Money.plFirmaAkty prawne
ZAPISZ SIĘ NA BEZPŁATNY NEWSLETTER



Dziennik Ustaw - rok 1985, nr 9, poz. 29 z dnia 1985-02-28

Wydany przez:Rada Ministrów
Data ogłoszenia:1985-02-28
Tytuł aktu:Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 stycznia 1985 r. w sprawie rodzajów kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej.
Status aktu prawnego:Uchylony
Treść aktu prawnego:  pobierz treść dokumentu
Data wydania:1985-01-21
Data wejscia w życie:1985-02-28
Data obowiązywania:1985-01-01
     
Pełna treść dokumentu: Dziennik Ustaw - rok 1985, nr 9, poz. 29 z dnia 1985-02-28
Na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 75) zarządza się, co następuje:


§ 1. Rozporządzenie określa rodzaje kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione, o które podwyższa się podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym jednostek gospodarczych określonych w art. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 75).

§ 2. Za koszty nieuzasadnione uznaje się:
  1)  70% kosztów poniesionych w związku z usunięciem ujawnionych przez odbiorców wad wyrobów i usług, robót i obiektów budowlanych, w tym także kosztów poniesionych w ramach udzielonych gwarancji,
  2)  wydatki reprezentacyjne w wysokości wyższej niż 110% tych wydatków, poniesionych w roku poprzednim,
  3)  kwotę rocznego narzutu obciążającego koszty działalności na utrzymanie obligatoryjnych zrzeszeń przedsiębiorstw w wysokości wyższej niż 110% kosztów narzutu poniesionych w roku poprzednim,
  4)  kwotę rocznego narzutu obciążającego koszty działalności spółdzielni na utrzymanie związków spółdzielczych nie będących centralnymi związkami w wysokości wyższej niż 110% kosztów narzutu poniesionych w roku poprzednim; dotyczy to również narzutu ponoszonego przez spółdzielnie rzemieślnicze na utrzymanie izb rzemieślniczych,
  5)  kwotę składek członkowskich uiszczanych na rzecz organizacji społecznych nie posiadających statusu wyższej użyteczności, obciążających koszty działalności jednostek gospodarczych.

§ 3. Za straty nieuzasadnione uznaje się:
  1)  kary umowne oraz inne kary, opłaty i odszkodowania z tytułu:
a)    wad dostarczonych towarów, wykonanych robót, usług i prac projektowych,
b)    zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, prac projektowych, robót i remontów budowlanych,
c)    przetrzymania albo całkowitego lub częściowego zniszczenia taboru oraz urządzeń ładunkowych,
d)    niedoładowania taboru kolejowego i samochodowego, z wyjątkiem taboru do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych i ładunków wymagających pojazdów specjalistycznych,
e)    nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
f)    niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli, dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy,
  2)  przedawnione wierzytelności pieniężne jednostek gospodarki uspołecznionej z tytułu należności wynikających ze stosunków cywilnoprawnych,
  3)  50% kwot darowizn pieniężnych lub wartości darowizn rzeczowych na rzecz Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia, Centrum Zdrowia Dziecka, Pomnika Matki Polki, Narodowego Czynu Pomocy Szkole oraz Funduszu Odnowy Zabytków Krakowa, sfinansowanych z innych źródeł niż z zysku do podziału lub z nadwyżki bilansowej w spółdzielniach, chyba że darowizna może być dokonana na podstawie odrębnych przepisów,
  4)  kwoty darowizn pieniężnych lub wartości darowizn rzeczowych na rzecz organizacji politycznych, społecznych i zawodowych, komitetów społecznych, jak również jednostek i zakładów budżetowych, z wyjątkiem wymienionych w pkt 3, sfinansowanych z innych źródeł niż z zysku do podziału lub nadwyżki bilansowej w spółdzielniach, chyba że darowizna może być dokonana na podstawie odrębnych przepisów,
  5)  straty na sprzedaży wyrobów i robót budowlano-montażowych dokonywanej po cenach umownych i regulowanych na rzecz własnych inwestycji, działalności socjalnej lub działalności finansowanej z innych funduszów specjalnych,
  6)  straty związane z likwidacją szkód pożarowych, spowodowanych pożarami powstałymi w wyniku naruszenia przepisów o ochronie przeciwpożarowej, stwierdzonego przez właściwe organy,
  7)  straty w mieniu jednostek gospodarki uspołecznionej spowodowane włamaniami i kradzieżami, powstałe na skutek nieprzestrzegania przepisów o ochronie mienia, stwierdzonego przez właściwe organy,
  8)  odsetki od kredytów przeterminowanych,
  9)  odsetki za zwłokę od należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych,
10)  70% zaliczonego na straty generalnego dostawcy niedoboru środków funduszu ryzyka i gwarancji,
  11) kwotę podatku obrotowego od nadmiernych ubytków niektórych produktów,
  12) kwotę wartości ubytków surowców, półfabrykatów, produkcji w toku, materiałów i wyrobów gotowych, przekraczającą poziom wynikający z norm ubytków naturalnych, z wyjątkiem produktów, o których mowa w pkt 11,
  13) nadwyżkę strat z tytułu opóźnienia załadunku lub wyładunku ze statków przez polskie morskie porty handlowe nad uzyskiwanymi premiami związanymi z przyspieszeniem załadunku i wyładunku,
  14) równowartość odprowadzonych do budżetu państwa kwot, o których mowa w § 15 i 16 uchwały nr 25 Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1984 r. w sprawie oznaczania wyrobów państwowymi znakami jakości i znakiem bezpieczeństwa oraz konsekwencji ekonomicznych za nieodpowiednią jakość (Monitor Polski Nr 6, poz. 45),
  15) obciążenia finansowe jednostek gospodarczych na rzecz budżetu z tytułu strat w eksporcie spowodowanych dostawami nieodpowiedniej jakości.

§ 4. Minister Finansów określa zasady klasyfikacji i ewidencji księgowej kosztów i strat, o których mowa w § 2 i 3.

§ 5. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1983 r. w sprawie rodzajów kosztów i strat uznanych za nieuzasadnione przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 75, poz. 336 i z 1984 r. Nr 26, poz. 135).

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1985 r.

Publikowane akty nie są źródłem prawa. Jedyne źródło prawa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej stanowią, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. "O ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych" (Dz.U. 2000 r. Nr 62, poz. 718) akty prawne ogłaszane i wydawane w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Money.pl nie ponosi odpowiedzialności za skutki działań podjętych w oparciu o udostępnione publikacje.

Dziennik Ustaw nr 9 z 1985 roku - pozostałe dokumenty:

Polecamy produkty dla firm

PRZYDATNE LINKI