Czy można zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną dla nowo wybudowanego budynku?

sygnatura: DF-415/73/07

autor: Urząd Skarbowy Kraków-Stare Miasto

data: 2007-09-21

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007 r., po rozpatrzeniu Pani wniosku złożonego dnia 28 czerwca 2007 r., w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika dotyczące możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w piśmie opisu stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług księgowych oraz badania sprawozdań finansowych. W październiku 2006 r. podatnik zawarł z deweloperem umowę przedwstępną na zakup budynku mieszkalnego w zabudowie szeregowej w stanie surowym zamkniętym o powierzchni ok. 180m2 po podłodze. Budynek jest trzykondygnacyjny piętrowy z poddaszem użytkowym. Podatnik zamierza parter stanowiący ok. 1/3 powierzchni budynku przeznaczyć na działalność gospodarczą, prowadzenie biura rachunkowego. Na zakup nieruchomości podatnik zaciągnął na swoje nazwisko kredyt hipoteczny. Inwestycja jest w trakcie realizacji. Po zakupie budynku niezbędne będzie jego wykończenie wykonanie przyłączy do budynku, rozprowadzenie instalacji wodno-kanalizacyjnej, gazu, prądu i C.O., wykonanie tynków wewnętrznych, ocieplenie zewnętrzne wraz z wykonaniem elewacji, montaż grzejników, wykonanie posadzek, wykonanie podłóg, montaż drzwi. Wartość robót wykończeniowych w zakupionym budynku na pewno przekroczy 30% wartości początkowej zakupionego budynku. Roboty wykończeniowe przypadające na część biura rachunkowego zostaną proporcjonalnie rozliczone w stosunku do zajmowanej powierzchni.

W związku z powyższym podatnik zadał pytanie: Czy na podstawie art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną (okres amortyzacji 10 lat) do części budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą?.

Stanowisko Podatnika: Podatnik uważa, że art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość ustalania indywidualnych stawek amortyzacji dla budynków mieszkalnych używanych lub ulepszonych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji podatnika. Podatnik uważa, że może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji do części budynku przeznaczonego na działalność biura rachunkowego, gdyż w pełni spełnia wymagania tego artykułu. Budynek w stanie surowym zamkniętym w części przeznaczonej na biuro rachunkowe nie może być wprowadzony do ewidencji środków trwałych gdyż nie spełnia definicji środka trwałego. Niezbędne są prace wykończeniowe, aby był zdatny do używania. Reasumując, podatnik uważa, iż w powyższej sytuacji ma możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%.

Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat. Powyższy przepis odnosi się wyłącznie do używanych lub ulepszonych środków trwałych. Z opisu stanu faktycznego wynika jednoznacznie, że podatnik nie posiada środka trwałego, który mógłby być przedmiotem ulepszenia. W myśl przepisów art. 22a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy za środki trwałe można uznać budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Jak podatnik sam stwierdził we wniosku nabyty od dewelopera budynek nie spełnia definicji środka trwałego. Przepis art. 22j cyt. ustawy w przedmiotowej sprawie nie może więc mieć zastosowania ponieważ odnosi się on do używanych lub ulepszonych środków trwałych, a nie do budowy środka trwałego.

W związku z powyższym stanowisko podatnika dotyczące możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, w opisanym stanie faktycznym nie jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja: - zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, - stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona w trybie określonym w § 5.

Pouczenie: Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.