Ubezpieczenie pracownika. Nie każde rozliczysz w kosztach

Co do zasady, zgodnie z przepisami podatkowymi, wydatków w postaci składek opłacanych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracownika nie można jednak rozliczyć jako kosztów uzyskania przychodu. Sytuacja zmieni się w przypadku pewnych rodzajów ryzyka.

Wartość wydatków na ubezpieczenie pracowników zmniejszy jednak podstawę do opodatkowania, jeśli przedmiotem umowy o ubezpieczenie będą składki wymienione w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej. Co ważne, muszą być one w pełni opłacone przez pracodawcę. O jakich składkach mowa?

Będą to składki z I i II działu załącznika. Te pierwsze to ubezpieczenia na życie (także jeśli są związane z ubezpieczeniowym funduszem). Dział drugi natomiast dotyczy pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz majątkowych. Będą to zatem w szczególności:

- ubezpieczenia wypadku, w tym wypadku przy pracy i choroby zawodowej (mogą to być świadczenie jednorazowe, świadczenia powtarzające się, połączone świadczenie jednorazowe i powtarzający się, przewóz osób),

- ubezpieczenia choroby (przykładowo świadczenia jednorazowe, świadczenia powtarzające się, świadczenia kombinowane).

Przed ujęciem ubezpieczenia jako kosztu podatkowego, podatnik musi spełnić jeszcze dodatkowe warunki. Po pierwsze, uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu umowy ubezpieczenia nie może być sam pracodawca. Po drugie, umowa o ubezpieczenie nie może uwzględniać w okresie 5 kolejnych lat od jej zawarcia lub odnowienia (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją podpisano):

- wypłaty kwoty stanowiącej kwotę odstąpienie umów,

- możliwości zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z ustawy,

- wypłaty z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.