Przedsiębiorcy często wybierają dzierżawę długoterminowych aktywów, zamiast je kupować. Decyzja o dzierżawie opiera się głównie na pewnych czynnikach, takich jak konieczność, lepsze warunki finansowe, zatrzymanie aktywów z bilansu lub brak dostępnego finansowania.
Umowa leasingowa jest umową, w ramach której leasingodawca (właściciel urządzenia) przekazuje leasingobiorcy (użytkownikowi) prawo do użytkowania urządzenia w zamian za ustaloną zapłatę w danym okresie.
Leasing finansowy
Leasing finansowy jest często wykorzystywany do zakupu sprzętu przez większą część jego okresu użytkowania. Podatnik z niego korzystający musi wiedzieć, że przedmiot leasingu jest wliczany do majątku leasingobiorcy. Dlatego to na danym przedsiębiorcy spoczywa konieczność dokonywania jego odpisów amortyzacyjnych.
W tym przypadku do kosztów uzyskania przychodów wliczyć można część odsetkową wchodzącą w skład raty leasingowej. Podatek VAT płaci się wówczas w całości z góry. W tym przypadku po opłaceniu ostatniej raty leasingobiorca staje się właścicielem przedmiotu leasingu automatycznie.
Leasing operacyjny
Umowa leasingu operacyjnego przeznaczona jest na finansowanie sprzętu przez okres krótszy niż okres jego użytkowania, a leasingobiorca może zwrócić sprzęt leasingodawcy na koniec okresu leasingu bez żadnych dalszych zobowiązań. W tym przypadku przedmiot leasingu jest zaliczany do majątku leasingodawcy.
Do kosztów uzyskania przychodu wliczają się miesięczne umowy leasingowe. Można do nich także doliczyć opłatę wstępną. Do każdej płaconej raty doliczany jest podatek VAT.
Leasing operacyjny a finansowy – jakie różnice uznać można za najważniejsze?
W przypadku leasingu operacyjnego, obowiązek amortyzacji spoczywa na leasingodawcy. W przypadku leasingu finansowego jest to obowiązek leasingobiorcy. Okres trwania umowy w tym pierwszym przypadku jest dłuższy niż 40% czasu amortyzacji przedmiotu.
Przy leasingu finansowym jest to czas powyżej 12 miesięcy. Koszty uzyskania przychodu w przypadku leasingu operacyjnego to wysokość raty netto oraz opłata wstępna. W przypadku leasingu finansowego zaliczyć można do nich odsetki rat leasingowych oraz amortyzację. Różnice dotyczą również podatku VAT. W przypadku pierwszego rodzaju leasingu, doliczany jest on do rat. W tym drugim przypadku opłaca się go z góry. Leasing operacyjny daje szansę wykupu danego przedmiotu zależnie od stawki i okresu wykupu. Przy leasingu finansowym razem z ostatnią ratą przedmiot automatycznie staje się własnością leasingobiorcy.
Który leasing jest lepszy, finansowy czy operacyjny?
Odpowiedź na to pytanie zależy często od konkretnej sytuacji.
Umowa leasingu operacyjnego z pewnością jest prostsza. Obowiązkiem korzystającego z niego osoby jest po prostu płacenie jednej raty miesięcznej, a po okresie, na który zawarta została umowa, przedmiot można po prostu zwrócić. Oszczędności administracyjne docenione zostaną zwłaszcza przez firmy, które mają wiele tego rodzaju pojazdów lub sprzętu.
Leasing finansowy będzie miał z pewnością więcej wymagań administracyjnych i będzie miał pewne dodatkowe ryzyko odsprzedaży dla leasingobiorcy. Raty muszą wypełnić wartość przedmiotu. Najlepiej jest zwrócić się do banku lub firmy leasingowej z propozycją obu typów i policzyć najlepszą ofertę dla siebie.