*Nowe zasady opodatkowania usług świadczonych na rzecz zagranicznych podatników VAT, nałożyły na polskich przedsiębiorców nowe obowiązki informacyjne. Jednym z nich jest obowiązek wykazywania usług świadczonych na rzecz zagranicznych podatników VAT w odrębnej pozycji deklaracji VAT-7 oraz w Informacji Podsumowującej. *
W Informacji Podsumowującej należy podać wartość usług wykonanych na rzecz zagranicznego podatnika VAT oraz jego numeru rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych tzw. numer VAT UE. I właśnie w tym miejscu może czekać na przedsiębiorcę niemiła niespodzianka. Jego zagraniczny kontrahent może być bowiem podatnikiem VAT, ale nie posiadać numeru VAT UE.
Począwszy od 1 stycznia 2010 r., usługi świadczone przez polskich przedsiębiorców na rzecz zagranicznego podatnika VAT, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT poza terytorium Polski (art. 28b ustawy o VAT).
Taka sytuacji jest możliwa, ponieważ zarówno w Polsce jak i w innych krajach EU rejestracja dla potrzeb VAT nie jest tożsama z nadaniem numeru VAT UE. Co więcej, jeżeli podatnik VAT nie złoży odrębnego zgłoszenia, numer VAT UE nie zostanie mu przyznany. Problem braku numeru VAT UE dotyczy najczęściej firm usługowych, które dotąd de facto nie potrzebowały go do prowadzenia działalności gospodarczej.
Polski przedsiębiorca świadczący usługi na rzecz zagranicznego podatnika VAT, który nie posiada numeru VAT UE, staje przed dylematem: czy wypełnić Informację Podsumowującą w sposób niekompletny podając wyłącznie wartość transakcji czy też w ogóle nie deklarować tej transakcji w Informacji Podsumowującej, jak proponują niektóre organy podatkowe?
W pierwszym przypadku przedsiębiorca naraża się na konieczność wyjaśnienia pracownikom urzędu skarbowego przyczyn braku numeru VAT EU jego kontrahenta. Konieczność składania wyjaśnień motywowana jest niezmiennym argumentem, iż: „Informacja nie chce wejść do sytemu”. Zdarzają się i bardziej oryginalne sugestie o konieczności opodatkowania tego typu transakcji polskim VAT.
W drugim przypadku przedsiębiorca naraża się na ryzyko poniesienia odpowiedzialności karnej skarbowej za podanie nieprawdziwych danych w Informacji Podsumowującej (art. 80a Kodeks karny skarbowy) i zapłaty kary wynoszącej od 10 tys. zł do 4 mln zł. Przedsiębiorcę może spotkać również wątpliwa przyjemność tłumaczenia pracownikom urzędu skarbowego skąd biorą się rozbieżności pomiędzy deklaracją VAT-7 i Informacją Podsumowującą.
Podsumowując: i tak źle i tak niedobrze. Pozostaje nadzieja, że Ministerstwo Finansów dostrzeże problem i rozwiąże dylemat przedsiębiorcy chociażby poprzez zmianę wewnętrznych procedur organów podatkowych. Do tego czasu, jedyne co pozostaje przedsiębiorcy, to zwrócić się do zagranicznego kontrahenta aby ten uzyskał numer VAT UE.
Autor pracuje w firmie Doradztwo Podatkowe WTS&SAJA Sp. z o.o.