W przypadku metody podatkowej rozliczania różnic kursowych, podatek VAT wyrażony w walucie obcej nie generuje różnic kursowych albowiem nie stanowi on przychodu wyrażonego w walucie obcej bądź kosztu uzyskania przychodów wyrażonego w walucie obcej.
Zgodnie z zasadami ogólnymi należny podatek VAT oraz naliczony podatek VAT, poza określonymi w ustawie wyjątkami (tj. art. 12 ust. 1 pkt 4f i 4g ustawy o PDOP oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP) nie stanowi odpowiednio przychodu ani kosztu uzyskania przychodów.
Jak stanowi bowiem art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o PDOP do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Odpowiednio też, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP, podatek naliczony nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.
To wszystko znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie organów podatkowych, w którym czytamy: _ Ponieważ postanowienia art. 15a ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 pkt 1 i 2 mają zastosowanie do ustalania różnic kursowych od przychodów należnych i otrzymanych w walutach obcych oraz kosztów poniesionych i zapłaconych w walutach obcych, nie znajdą zastosowania w odniesieniu do kwot podatku od towarów i usług w walucie obcej.” _ (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 mają 2009 r., sygn. ITPB3/423-143/09/AW,). _ _
_ W konsekwencji, z uwagi na to, iż dla potrzeb podatku dochodowego przychodem i kosztem podatkowym są – co do zasady – kwoty netto, podatnicy dokonujący sprzedaży i zakupu towarów i usług opodatkowanych tym podatkiem, nie powinni przeliczać przychodu lub kosztu w kwocie brutto wynikającej z faktury VAT. W świetle powyższego stanowisko Spółki, iż różnica pomiędzy kwotą podatku VAT w PLN wpisaną na fakturze a kwotą należności otrzymanej od kontrahenta, w części dotyczącej VAT, uwzględnioną w księgach rachunkowych Spółki, nie mieści się w definicji różnic kursowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, a co za tym idzie nie będzie stanowiła ani przychodów ani kosztów podatkowych – uznaje się za prawidłowe.” _ (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 czerwca 2009 r., sygn. IPPB5/423-167/09-2/IŚ).
Pogląd ten znajduje swoje odzwierciedlenie także w najnowszym wyroku NSA z dnia 20 lipca 2012 roku (sygn. akt II FSK 3/11), w którym sąd wskazał, że _ skoro podatek od towarów i usług nie może stanowić przychodu ani kosztów jego uzyskania, to tym samym do tej kategorii nie mogą zostać zaliczone różnice kursowe, jako należności pochodne bezpośrednio z tym podatkiem związane. _
Zdaniem NSA jedną z podstawowych cech podatku od towarów i usług jest jego neutralność podatkowa, co oznacza to, że podatek ten nie wywołuje skutków podatkowych a zasada ta dotyczy zarówno kosztów uzyskania przychodów jak i przychodów.
NSA podkreślił, że art. 15a ust. 1 wyodrębnia różnice kursowe m.in. w kosztach podatkowych, to jednak nie mają one jednak samodzielnego charakteru. W opinii NSA „j_ eżeli wynikający z transakcji gospodarczej wydatek ma związek z przychodem i zostanie uznany za koszt podatkowy, to również różnice kursowe z takim wydatkiem związane mogą zostać uznane za koszt podatkowy. Z treści tego przepisu wynika, że różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Są zatem elementem przychodów lub kosztów, a nie odrębnym przychodem lub kosztem. Różnice kursowe nie mogą być samodzielnie kwalifikowane jako koszt lub przychód podatkowy. _
Reasumując, w przypadku metody podatkowej obliczania różnic kursowych z art. 15a ustawy o PDOP nie powstają różnice kursowe na podatku VAT, wyrażonym w walucie obcej.
Czytaj więcej w Money.pl Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej