Rodzaju otrzymanego dokumentu a rabat z tytułu WDT

Jego głównym zadaniem jest intensyfikacja sprzedaży produktów i usług, rozpowszechnienie wiedzy o sprzedawcy, produkcie/usłudze, oraz zwiększenie grona kupujących.

Jednocześnie udzielenie rabatu zależy bądź od woli sprzedawcy bądź też od zgodnych ustaleń obu stron transakcji (sprzedawcy oraz nabywcy). Najczęściej rabat udzielany jest za przekroczenie pewnego progu obrotu kwotowego lub towarowego. I co ważne, jest on niezależny od sposobu za pomocą jakiego strony transakcji się rozliczają _ matematycznie _.

Rabat jest udzielany zawsze przez sprzedawcę. Sama informacja o spełnieniu warunków do rabatu może wyjść zarówno od sprzedawcy jak i od nabywcy. Jednocześnie obojętnie jaką ma formę (pismo, mail, informacja telefoniczna, raport, debit nota itp.).

Przykład Dodaj wykresy do Twojej strony internetowej

W pierwszej kolejności pragniemy wskazać, iż postępowanie kontrahenta polegające na wystawieniu wskazanej w stanie faktycznym faktury należy uznać za nieprawidłowe. Faktury VAT (oraz ich zagraniczne odpowiedniki), co do zasady, dokumentują sprzedaż, czyli odpłatną dostawę towarów bądź też odpłatne świadczenie usług. Kontrahent natomiast nie dokonał na rzecz Spółki A żadnej z rzeczonych czynności. Zatem sama otrzymana faktura (wystawiona przez kontrahenta) nie wywołuje skutków związanych z rozliczeniem na gruncie ustawy o VAT.

Jednocześnie otrzymany dokument sugeruje, że Spółka A na podstawie ustaleń umownych (pisemnych bądź ustnych) zobowiązała się udzielić kontrahentowi (po spełnieniu odpowiednich warunków) rabatu potransakcyjnego dotyczącego uprzednio dokonanych WDT. Okoliczność udzielenia rabatu dotyczącego WDT obliguje zaś Spółkę A do udokumentowania powyższego zdarzenia za pomocą faktury korygującej.

Jeżeli powyższe jest prawdą i odpowiada rzeczywistym ustaleniom stron, wówczas - zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie m.in. w sprawie sposobu wystawiania faktur - Spółka A zobligowana jest udokumentować przyznany kontrahentowi rabat za pomocą faktury korygującej. Przy czym, stosownie do brzmienia ust. 3 § 13 ww. rozporządzenia, Spółka A może w odniesieniu do wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie (tutaj od stycznia 2011 r. do listopada 2011 r.) wystawić jedną zbiorczą fakturę korygującą. Zbiorcza faktura korygująca powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia; nazwę sprzedawcy, nabywcy ich adresy oraz numery NIP; okres, do którego odnosi się udzielany rabat oraz kwotę udzielonego rabatu.

Podstawa opodatkowania

W myśl przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Stosownie zaś do regulacji zawartej w art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W świetle powyższych regulacji należy wskazać, iż Spółka A udzielając zagranicznemu kontrahentowi rabatu zobowiązana jest do skorygowania podstawy opodatkowania z tytułu WDT.

Spółka A wystawiając faktury korygujące obrót _ in minus _ z tytułu WDT powinna dokonać obniżenia podstawy opodatkowania w miesiącu wystawienia faktury korygującej (art. art. 29 ust. 4b pkt 1 ustawy o VAT).

Do przeliczenia kursu waluty z faktury korygującej zmniejszającej obrót w niniejszym przypadku należy zastosować zasadę, zgodnie z którą w przypadku gdy kwoty stosowane do ustalenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 31a ust. 1 ustawy o VAT).

W konsekwencji powyższego kwoty wykazane na zbiorczych fakturach korygujących w walucie obcej powinny zostać przeliczone według tego samego kursu co kwoty z faktur pierwotnych. Jeżeli Spółka A posiada kilka faktur pierwotnych, w stosunku do których zostanie wystawiona jedna zbiorcza faktura korygująca (z tytułu rabatu za przekroczenie obrotu), powinna określić jakie kwoty udzielonego rabatu przypadają na faktury VAT dokumentujące pierwotne nabycie towarów przez kontrahenta z Niemiec i zastosować odpowiedni kurs waluty proporcjonalnie do każdej kwot.

W sytuacji zaś, gdy nie jest możliwe precyzyjne określenie jakie kwoty przydzielonego rabatu przypadają na faktury VAT dokumentujące pierwotną sprzedaż towarów (de facto nie jest w stanie przypisać pierwotnych kursów walut do odpowiednio proporcjonalnie podzielonej kwoty rabatu) jedynym wyjściem jest zastosowanie kursu waluty z dnia wystawienia przez Spółkę A (dostawcę) jednej z faktur pierwotnych (np. ostatniej faktury, w której wartość sprzedaży przekroczyła pułap uprawniający kontrahenta do uzyskania rabatu). Przy czym postępowanie to organ podatkowy może uznać za wadliwe (niezgodne z przepisami prawa) i penalizować mandatem karnym skarbowym.