Money.plFirmaAkty prawne
ZAPISZ SIĘ NA BEZPŁATNY NEWSLETTER



Dziennik Ustaw - rok 1999, nr 110, poz. 1277

Wydany przez:Rada Ministrów
Tytuł aktu:Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz poszczególnych kategorii podatników.
Status aktu prawnego:Uchylony
Treść aktu prawnego:  pobierz treść dokumentu
Data wydania:1999-12-27
Data wejscia w życie:2000-01-01
Data obowiązywania:2000-01-01
     
Pełna treść dokumentu: Dziennik Ustaw - rok 1999, nr 110, poz. 1277
Na podstawie art. 17 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062) zarządza się, co następuje:


§ 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz opodatkowania jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek nie mających osobowości prawnej, ustala się według określonej, w odpowiednim rejestrze lub statucie, siedziby osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej.

§ 2. 1. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ustala się według miejsca:
  1)  zamieszkania osoby fizycznej w dniu 31 grudnia roku podatkowego,
  2)  pobytu osoby fizycznej w dniu 31 grudnia roku podatkowego, jeżeli osoba ta nie ma miejsca zamieszkania, a gdy pobyt w Rzeczypospolitej Polskiej ustał przed tym dniem - według miejsca pobytu w ostatnim jego dniu.
2. Przy opodatkowaniu małżonków mających różne miejsca zamieszkania, jeżeli na ich wniosek podlegają oni łącznemu opodatkowaniu, właściwość miejscową ustala się według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, wskazanego we wspólnym rocznym zeznaniu podatkowym.
3. W przypadku spółki nie mającej osobowości prawnej, właściwym miejscowo organem podatkowym, w którym powinno być złożone zeznanie wraz z dołączonym sprawozdaniem finansowym, jest:
  1)  organ podatkowy właściwy ze względu na siedzibę spółki, jeżeli przynajmniej dla jednego wspólnika jest on właściwy z uwagi na jego miejsce zamieszkania lub siedzibę,
  2)  organ podatkowy właściwy dla jednego ze wspólników według ich uznania, jeżeli organ podatkowy, o którym mowa w pkt 1, nie jest właściwy dla żadnego ze wspólników z uwagi na ich miejsce zamieszkania lub siedzibę.

§ 3. 1. Właściwość miejscową urzędów skarbowych w sprawach podatku od spadków i darowizn ustala się:
  1)  w sprawach spadków - według miejsca położenia przedmiotów majątkowych nabytych w drodze spadku, a jeżeli przedmioty spadku są położone na obszarze działania dwóch lub więcej urzędów skarbowych - według ostatniego miejsca zamieszkania (pobytu) spadkodawcy,
  2)  w sprawach prawa do wkładów oszczędnościowych wypłacanych na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek śmierci, jeżeli nabywca wkładów oszczędnościowych nie jest równocześnie spadkobiercą wkładcy - według ostatniego miejsca zamieszkania wkładcy,
  3)  w sprawach darowizn:
a)    jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego według miejsca położenia nieruchomości,
b)    jeżeli przedmiotem darowizny są inne rzeczy lub inne prawa majątkowe - według miejsca zamieszkania lub siedziby darczyńcy w dniu przyjęcia darowizny przez obdarowanego, a jeżeli darczyńca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w kraju - według miejsca zamieszkania obdarowanego,
c)    otrzymanych z zagranicy - według miejsca zamieszkania obdarowanego,
  4)  w sprawach zasiedzenia:
a)    jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość, prawo użytkowania wieczystego lub służebność gruntowa - według miejsca położenia nieruchomości,
b)    jeżeli przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość, inne rzeczy lub prawo użytkowania wieczystego - według miejsca położenia nieruchomości,
c)    jeżeli przedmiotem zasiedzenia są rzeczy ruchome - według miejsca zamieszkania lub siedziby nabywcy.
2. Jeżeli nabycie w drodze spadku lub darowizny dotyczy w całości lub w części rzeczy położonych za granicą lub praw podlegających wykonaniu za granicą, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy według miejsca zamieszkania (pobytu) spadkobiercy lub obdarowanego w dniu nabycia spadku lub otrzymania darowizny.

§ 4. 1. Właściwość miejscową urzędów skarbowych w sprawach opłaty skarbowej ustala się:
  1)  w sprawach opłaty skarbowej od podań i załączników do podań, od czynności urzędowych, zaświadczeń lub zezwoleń - według siedziby organu, który przyjął podanie, dokonał czynności urzędowej albo wydał zaświadczenie lub zezwolenie,
  2)  w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących przeniesienia własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej (prawa do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jego własności na członka) - według miejsca położenia nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 3,
  3)  w sprawach opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnych dotyczących odpłatnego przeniesienia własności rzeczy lub praw innych niż wymienione w pkt 2:
a)    jeżeli jedna ze stron czynności cywilnoprawnej nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca zamieszkania lub siedziby drugiej strony czynności, a w przypadku gdy żadna ze stron nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Rzeczypospolitej Polskiej - według miejsca dokonania czynności,
b)    jeżeli pobór opłaty następuje przez płatnika - według siedziby płatnika,
c)    w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby nabywcy,
  4)  w sprawach opłaty skarbowej od pozostałych czynności cywilnoprawnych:
a)    jeżeli opłata jest pobierana przez płatnika - według siedziby płatnika,
b)    w pozostałych przypadkach - według miejsca zamieszkania lub siedziby jednej ze stron czynności cywilnoprawnej,
  5)  w sprawach opłaty skarbowej od dokumentów:
a)    jeżeli pobór opłaty skarbowej następuje przez płatnika - według siedziby płatnika,
b)    od weksla - według miejsca zamieszkania lub siedziby wystawcy weksla.
2. Jeżeli zgodnie z odrębnymi przepisami opłata skarbowa od czynności cywilnoprawnych lub dokumentów jest uiszczana znakami opłaty skarbowej, właściwy miejscowo jest urząd skarbowy ze względu na miejsce dokonania czynności prawnej lub złożenia dokumentu.
3. W sprawach opłaty skarbowej od umów zamiany, których przedmiotem jest wyłącznie przeniesienie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 1 pkt 2, urzędem skarbowym właściwym do ustalenia wartości nieruchomości lub prawa jest urząd skarbowy właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub rzeczy, której dotyczy to prawo, a w sprawach o ustalenie wysokości opłaty skarbowej - urząd skarbowy właściwy ze względu na położenie nieruchomości lub rzeczy, której prawo dotyczy, o wyższej wartości rynkowej.
4. W sprawach opłaty skarbowej od czynności prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, płatnicy przekazują pobraną opłatę na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika.

§ 5. Właściwość miejscową przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w sprawach opłaty targowej ustala się według miejsca położenia targowiska.

§ 6. Właściwość miejscową przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego w sprawach opłaty miejscowej ustala się według położenia miejscowości, w której jest pobierana opłata.

§ 7. Właściwość miejscową w sprawach opłaty administracyjnej pobieranej za czynności urzędowe nie objęte przepisami o opłacie skarbowej ustala się według siedziby przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego, który dokonał czynności urzędowej.

§ 8. Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta ustala się według siedziby albo miejsca zamieszkania płatnika lub inkasenta.

§ 9. Organy podatkowe właściwe w dniu wszczęcia postępowania podatkowego pozostają właściwe aż do jego zakończenia - w zakresie którego postępowanie to dotyczy - chociażby w toku postępowania zmieniły się podstawy właściwości.

§ 10. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w § 1-9, właściwym organem podatkowym jest odpowiednio Drugi Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście lub Burmistrz Gminy Warszawa-Centrum.

§ 11. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się do podatników, o których mowa w przepisach § 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz w sprawach nadpłaty podatków pobieranych przez płatników (Dz. U. Nr 6, poz. 38).

§ 12. 1. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych (Dz. U. Nr 16, poz. 62, z 1994 r. Nr 18, poz. 63, z 1995 r. Nr 12, poz. 56, z 1996 r. Nr 2, poz. 11, Nr 145, poz. 673 i Nr 155, poz. 771, z 1997 r. Nr 146, poz. 984 oraz z 1999 r. Nr 6, poz. 38).
2. Organy podatkowe właściwe w myśl dotychczasowych przepisów w sprawach wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia pozostają właściwe do czasu zakończenia postępowania w tych sprawach.

§ 13. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.

Publikowane akty nie są źródłem prawa. Jedyne źródło prawa na terenie Rzeczypospolitej Polskiej stanowią, na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. "O ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych" (Dz.U. 2000 r. Nr 62, poz. 718) akty prawne ogłaszane i wydawane w Dzienniku Ustaw i Monitorze Polskim. Money.pl nie ponosi odpowiedzialności za skutki działań podjętych w oparciu o udostępnione publikacje.

Dziennik Ustaw nr 110 z 1999 roku - pozostałe dokumenty:

Polecamy produkty dla firm

PRZYDATNE LINKI