CIT-D. Nie tylko fundacje muszą rozliczać się z darowizny

Kiedy firma przekazuje pieniądze na działalność charytatywną, to oprócz korzyści wizerunkowych może również zyskać finansowo. Prawo pozwala bowiem zmniejszyć podstawę opodatkowania o przekazane darowizny, ale pod pewnymi warunkami. W przypadku spółek prawa handlowego rozliczyć się z pieniędzy muszą zarówno darczyńcy, jak i obdarowani, a zrobią to przy pomocy tego samego formularza.

Żeby skorzystać z przywileju pomniejszenia podatku, darowizna musi spełniać dwa podstawowe kryteria, dotyczące:

• podmiotu, który ją otrzymał,
• celu, na który została przeznaczona.

Beneficjentami mogą być organizacje pożytku publicznego, czyli takie, które nie są częścią sektora finansów publicznych i nie działają w celu osiągnięcia zysku (na przykład fundacje lub stowarzyszenia). Pieniądze mogą również otrzymać jednostki organizacyjne, działające w ramach ustawy o stosunku państwa do Kościoła (na przykład parafie), spółdzielnie, spółki oraz kluby sportowe, pod warunkiem, że działają na zasadzie _ non profit _ oraz cały swój dochód przeznaczają na realizację celów statutowych. Firma nie będzie mogła zmniejszyć podstawy opodatkowania, jeśli darowizna została przekazana na:

• partie polityczne,
• związki zawodowe,
• organizacje pracodawców,
• fundacje założone przez partie polityczne.

Obdarowani pieniądze muszą przeznaczyć na konkretny cel, wskazany w art. 4 Ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Oprócz charytatywnej, może to być też na przykład działalność na rzecz osób niepełnosprawnych, równouprawnienia, pielęgnowania tradycji i tożsamości narodowej, kultury, sztuki, turystyki czy promocji Polski za granicą.

Osobną kwestią są darowizny na rzecz kultu religijnego. Mogą nimi być na przykład wydatki na remonty i modernizację budynków kościelnych.

Całkowity odpis (na organizacje pożytku publicznego i cele kultu religijnego) nie może jednak przekroczyć poziomu 10 procent dochodu do opodatkowania.

Przykład 1

Żeby uniknąć nieporozumień, każda darowizna musi być odpowiednio udokumentowana. Jeśli została przekazana w gotówce, wystarczy dowód wpłaty. W przypadku tych rzeczowych, konieczne będzie posiadanie dokumentu, na podstawie którego można stwierdzić wartość darowizny (na przykład faktura lub rachunek). Co prawda nie ma obowiązku załączania tych dokumentów do zeznania rocznego, jednak często urzędy skarbowe i tak się o nie upominają.

Przekazane darowizny trzeba rozliczyć na formularzu CIT-D, który składają również organizacje, które pieniądze dostały. Te mają dodatkowo obowiązek poinformowania urzędu skarbowego o otrzymanych w danym roku darowiznach oraz podać ogólną kwotę do publicznej wiadomości (na przykład opublikować na swojej stronie internetowej).

W pierwszych dwóch częściach podatnik uzupełnia dane swoje oraz urzędu skarbowego, właściwego dla siedziby spółki (możesz go znaleźć w naszej wyszukiwarce)
. Formularz CIT-D zazwyczaj składa się wraz z zeznaniem rocznym CIT-8, o czym należy poinformować w polu 8, zaznaczając odpowiedni kwadrat. Wyjątkiem są na przykład organizacje kościelne, które CIT-8 nie składają i zaznaczają w polu 8 punkt 1. Należy również wskazać w polu 9, czy informacja jest składana po raz pierwszy, czy stanowi korektę wcześniejszej.

Ponieważ ten sam dokument składają zarówno darczyńcy, jak i obdarowani, podatnik musi zaznaczyć w części B.1. czy pieniądze przekazał, czy je otrzymał. Podaje również wszystkie swoje dane identyfikacyjne, wraz z adresem siedziby.

Część C przeznaczona jest dla organizacji pozarządowych (na przykład fundacji lub stowarzyszeń), które otrzymują darowizny od firm. W polu 23 muszą podać całkowitą kwotę pieniędzy otrzymaną w ten sposób przez ubiegły rok podatkowy. Dodatkowo mają również obowiązek ujawnić dane tych firm (osób prawnych), które:

• przekazały jednorazowo więcej niż 15 tysięcy złotych,
• w całym roku przekazały łącznie ponad 35 tysięcy złotych.

Dane (nazwę oraz adres siedziby) najhojniejszych darczyńców podatnik musi wpisać w częściach C.1, C.2 oraz C.3, a kwoty przez nich przekazane w polach 24, 25 i 26. Jeśli takich było więcej niż trzech, należy złożyć kolejny formularz CIT-D.

Przykład 2

W dalszej kolejności obdarowany musi poinformować urząd skarbowy, na jaki cel zostały wydane pieniądze, otrzymane od darczyńcy. Może w części C.4 zaznaczyć więcej niż jedno pole.

Część D dotyczy darczyńców, którzy wykazują w niej kwoty przekazanych darowizn (w polu 75) oraz ile z tego tytułu odliczyli od dochodu (pole 76). Trzeba jednak przy tym pamiętać, że nie mogą zmniejszyć go o więcej niż 10 procent (patrz przykład 1).

Niezależnie od kwoty przekazanej darowizny, podatnik musi również podać wszystkie dane identyfikacyjne obdarowanego, takie jak NIP, nazwę oraz adres siedziby. Jeśli darowizn było więcej niż trzy, to należy skorzystać z kolejnego egzemplarza druku CIT-D.

W części E osoba uprawniona przez władze spółki (na przykład główny księgowy) podpisuje dokument, przybija firmową pieczątkę oraz podaje datę wypełnienia druku. W urzędzie skarbowym musi go złożyć w ciągu trzech miesięcy od zakończenia roku (dla większości firm będzie to więc 31 marca).