Zdarza się, że przedsiębiorcy mają wątpliwości jak interpretować zapisy polskiego prawa podatkowego. W razie wątpliwości co do prawidłowego rozumienia przepisów i należytego wypełnienia obowiązków podatkowych, można zwrócić się do izby skarbowej o pomoc, czyli tzw. indywidualną interpretację podatkową.
Ministerstwo finansów wydaje dwa rodzaje interpretacji podatkowych:
- ogólne – skierowane do wszystkich podatników, mające na celu jednolite stosowanie prawa podatkowego;
- indywidualne – skierowane do konkretnych wnioskodawców, którzy z własnej inicjatywy występują z prośbą o wydanie interpretacji.
Indywidualna interpretacja podatkowa to pisemne objaśnienie przepisów prawa podatkowego, dokonane przez organ podatkowy w indywidualnej sprawie, na wniosek osoby zainteresowanej (wnioskodawcy). Interpretacja zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy, wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Gdy jest ona pozytywna (tj. na korzyść pytającego), organ może nie podawać uzasadnienia. Natomiast w przypadku negatywnej oceny, interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego postępowania w danej sprawie, wraz z uzasadnieniem prawnym. Interpretacja może dotyczyć:
- stanu już zaistniałego (tzw. stanu faktycznego),
- zdarzenia przyszłego.
Ogólna zasada mówi, że zastosowanie się do indywidualnej interpretacji podatkowej nie może szkodzić wnioskodawcy. Oznacza to, że o ile podatnik, który otrzymał interpretację, postępuje zgodnie z wytycznymi zawartymi w niej, organy podatkowe nie mają prawa uznać takiego postępowania za błędne. Co za tym idzie, wnioskodawca unika wówczas kar, korekt podatku czy odsetek za zwłokę, związanych ze sprawą opisaną we wniosku o wydanie interpretacji.
Po interpretację indywidualną nie można zwrócić się do dowolnej izby skarbowej. Są do niej uprawnieni dyrektorzy pięciu placówek w Polsce. Interpretacje indywidualne wydają w imieniu Ministra Finansów dyrektorzy izb skarbowych w:
- Bydgoszczy (województwa: kujawsko-pomorskie, podlaskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie i zachodniopomorskie),
- Katowicach (województwa: małopolskie, podkarpackie, śląskie),
- Warszawie (województwa: mazowieckie oraz wnioskodawcy, którzy mieszkają lub mają siedzibę za granicą),
- Łodzi (województwa: lubelskie, łódzkie, opolskie, świętokrzyskie),
- Poznaniu (województwa: dolnośląskie, lubuskie, wielkopolskie).
Dyrektor danej izby skarbowej ma na sporządzenie interpretacji maksymalnie 3 miesiące. Jeśli w tym czasie nie zajmie żadnego stanowiska, uznaje się, że rację miał wnioskodawca (np. podatnik).
Kto może zwrócić się z prośbą o wydanie interpretacji?
O wydanie interpretacji przepisów może wnioskować każdy zainteresowany, czyli: podatnik, płatnik, następca prawny podatnika lub osoba trzecia (np. członek zarządu fundacji, spółki)
. Może to być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej. O wydanie interpretacji może wystąpić także osoba bez miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Polski. Wnioskodawca może występować tylko we własnej sprawie. Złożenie wniosku o rozpatrzenie cudzej sprawy wymaga posiadania pełnomocnictwa.
Warto pamiętać, że nie można wnioskować o interpretację w sprawie, w której urząd skarbowy już wszczął kontrolę. Wraz z wnioskiem o interpretację, wnioskodawca składa oświadczenie, że opisana sprawa nie jest przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej.
Aby otrzymać objaśnienie przepisów w indywidualnej sprawie, należy:
- wypełnić formularz ORD-IN, opcjonalnie wraz z załącznikiem ORD-IN/A,
- złożyć wniosek,
- wnieść opłatę.
Formularze ORD-IN i ORD-IN/A są dostępne w urzędach skarbowych i na stronie internetowej Ministerstwa Finansów. Wniosek składa się za pomocą druku ORD-IN, do którego można dołączyć załącznik ORD-IN/A, który daje dodatkowe miejsce na opis sprawy i stanowiska wnioskodawcy.
Wniosek o interpretację należy wysłać pocztą na adres właściwego Dyrektora Izby Skarbowej lub złożyć osobiście w jego siedzibie. Wniosek podlega opłacie w wysokości 40 zł od każdego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku. Oznacza to, że jeśli w jednym wniosku opisano kilka stanów faktycznych (lub zdarzeń przyszłych), które organ ma rozpatrzeć, należy uiścić opłatę za każdy z nich z osobna. Opłatę od wniosku można wnieść przelewem na konto bankowe właściwej izby skarbowej lub w kasie właściwej izby skarbowej, do której przesłano wniosek.
Jeśli opłata nie zostanie wniesiona w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku, wnioskujący zostanie wezwany do jej uiszczenia. Gdy mimo wezwania wnioskujący nie wniesie tej opłaty, wniosek o wydanie interpretacji pozostanie nierozpatrzony.
Co powinien zawierać wniosek o wydanie interpretacji?
We wspomnianym wniosku ORD-IN należy zawrzeć m.in.:
- wyczerpujący i konkretny opis stanu faktycznego (lub zdarzenia przyszłego), w związku z którym chce się uzyskać wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego,
- pytanie wnioskodawcy,
- opis stanowiska wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego,
- oświadczenie, że opisane we wniosku elementy stanu faktycznego na dzień złożenia wniosku nie są przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej, bądź sprawa nie została rozstrzygnięta w ostatecznej decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej,
- podpis wnioskodawcy lub osoby uprawnionej do występowania w jego imieniu,
- dokument pełnomocnictwa, w przypadku składania wniosku w imieniu innej osoby.
Jeżeli formularz ORD-IN nie jest wypełniony poprawnie lub jest niekompletny, wnioskodawca jest wzywany do uzupełnienia braków lub wprowadzenia zmian. Ma na to 7 dni od daty otrzymania wezwania. W przypadku, gdy wnioskodawca nie zmodyfikuje wniosku w tym terminie, izba skarbowa wydaje postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. Na to postanowienie przysługuje zażalenie.
Jeżeli wnioskodawca uważa wydaną interpretację za błędną, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia interpretacji może zwrócić się do organu, który tę interpretację wydał z wezwaniem do „usunięcia naruszenia prawa”. Jeśli organ podatkowy podtrzyma swoje stanowisko lub w ogóle nie udzieli odpowiedzi, wówczas wnioskodawca może wnieść skargę do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skargę należy wnieść za pośrednictwem organu, który wydał interpretację niezadowalającą dla wnioskodawcy. Organ ma w takiej sytuacji obowiązek, aby w ciągu 30 dni odpowiedzieć na skargę i przekazać wraz z aktami sprawy skargę do sądu. Może jednak również uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy przez sądem i wydać interpretację biorącą pod uwagę zarzuty wnioskodawcy.
Czy wnioskodawca musi zastosować się do interpretacji?
Nie – podatnik może, ale nie musi skorzystać z objaśnienia prawa wydanego w interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna to w istocie tylko informacja o stanowisku organu podatkowego w danej sprawie. Wnioskujący ma wolną rękę w wyborze swojego postępowania na gruncie prawa podatkowego.
Jak zostało wspomniane, ogólna zasada dotycząca indywidualnych interpretacji podatkowych mówi, że zastosowanie się do nich nie może szkodzić wnioskodawcy. Warto jednak pamiętać, że jeśli interpretacja dotyczy sytuacji, w której obowiązek zapłaty podatku powstał przed doręczeniem interpretacji, zastosowanie się do niej nie uwalnia od obowiązku zapłaty podatku.
Dana indywidualna interpretacja podatkowa daje ochronę tylko temu podatnikowi, który wystąpił o jej wydanie. Mimo to zdarza się, że interpretacje indywidualne służą później wszystkim zainteresowanym jako podpowiedź w podobnych sprawach. Wprawdzie interpretacje podatkowe nie stanowią przepisów, ale w praktyce podatnicy często powołują się na nie motywując swoje postępowanie w kwestiach podatkowych także wówczas, gdy dana interpretacja nie została wydana na ich wniosek. Organy podatkowe nie muszą jednak brać pod uwagę takiej argumentacji. Wydane interpretacje są dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (bez danych wnioskodawców).
Czytaj więcej w Money.pl Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej