Przypominamy, iż rozliczenia pomocy uzyskanej po 1 maja 2004 r. dokonuje się zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy przedsiębiorcom zatrudniającym osoby niepełnosprawne (Dz.U. Nr 114, poz.1194 z późn. zm.).
Pracodawcy, którzy uzyskali w ubiegłym roku dofinansowanie do wynagrodzeń lub składek na ubezpieczenia społeczne zatrudnionych osób niepełnosprawnych - do 15 lutego 2005 r. mają czas na złożenie rozliczenia oraz ewentualną wpłatę nadwyżki otrzymanych środków do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Roczne rozliczenie należy sporządzić na formularzach INF-D-R oraz INF-D-Kz, stanowiących załącznik nr 3 oraz nr 4 do rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 283, poz.2835).
Drugi ważny termin to 20-ty luty br. Do tego dnia pracodawcy mają czas na podjęcie decyzji co do formy otrzymywanego dofinansowania.
Przypomnijmy, iż za sprawą ostatnich nowelizacji (Dz.U. 234, poz. 2345) - przedsiębiorcy sami mogą zadecydować, czy będą rozliczać się z otrzymywanych zaliczek czy też wybiorą prostszą, ryczałtową formę wypłaty dofinansowania.
Pracodawcy, którzy w 2005 roku zamierzają skorzystać z ryczałtowej formy wypłaty dofinansowania muszą do 20 lutego br. złożyć oświadczenie o wyborze tej formy rozliczenia. Gdy takie oświadczenie nie wpłynie w wymaganym terminie – dofinansowanie należy rozliczyć z uwzględnieniem rzeczywistych podwyższonych kosztów wynikających z zatrudniania osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 18 maja 2004 r. maksymalna wielkość pomocy wynosić może:
a) 130 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności
b) 110 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
c) 50 proc. najniższego wynagrodzenia - w przypadku osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności, oraz
d) 100 proc. kwoty odpowiadającej:
- składce należnej od pracownika na ubezpieczenie emerytalne i chorobowe oraz
- składce należnej od pracodawcy na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i wypadkowe od wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego,
nie więcej jednak niż 100 proc. rzeczywistych podwyższonych kosztów zatrudniania osób niepełnosprawnych.
Natomiast maksymalna wielkość ryczałtowo ustalonych podwyższonych kosztów zatrudniania osób niepełnosprawnych kształtuje się nastepująco:
- 90 proc. najniższego wynagrodzenia - w odniesieniu do osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności
- 70 proc. najniższego wynagrodzenia - w odniesieniu do osób zaliczonych do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności
- 40 proc. najniższego wynagrodzenia - w odniesieniu do osób zaliczonych do lekkiego stopnia niepełnosprawności,
- a także 100 proc. kwot odpowiadających składkom na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776).
Kwoty te ulegają zwiększeniu o 55 proc. najniższego wynagrodzenia w odniesieniu do osób, u których stwierdzono upośledzenie umysłowe, chorobę psychiczną lub epilepsję, oraz do osób niewidomych.
Dla pracodawców zatrudniających mniej niż 25 pracowników bądź co najmniej 25 pracowników przy wskaźniku zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 6 proc. (art. 26a ust. 2 ustawy), ryczałt wynosi:
- 70 proc. kwoty ustalonej zgodnie z powyższymi punktami
- 90 proc. kwoty ustalonej zgodnie z powyższymi punktami w odniesieniu do osób, u których stwierdzono upośledzenie umysłowe, chorobę psychiczną lub epilepsję, oraz do osób niewidomych,
- a także 100 proc. kwot odpowiadających składkom na ubezpieczenia społeczne, o których mowa odpowiednio w art. 25 ust. 2 albo art. 25 ust. 3a ustawy.