 zł od jednorazowego przewozu towarów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Podatek może być również płacony za okresy tygodniowe, miesięczne lub roczne, jeżeli podatnik złoży takie oświadczenie w urzędzie celnym najpóźniej w dniu powstania po raz pierwszy obowiązku podatkowego, według następujących stawek:
  1)  za tydzień - 21 zł,
  2)  za miesiąc - 70 zł,
  3)  za rok - 670 zł.
4. Urząd celny wydaje dowód zapłaty podatku.
5. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku gdy pojazd wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ładunku, z chwilą wyjazdu z tego terytorium z ładunkiem.
6. Zwalnia się od podatku usługi międzynarodowego przewozu drogowego wykonywane następującymi pojazdami:
  1)  samochodami osobowymi i kempingowymi,
  2)  samochodami służb specjalnych, w szczególności: straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i technicznego, służby więziennej, a także samochodami urzędów celnych,
  3)  samochodami przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, pod warunkiem wzajemności, oraz misji specjalnych i organizacji międzynarodowych, korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych,
  4)  pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1-3, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg.

§ 4. 1. Ustala się zryczałtowany podatek od usług transportowych polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi za granicą.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług przewozu osób autobusami zarejestrowanymi w krajach, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Ustala się zryczałtowaną stawkę podatku w wysokości 15 zł od osoby.
5. Zwalnia się z obowiązku podatkowego usługi przewozu osób autobusami, które w czasie pobytu w Polsce opuściły jej terytorium w związku z realizacją programu turystycznego i tego samego dnia powróciły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach tego samego pobytu.
6. Przewoźnik składa urzędowi celnemu dokonującemu odprawy celnej deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z dowodem zapłaty podatku zwracany jest przewoźnikowi, który obowiązany jest zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 5. Urząd celny jest obowiązany do poboru podatków, o których mowa w § 3 i 4, oraz ich wpłaty na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie siedmiu dni po upływie każdego okresu.

Rozdział 3

Szczególne przypadki powstania obowiązku podatkowego

§ 6. 1. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą:
  1)  upływu terminu płatności, określonego w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:
a)    dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego,
b)    świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych,
  2)  otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usług:
a)    przewozu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,
b)    spedycyjnych i przeładunkowych,
c)    w portach morskich i handlowych,
d)    budowlanych lub budowlano-montażowych,
  3)  otrzymania zapłaty z tytułu sprzedaży wydawnictw prasowych (SWW 2711) i wydawnictw dziełowych (SWW 2712), z tym że jeżeli umowa sprzedaży przewiduje rozliczenie zwrotów wydawnictw, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury dokumentującej faktyczną sprzedaż,
  4)  otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności - z tytułu świadczenia w kraju usług najmu, dzierżawy lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej, z zastrzeżeniem pkt 6,
  5)  dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi - z tytułu importu usług, z zastrzeżeniem pkt 6,
  6)  dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności - z tytułu importu usług najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,
  7)  otrzymania całości lub części zapłaty albo otrzymania towaru - z tytułu eksportu usług, z wyłączeniem usług wymienionych w pkt 2 lit. a) i b),
  8)  wystawienia faktury lub rachunku uproszczonego, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi - z tytułu usług turystyki wyjazdowej i zagranicznej turystyki przyjazdowej,
  9)  otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu sprzedaży złomu stalowego i żeliwnego, złomu metali nieżelaznych, z wyłączeniem złomu metali szlachetnych:
a)    niewsadowego - nie później jednak niż 20 dnia od dnia wysyłki złomu do jednostki, która zgodnie z umową dokonuje kwalifikacji jakości,
b)    wsadowego - nie później jednak niż 30 dnia od dnia wysyłki złomu,
  10) otrzymania zapłaty - w przypadku sprzedaży wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym.
2. Przepis ust. 1 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług wykonywanych częściowo, których odbiór dokonywany jest na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.
3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2, 4, 7 i 9 otrzymanie części zapłaty, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 5 i 6 uiszczenie części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

Rozdział 4

Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy

§ 7. Określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy, stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Rozdział 5

Przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz zasady zwrotu różnicy podatku

§ 8. Na równi z zakupem środków trwałych traktuje się przyjęcie ich w odpłatne użytkowanie przez podatników, jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami, wydanymi na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654) oraz art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704), środki te zaliczone są do składników majątku użytkownika.

§ 9. 1. W przypadku przyjęcia środków trwałych w odpłatne użytkowanie, o którym mowa w § 8, ustalenie różnicy podatku oraz jej zwrot następuje według określonych w ustawie zasad dotyczących nabycia takich środków na podstawie umowy sprzedaży
2. Do rozliczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 6 ustawy, podatnik dołącza odpis umowy, na podstawie której przyjął środki trwałe w odpłatne użytkowanie.

§ 10. 1. W przypadku przyjęcia w odpłatne użytkowanie środków trwałych z importu, które:
  1)  zostały zaliczone do składników majątku użytkownika - stosuje się przepisy § 8 i 9,
  2)  nie zostały zaliczone do składników majątku użytkownika - obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu odprawy celnej dokonywane jest według zasad określonych w art. 19 ustawy.
2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio do środków trwałych z importu, przyjętych w nieodpłatne użytkowanie, oraz do innych towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 oraz z 1995 r. Nr 85, poz. 427 i Nr 87, poz. 434).

Rozdział 6

Przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny

§ 11. 1. Podatnikom produkującym samoloty (SWW 1061), śmigłowce (SWW 1062), środki transportu wodnego (SWW 1051-1055) przysługuje zwrot różnicy podatku naliczonego ponad podatek należny, w kwocie nie wyższej od podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych bezpośrednio z produkcją tych towarów.
2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisu art. 21 ust. 3 ustawy.

Rozdział 7

Przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku

§ 12. Usługobiorcom użytkującym samochody osobowe na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) i innych odpłatności wynikających z zawartej umowy.

Rozdział 8

Przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku

§ 13. Zarejestrowani podatnicy wykonujący czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy mają prawo do zwrotu podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie następujących towarów służących całkowicie lub częściowo tym czynnościom:
  1)  urządzenia do uboju bydła i trzody (SWW 0782-11),
  2)  urządzenia do przygotowywania tusz (SWW 0782-12),
  3)  urządzenia do uboju drobiu (SWW 0782-32),
  4)  urządzenia do przerobu mleka (SWW 0782-41),
  5)  fabrycznie nowe autobusy, trolejbusy, wagony tramwajowe i wagony metra, służące do wykonywania usług komunikacji miejskiej.

§ 14. Zwrot podatku naliczonego przy nabyciu towarów wymienionych w § 13 nie przysługuje podatnikom, którzy:
  1)  są zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy lub będą zwolnieni od podatku w ciągu trzech lat od końca roku, w którym towar został nabyty, lub
  2)  nie dokonali zapłaty za towary, od których przysługuje zwrot podatku naliczonego, w kwocie odpowiadającej co najmniej kwocie tego podatku, a w przypadku importu - nie dokonali zapłaty podatku obliczonego przez urząd celny, lub
  3)  zaliczyli do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów wymienionych w § 13, lub
  4)  darowali, odsprzedali, wydzierżawili, wynajęli, wydali w zamian za wierzytelności lub w miejsce świadczenia pieniężnego, wnieśli jako aport lub oddali w nieodpłatne użytkowanie towar objęty zwrotem podatku w ciągu trzech lat od końca miesiąca, w którym został nabyty, lub
  5)  zostaną postawieni w stan likwidacji, zostanie wobec nich ogłoszona upadłość lub zaprzestaną działalności w okresie trzech lat, licząc od końca miesiąca, w którym towar został nabyty.

§ 15. Zwrot podatku naliczonego, o którym mowa w § 13, dotyczący zakupów związanych:
  1)  w całości ze sprzedażą zwolnioną od podatku - nie może być większy od kwoty podatku naliczonego,
  2)  częściowo ze sprzedażą zwolnioną od podatku - nie może być większy od kwoty podatku naliczonego, odpowiadającej procentowemu udziałowi wartości sprzedaży zwolnionej w wartości sprzedaży ogółem.

§ 16. 1. Zwrot podatku naliczonego następuje na wniosek podatnika, złożony we właściwym urzędzie skarbowym.
2. Do wniosku o zwrot podatku naliczonego należy dołączyć kopię faktury, faktury korygującej lub dokumentu odprawy celnej, dotyczących towarów wymienionych w § 13, wraz z kopią potwierdzenia zapłaty.
3. Urząd skarbowy dokonuje zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy podatnika, nie później niż w ciągu 45 dni od dnia otrzymania wniosku.

§ 17. 1. W przypadku wystąpienia którejkolwiek z okoliczności wymienionych w § 14 podatnik, który otrzymał zwrot podatku naliczonego na podstawie przepisów rozporządzenia, obowiązany jest zwrócić kwotę tego podatku, wraz z odsetkami, w ciągu 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot.
2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nalicza się od dnia następującego po dniu, w którym podatnik otrzymał zwrot podatku naliczonego.
3. Do odsetek należnych od kwoty zwróconego podatku stosuje się przepisy dotyczące odsetek od zaległości podatkowych.

Rozdział 9

Przypadki zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego

§ 18. Podatnikom wytwarzającym wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego, określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, chyba że podlega on odliczeniu od podatku należnego na podstawie odrębnych przepisów.

§ 19. Zwrot podatku naliczonego przysługuje podatnikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki:
  1)  złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,
  2)  prowadzą ewidencję określoną w art. 27 ust. 4 ustawy, w której wyodrębnią obroty ze sprzedaży w układzie określonym w § 20 ust. 2,
  3)  wytwarzają wyroby, o których mowa w § 18, posiadające ważny atest krajowych komisji artystycznych i etnograficznych,
  4)  w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług, a w przypadku importu - zapłacili podatek obliczony przez urząd celny.

§ 20. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz przy uwzględnieniu warunków określonych w art. 10 ust. 2 i 2a, art. 21 ust. 6 i 7, art. 25 ust. 1 pkt 2-4 i art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2-4.
2. Podziału podatku naliczonego dokonuje się według struktury udziału w wartości sprzedaży ogółem wartości sprzedaży następujących grup towarów i usług:
  1)  wyroby wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia,
  2)  pozostałe wyroby atestowane przez krajowe komisje artystyczne i etnograficzne,
  3)  towary i usługi objęte stawką 0%,
  4)  towary i usługi nie wymienione w pkt 1-3.
3. Strukturę obrotów, o których mowa w ust. 2, podatnicy ustalają przy zastosowaniu wskaźników obliczanych w sposób narastający od początku roku.
4. Do wniosku o zwrot podatku dołącza się oświadczenie podatnika, że spełnia wymogi określone w § 19.

Rozdział 10

Przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż

§ 21. 1. Podatnikom, którzy zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymali koncesję na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż kopalin, lub wydobywanie kopalin ze złóż, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego przy zakupie lub imporcie towarów i zakupie usług w kraju, związanych z działalnością objętą tą koncesją.
2. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników, którzy nie podjęli czynności podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem importu.

§ 22. Zwrot podatku nie dotyczy kwot podatku naliczonego, o które został pomniejszony podatek należny lub które zostały zwrócone w formie zaliczki, o której mowa w § 29-35.

§ 23. Zwrot podatku przysługuje podatnikom, którzy spełniają łącznie następujące warunki:
  1)  złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,
  2)  prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,
  3)  w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów - dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez urzędy celne.

§ 24. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz przy uwzględnieniu warunków określonych w art. 10 ust. 2 i 2a, art. 21 ust. 6 i 7, art. 25 ust. 1 pkt 2-4 oraz art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy.
2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać:
  1)  wartość zakupów lub importu dokonanych w danym miesiącu, których dotyczy zwrot podatku,
  2)  kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.
3. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

Rozdział 11

Przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej

§ 25. 1. Podatnikom, którzy dokonują zakupu towarów i usług lub importu towarów za środki finansowe bezpośrednio im przekazane z odrębnego rachunku bankowego, na którym są ulokowane wyłącznie środki z pomocy zagranicznej, przysługuje zwrot podatku naliczonego.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników dokonujących bezpośrednio zakupów lub importu za środki finansowe przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki przekazane z pomocy zagranicznej.
3. Za środki finansowe z pomocy zagranicznej uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:
  1)  umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,
  2)  jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy.

§ 26. 1. Zwrot podatku nie dotyczy kwot podatku naliczonego:
  1)  o które został pomniejszony podatek należny lub
  2)  które zostały zwrócone przez właściwy urząd skarbowy na podstawie odrębnych przepisów.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku dokonania zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy.

§ 27. 1. Zwrot podatku przysługuje podatnikom, którzy spełniają następujące warunki:
  1)  złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,
  2)  prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,
  3)  w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów - dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez urzędy celne,
  4)  posiadają rachunek bankowy, na którym są wyodrębnione środki pochodzące z pomocy zagranicznej, w przypadku środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 1,
  5)  posiadają zaświadczenie, że zakup został sfinansowany ze środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 2.
2. Wnioski o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, kieruje się do Pełnomocnika Rządu do Spraw Integracji Europejskiej oraz Pomocy Zagranicznej.

§ 28. 1. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika w terminach i w trybie oraz przy uwzględnieniu warunków określonych w art. 10 ust. 2 i 2a, art. 21 ust. 6 i 7, art. 25 ust. 1 pkt 4 oraz art. 49 ust. 2 pkt 2 ustawy.
2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać co najmniej dane dotyczące:
  1)  wartości zakupów towarów i usług lub importu towarów dokonanych w danym miesiącu, których dotyczy zwrot podatku,
  2)  kwoty podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się:
  1)  kopię dokumentu stwierdzającego przekazanie na rachunek bankowy podatnika środków finansowych, pochodzących z pomocy zagranicznej,
  2)  dowód dokonania zapłaty ze środków pomocy zagranicznej.
4. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

Rozdział 12

Warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych

§ 29. Podmiotom, które przed powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dokonały zakupów inwestycyjnych, przysługuje prawo do zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki.

§ 30. Zwrot podatku naliczonego przysługuje podmiotom, które spełniają łącznie następujące warunki:
  1)  złożyły zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,
  2)  nie podjęły czynności podlegających opodatkowaniu,
  3)  dokonały zakupów inwestycyjnych, których wartość bez podatku wynosi co najmniej 600.000 zł,
  4)  w całości dokonały zapłaty należności z tytułu dokonanych zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu - zapłaciły podatek obliczony przez urząd celny,
  5)  posiadają fakturę lub fakturę korygującą, z której wynika kwota podatku naliczonego, a w przypadku importu - dokument odprawy celnej,
  6)  złożyły oświadczenie, że:
a)    zakupy inwestycyjne będą wykorzystywane przy wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem,
b)    po rozpoczęciu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podmiot nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy,
c)    w ciągu trzech lat następujących po upływie roku, w którym rozpoczęto wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, podmiot nie wybierze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 5 i 6 ustawy,
d)    prowadzą ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy, w części dotyczącej zakupów inwestycyjnych,
e)    pierwsze czynności podlegające opodatkowaniu będą dokonane nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia dokonania pierwszego zakupu inwestycyjnego.

§ 31. 1. Zwrot podatku naliczonego następuje w formie zaliczki.
2. Wypłata zaliczki dokonywana jest na wniosek podmiotu, który dokonał zakupu inwestycyjnego; do wniosku dołącza się:
  1)  kopię dokumentu potwierdzającego opłacenie należności obejmującej podatek naliczony z tytułu doskonalenia zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu - kopię dokumentu potwierdzającego zapłacenie podatku obliczonego przez urząd celny,
  2)  oświadczenie, o którym mowa w § 30 pkt 6.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatruje urząd skarbowy, który zarejestrował podatnika.

§ 32. Urząd skarbowy może odmówić wypłaty zaliczki, jeżeli nie zostaną spełnione warunki określone w § 30 lub przedstawione dokumenty będą wywoływały uzasadnione wątpliwości co do związku zakupu inwestycyjnego z działalnością opodatkowaną.

§ 33. 1. Zaliczka wypłacana jest w dwóch równych ratach.
2. Pierwsza rata zaliczki wypłacana jest w terminie 15 dni po upływie kwartału, w którym złożono wniosek określony w § 31 ust. 2, a druga rata - w terminie 30 dni, licząc od dnia wypłacenia pierwszej raty.
3. Zaliczka wypłacana jest na podany przez płatnika rachunek bankowy podmiotu.

§ 34. 1. Podmiot obowiązany jest do zwrotu otrzymanej zaliczki wraz z odsetkami, jeżeli:
  1)  nie spełni wszystkich warunków zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 30 pkt 6,
  2)  w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki zakup inwestycyjny został darowany, odprzedany, wydany w zamian za wierzytelność lub w miejsce świadczenia pieniężnego, wniesiony jako aport lub oddany w nieodpłatne użytkowanie,
  3)  rozpoczęto likwidację, ogłoszono upadłość lub zaprzestano działalności w terminie trzech lat od ostatniego dnia miesiąca, w którym dokonano wypłaty pierwszej raty zaliczki,
  4)  dokona zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki.
2. Przez zaprzestanie działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się również wstrzymanie wykonywania inwestycji w okresie dłuższym niż sześć miesięcy.
3. W przypadkach określonych w ust. 1 podmiot obowiązany jest zawiadomić właściwy urząd skarbowy i zwrócić zaliczkę, wraz z odsetkami naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki, w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot.
4. Do odsetek, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy dotyczące odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

§ 35. Kwota podatku naliczonego, która nie została wypłacona w formie rat zaliczki, zwiększa kwotę podatku naliczonego za pierwszy okres rozliczeniowy, za który składana jest deklaracja podatkowa, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy.

Rozdział 13

Zasady wystawiania i przechowywania faktur, rachunków uproszczonych i not korygujących

§ 36. Faktury wystawiają zarejestrowani podatnicy posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym, jeżeli nie korzystają ze zwolnień określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy oraz nie wykonują wyłącznie czynności wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy lub czynności zwolnionych przepisami wydanymi na podstawie art. 47 ustawy.

§ 37. Do otrzymywania faktur uprawnieni są wyłącznie:
  1)  podatnicy, o których mowa w § 36,
  2)  podatnicy posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym:
a)    wykonujący wyłącznie czynności określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy,
b)    jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 23 pkt 2-4 ustawy,
  3)  nabywcy, na rzecz których dokonywana jest sprzedaż towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia,
  4)  nabywcy eksportowanych towarów i usług,
  5)  uprawnione przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne oraz członkowie personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.

§ 38. 1. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, z zastrzeżeniem § 39, powinna zawierać co najmniej:
  1)  imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
  2)  numery identyfikacji podatkowej lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,
  3)  dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", z zastrzeżeniem ust. 10,
  4)  nazwę towaru lub usługi,
  5)  jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
  6)  cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
  7)  wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
  8)  stawki podatku,
  9)  sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,
  10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,
  11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,
  12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
  13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.
2. Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.
3. Jednostkowa sprzedaż danego towaru lub usługi, której łączna wartość sprzedaży netto jest niższa od 6 zł, może być dokumentowana odrębnym rachunkiem uproszczonym, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży towarów lub usług:
  1)  do których ma zastosowanie stawka 0% lub zwolnienie od podatku,
  2)  wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia
5. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
6. Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu "REGON" lub "PESEL".
7. W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu.
8. Faktura nie musi zawierać danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury.
9. Faktury wystawiane nabywcom określonym w § 37 pkt 3-5 mogą nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom określonym w § 37 pkt 3 danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby.
10. Niezależnie od danych określonych w ust. 1 oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, wystawiane przez:
  1)  zakłady pracy chronionej - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT ZPChr",
  2)  warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych, warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego, warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT WSD",
  3)  przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze) - powinny zawierać wyrazy "FAKTURA VAT PZP".

§ 39. 1. W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:
  1)  jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto,
  2)  kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:
KP = WB x SP/100 + SP
gdzie:
KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, przy czym wielkość wynikającą ze wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 38 ust. 5,
WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatkowe,
SP - oznacza stawkę podatku od towarów i usług.
  3)  sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.
2. Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

§ 40. 1. Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 41 i 42.
2. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 38 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

§ 41. 1. Jeżeli sprzedawca otrzymał przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi jednorazowo lub w ratach co najmniej połowę ceny, obowiązany jest wystawić fakturę nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano od nabywcy kwotę wynoszącą co najmniej 50% ceny brutto towaru lub usługi.
2. Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano każdą kolejną przedpłatę, zaliczkę, zadatek lub ratę, przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1.
3. Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać co najmniej:
  1)  imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
  2)  numer identyfikacji podatkowej lub numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy,
  3)  datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT", kwotę pobranej zaliczki brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto,
  4)  stawkę podatku oraz kwotę podatku wyliczoną według wzoru:
KP = ZBxSP/100+SP
gdzie:
KP - oznacza kwotę podatku,
ZB - oznacza kwotę pobranej zaliczki brutto,
SP - oznacza stawkę podatku,
  5)  dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.
4. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 38-40, z tym że sumę wartości towarów (usługi, pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1-3.
5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca nie wystawia faktury w terminie określonym w § 40.
6. Przepisy § 38 ust. 5 i 7-10 stosuje się odpowiednio.

§ 42. W przypadkach określonych w § 6 ust. 1 pkt 1-4, 7 i 9, a także w przypadku umowy komisu fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego; faktura nie może być jednak wystawiona wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku.

§ 43. 1. W przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 15 ust. 2 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.
2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:
  1)  numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
  2)  dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)    określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
b)    nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,
  3)  kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,
  4)  kwotę zmniejszenia podatku należnego,
  5)  czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
  1)  zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy,
  2)  zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, o których mowa w art. 6 ust. 8 ustawy.
4. Sprzedawca obowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia i eksportu.
5. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym.
6. Przepisy § 38 ust. 4-7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio.
7. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" lub wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

§ 44. 1. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.
2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:
  1)  numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
  2)  dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a)    określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
b)    nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,
  3)  kwotę podwyższenia ceny bez podatku,
  4)  kwotę podwyższenia podatku należnego,
  5)  czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
3. Faktura korygująca wystawiona w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.
4. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą ma prawo do podwyższenia lub obniżenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym.
5. Przepisy § 38 ust. 4-7, 9 i 10 oraz § 43 ust. 7, a w przypadku korekt powodujących zmniejszenie podatku należnego również § 43 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§ 45. 1. Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 38 ust. 1 pkt 5-12, może wystawić notę korygującą.
2. Nota korygująca przesłana jest wystawcy faktury lub faktury korygującej wraz z kopią.
3. Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:
  1)  numer kolejny i datę jej wystawienia,
  2)  imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury lub faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej,
  3)  dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 38 ust. 1 pkt 1-3,
  4)  wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej,
  5)  czytelny odpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby.
4. Jeśli wystawca faktury lub faktury korygującej zgadza się z treścią noty, potwierdza jej treść podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.
5. Podatnik, który otrzymał kopię potwierdzonej noty korygującej, może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony lub skorygować kwotę różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktury lub faktury korygującej, której dotyczyła nota korygująca, w rozliczeniu za okres określony w art. 19 ust. 3 ustawy.
6. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy "NOTA KORYGUJĄCA".
7. Przepisy ust. 2-5 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

§ 46. Jeżeli podatnik sprzedał towar w opakowaniu zwrotnym, pobierając za to opakowanie kaucję, wartości opakowania nie uwzględnia się w treści faktury.

§ 47. Fakturami mogą być również:
  1)  bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:
a)    nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
b)    numer i datę wystawienia biletu,
c)    odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,
d)    kwotę należności wraz z podatkiem,
e)    kwotę podatku,
  2)  dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:
a)    nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
b)    kwotę należności wraz z podatkiem,
c)    kwotę podatku.

§ 48. 1. Komisant dokonujący sprzedaży towarów w wykonaniu umowy komisu wystawia przy sprzedaży towarów wyłącznie:
  1)  fakturę - w przypadku gdy komitent oraz komisant są uprawnieni do wystawiania faktur zgodnie z § 36, a nabywca towaru uprawniony jest do otrzymania faktury zgodnie z § 37,
  2)  rachunek uproszczony - w pozostałych przypadkach.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, komisant wystawia fakturę na podstawie pisemnego oświadczenia komitenta, że jest uprawniony do wystawiania faktur.
3. Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.
4. Za fakturę (rachunek uproszczony) u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę, rachunek), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 38, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktur i rachunków, o których mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT (rachunek uproszczony) u komitenta, łącznie z kopią dokumentu, o którym mowa w ust. 3.
5. Niezależnie od danych określonych w § 38 lub 51, dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać odpowiednio wyrazy "FAKTURA VAT KOMIS" lub "RACHUNEK UPROSZCZONY KOMIS".

§ 49. 1. Za fakturę uważa się także dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli ich przedmiotem jest eksport lub import towarów.
2. Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 38 oraz:
  1)  numer i datę wystawienia dokumentu odprawy celnej.
  2)  numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego,
  3)  wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walutowym zastosowanym w dokumencie odprawy celnej.
3. W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowy w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem odprawy celnej (jego kopią), potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej.
4. W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem odprawy celnej (jego kopią), w którym te kwoty zostały obliczone przez urząd celny.

§ 50. 1. Jeżeli podatnik nie jest obowiązany do wystawiania faktur na zasadach określonych w § 36, 37 i 38 ust. 3, wystawia wówczas nabywcy rachunek uproszczony.
2. Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, wystawiają rachunki uproszczone osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej na ich żądanie.

§ 51. 1. Rachunek uproszczony powinien zawierać co najmniej:
  1)  imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, a także numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
  2)  datę wystawienia i numer kolejny rachunku, oznaczonego jako "RACHUNEK UPROSZCZONY",
  3)  nazwę towaru lub usługi oraz ich ceny jednostkowe,
  4)  jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług,
  5)  wartość sprzedanych towarów i wykonanych usług,
  6)  kwotę podatku - jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest równa lub wyższa od:
a)    6,42 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%,
b)    7,32 zł - w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%,
  7)  czytelny podpis osoby upoważnionej do wystawienia rachunku uproszczonego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
2. Przepisy § 38 ust. 5 i 7 oraz § 40-42 stosuje się odpowiednio.

§ 52. 1. Rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych wystawiane są w przypadkach określonych w § 43 i 44 i powinny zawierać co najmniej:
  1)  numer oraz datę wystawienia rachunku korygującego,
  2)  dane zawarte w rachunku uproszczonym, którego dotyczy rachunek korygujący,
  3)  kwotę obniżenia lub podwyższenia ceny,
  4)  kwotę podwyższenia lub obniżenia podatku należnego, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu,
  5)  czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia rachunku korygującego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.
2. Przepisy § 38 ust. 5 i 7 stosuje się odpowiednio.
3. Rachunki korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" lub wyrazy "RACHUNEK KORYGUJĄCY".

§ 53. Podatnicy, którzy wystawiają faktury, faktury korygujące, rachunki uproszczone oraz rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych, mogą prowadzić jednolitą numerację kolejno wystawianych faktur i rachunków.

§ 54. 1. Faktury, faktury korygujące, rachunki uproszczone i rachunki korygujące dotyczące rachunków uproszczonych wystawiane są co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.
2. Oryginał faktury powinien zawierać wyraz "ORYGINAŁ", a kopia faktury - wyraz "KOPIA".
3. Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty, o których mowa w § 55.
4. W przypadku gdy:
  1)  sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
a)    wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,
b)    w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,
c)    wystawionymi przez podatników, określonych w § 38 ust. 10, nie zawierającymi wyrazów, o których mowa w tym przepisie,
  2)  nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy,
  3)  wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,
  4)  wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty odprawy celnej:
a)    stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,
b)    podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,
c)    potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego,
faktury te i dokumenty odprawy celnej nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.
5. Przepis ust. 4 stosuje się również w przypadku, gdy:
  1)  nie zapłacono w formie pieniężnej za pośrednictwem banku należności wynikającej z faktury (faktury korygującej) wystawionej przez zakład pracy chronionej w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz przez podatników prowadzących:
a)    warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych i warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego,
b)    warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,
c)    przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze),
  2)  między sprzedającym, który w momencie sprzedaży był podmiotem wymienionym w pkt 1, a nabywcą istnieją związki lub sytuacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, a właściwy dla podatnika organ podatkowy określił wysokość obrotu u sprzedawcy na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek.
6. Przepis ust. 5 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy:
  1)  zapłata należności wynikającej z faktury (faktury korygującej) następuje w formie wzajemnych potrąceń należności i zobowiązań, potwierdzonych przez właściwy dla nabywcy urząd skarbowy, na podstawie dokumentów przedstawionych przez nabywcę,
  2)  należność wynikająca z faktury (faktury korygującej) nie przekracza kwot wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713).
7. W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku.
8. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług.
9. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do rachunków uproszczonych, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy.

§ 55. 1. Jeżeli oryginał faktury, faktury korygującej, rachunku uproszczonego lub rachunku korygującego dotyczącego rachunku uproszczonego ulegnie zniszczeniu albo zaginie, sprzedawca ponownie wystawia fakturę lub rachunek zgodnie z danymi zawartymi w kopii faktury lub rachunku.
2. Faktura lub rachunek uproszczony wystawiony ponownie musi zawierać wyraz "DUPLIKAT".
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.

§ 56. 1. Podatnicy obowiązani są przechowywać oryginały i kopie faktur, faktur korygujących, rachunków uproszczonych, rachunków korygujących dotyczących rachunków uproszczonych i not korygujących w okresie 5 lat, licząc od końca roku, w którym wystawiono fakturę, rachunek lub notę.
2. Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty.

§ 57. 1. Organy egzekucyjne, określone w art. 19 i art. 20 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1991 r. Nr 36, poz. 161, z 1992 r. Nr 20, poz. 78, z 1993 r. Nr 28 poz. 127 i z 1995 r. Nr 85, poz. 426), oraz komornicy sądowi, o których mowa w art. 758 Kodeksu postępowania cywilnego, dokonujący na podstawie odrębnych przepisów, w trybie egzekucji, sprzedaży towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, wystawiają w jego imieniu i na jego rachunek faktury lub rachunki uproszczone, potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów; kopię faktury (rachunku uproszczonego) otrzymuje dłużnik.
2. Fakturę należy wystawić, jeżeli:
  1)  dłużnik oraz nabywca towaru spełniają odpowiednio warunki określone w § 36 i 37,
  2)  na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.
3. Faktura (rachunek uproszczony) stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 38 i 51, a oprócz tego zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury (rachunku uproszczonego) uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez niego upoważnionych), o których mowa wyżej.
4. Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując kopię w swojej ewidencji.

Rozdział 14

Przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi objęte stawką 0%

§ 58. Przez usługi związane bezpośrednio z eksportem towarów rozumie się:
  1)  usługi dotyczące towarów eksportowanych, polegające na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu, nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu,
  2)  usługi świadczone na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa i komisu, dotyczące towarów eksportowanych.

§ 59. 1. Do usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, zalicza się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób i towarów przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej:
  1)  z miejsca wyjazdu (nadania) w Polsce do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą,
  2)  z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Polsce,
  3)  z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt).
2. Nie stanowi usługi, o której mowa w ust. 1, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyja

Publikowane akty nie są źródłem prawa. Jedyne źródło prawa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej stanowią, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. "O ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych" (Dz.U. 2000 r. Nr 62, poz. 718) akty prawne ogłaszane i wydawane w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Money.pl nie ponosi odpowiedzialności za skutki działań podjętych w oparciu o udostępnione publikacje.

Dziennik Ustaw nr 154 z 1995 roku - pozostałe dokumenty:

Polecamy produkty dla firm

PRZYDATNE LINKI