Podatnikom dojeżdżającym do pracy środkami komunikacji publicznej przysługuje prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków faktycznie poniesionych z tego tytułu w całości. Potrzebna w tym celu jest jednak odpowiednia dokumentacja. Jedynie imienny bilet okresowy daje podstawę do zmniejszenia podstawy opodatkowania o pełną kwotę wydatków poniesionych w związku z dojazdem do zakładu pracy.
Podatek dochodowy naliczany jest z zasady od podstawy opodatkowania, której wartość stanowi różnica przychodu, uzyskanego w danym okresie rozliczeniowym, oraz kosztów z nim związanych. W przypadku przychodów, których źródłem jest stosunek pracy nie ma jednak możliwości zaliczenia do kosztów wszystkich wydatków, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodów.
W przypadku pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, koszty podatkowe zmniejszające podstawę opodatkowania zostały określone kwotowo. Ich wartość wynika wprost z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie którego koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą:
wynoszą:
| Pracownik zamieszkały w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy | Pracownik zamieszkały poza miejscowością, w której znajduje się miejsce pracy | |||
|---|---|---|---|---|
| 1 miejsce pracy | więcej niż 1 miejsce pracy (ujęte łącznie) | 1 miejsce pracy | więcej niż 1 miejsce pracy (ujęte łącznie) | |
| miesięcznie | 111 zł 25 gr | 139 zł 06 gr | ||
| rocznie | do 1335 zł, | do 2002 zł 05 gr | do 1668 zł 72 gr | do 2502 zł 56 gr |
Warto w tym miejscu podkreślić, że prawo do zastosowania kosztów podatkowych w podwyższonej wartości przysługuje tylko w przypadku podatników, którzy nie uzyskują dodatku za rozłąkę.
Konieczny imienny bilet okresowy
Mimo tego, że przepisy ustawy przewidują możliwość zastosowania podwyższonych kosztów zmniejszających podstawę opodatkowania, w związku z koniecznością dojazdu do miejsca pracy, może się jednak zdarzyć, że wartość ta nadal nie będzie pokrywała wydatków faktycznie poniesionych.
W takiej sytuacji osoby, które dojeżdżają do pracy np. autobusem lub pociągiem mają możliwość ujęcia w kosztach podatkowych wydatków poniesionych na dojazd do pracy w pełnej kwocie. Należy przy tym pamiętać, że preferencja ta przysługuje pod warunkiem, posiadania odpowiedniej dokumentacji.
Zgodnie bowiem z art. 22 ust 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa we wspomnianym art. 22 ust. 2 ustawy, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
Oznacza to, że warunkiem koniecznym, pozwalającym na zaliczenie kosztów dojazdu do pracy w pełnej kwocie do kosztów podatkowych, jest posiadanie imiennego biletu okresowego. Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 15.07.2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. akt IPTPB2/415-117/11-2/DS), z której wynika, że warunkiem pozwalającym na przyjęcie kosztów podatkowych w wysokości faktycznie poniesionych wydatków jest jednoczesne spełnienie następujących przesłanek:
- wydatki pracownika na dojazdy do zakładu pracy lub zakładów pracy są wyższe od kosztów ustawowo określonych,
- poniesione są na transport do zakładu pracy;
- dojazd odbywa się wymienionymi ściśle środkami transportu, tzn. transportu publicznego w postaci autobusów, kolei, promów i komunikacji miejskiej;
- zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi;
Pracownik nie otrzymuje zwrotu kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu
Czytaj więcej w Money.pl