Sejm przyjął ustawę powołującą rady pracowników. Ustawa jest zgodna z ustalonymi między organizacjami pracodawców i związkami zawodowymi zasadami powoływania tych rad.
Za przyjęciem ustawy głosowało 293 posłów, 109 było przeciw, 2 wstrzymało się od głosu. Teraz ustawą zajmie się Senat. Wprowadzenie do polskiego prawa zasady informowania pracowników i konsultacji z nimi wymusiła unijna dyrektywa dotycząca tych kwestii.
Sejm odrzucił wszystkie poprawki zgłoszone przez Platformę Obywatelską. Za ich odrzuceniem głosowało 290 posłów, za przyjęciem było 110, nikt nie wstrzymał się od głosu.
Zgodnie z ustawą, rady pracowników będą tworzone w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 50 pracowników. Rady mają powstać do 23 marca 2008 r. w zakładach zatrudniających od 50 do 100 pracowników, a rok wcześniej - do 23 marca 2007 r. - w zatrudniających więcej niż 100 pracowników.
Rady będą liczyły od 3 do 7 członków. Kadencja rady będzie trwała 4 lata. Przez ten okres jej członkowie będą podlegali ochronie, jak członkowie władz związków zawodowych.
Pracodawca będzie przekazywać radzie informacje dotyczące działalności i sytuacji ekonomicznej firmy, przewidywanych zmian w zatrudnieniu, w organizacji pracy. Rady nie będą mogły blokować decyzji kierownictwa firmy, a jedynie je opiniować.
Pracodawca, który uniemożliwi powołanie rady pracowników, albo nie zrealizuje któregoś z postanowień ustawy podlega karze ograniczenia wolności lub grzywny.
Jeśli w zakładzie pracy działają związki zawodowe, to one zgodnie z ustawą mają prawo do zgłaszania kandydatów do rad. Jeżeli związkom nie uda się uzgodnić składu rady, to jej członkowie będą wybierani przez wszystkich pracowników. Jeżeli na terenie zakładu nie działają związki, to członkowie rady są wybierani spośród kandydatów zgłoszonych przez pracowników w wyborach.
Jeśli w zakładzie pracy po wybraniu rady pracowniczej powstanie związek zawodowy, to rada rozwiązuje się, a nową wybiera związek zawodowy.
