Przyjmowanie do pracy praktykantów reguluje od 28 września specjalna ustawa. Pracodawca nie będzie mógł już dowolnie kształtować umów o praktykę.
Specjalną umowę o praktykę absolwencką zawrzeć będzie można z **osobą, która ukończyła co najmniej gimnazjum i ma nie więcej niż 30 lat.
Umowa praktyki nie może trwać dłużej niż trzy miesiące. Ma to ochronić zatrudnionego przed wykorzystywaniem go jako _ taniej siły roboczej _.
Jeśli pracodawca chciałby podpisać kolejną umowę praktyki, musi pamiętać, że wszystkie one łącznie zmieścić się muszą w limicie trzymiesięcznym.
Po ukończeniu praktyk pracodawca na wniosek zatrudnionego ma obowiązek wystawić mu świadectwo, określające rodzaj wykonywanej pracy, nabyte umiejętności i czas trwania praktyk.
Bez rygorów prawa pracy
Pracodawcy w stosunku do zatrudnionego absolwenta nie obowiązuje większość przepisów Kodeksu Pracy. Wyjątkiem są przepisy zapobiegające dyskryminacji pracownika, zasady ustalania czasu pracy oraz konieczność zapewnienia pracownikowi bezpieczeństwa i higieny pracy.
W tym ostatnim punkcie umowa o praktykę jest nawet bardziej rygorystyczna niż inne sposoby zatrudniania. Praktykantowi nie wolno bowiem powierzać ani zlecać prac niebezpiecznych.
Praktykant bezpłatny
Umowy o praktykę mogą być płatne lub bezpłatne. Umowa z absolwentem zatrudnionym bez wynagrodzenia będzie mogła być rozwiązana na piśmie przez dowolną ze stron ze skutkiem natychmiastowym.
Pracownik taki nie będzie stanowił kosztu dla firmy, bo nie dotyczą go przepisy ustawy o ubezpieczeniach społecznych i zdrowotnych.
Odbywający praktykę zachowa status bezrobotnego, będzie też uprawniony do pobierania zasiłku dla bezrobotnych.
Praktykant, który zarabia
W przypadku umowy płatnej - wynagrodzenie praktykanta nie może przekroczyć dwukrotności płacy minimalnej - czyli 2.552 złotych (wysokość wynagrodzenia minimalnego sprawdzisz tu)
.
Umowę w takim wypadku można rozwiązać - zarówno na wniosek zatrudnionego, jak i pracodawcy - na piśmie, z zachowaniem 7-dniowego wypowiedzenia.
Tu także nie będzie obowiązku płacenia od umowy składek na ubezpieczenia - jest to więc nadal tańsza forma zatrudnienia.
Praktykant zachowuje status bezrobotnego, jednak prawo do zasiłku przysługuje mu jedynie jeśli zarabia mniej niż połowę minimalnego wynagrodzenia - czyli 638 złotych.