Kwestia ujęcia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w stosownej ewidencji i ich amortyzowania.

sygnatura: IIUSpbIA/1/415-86/132b/94/07/BB

autor: Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku

data: 2007-09-14

STAN FAKTYCZNY Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 27 lipca 2006r. rozpoczął Pan prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowych oraz związanych z prowadzeniem spraw kadrowych i płacowych. Został Pan zarejestrowany jako podatnik czynny VAT. W dniu 14 czerwca 2006r. zawarł Pan umowę ze Starostą Powiatu Białostockiego o przyznanie Panu z Funduszu Pracy jednorazowo środków finansowych na podjęcie działalności gospodarczej przez osobę bezrobotną na podstawie art. 46 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Z otrzymanych środków zakupił Pan zgodnie z umową niezbędne do prowadzenia działalności urządzenia (komputer, drukarka, kserokopiarka, telefaks), oprogramowanie komputerowe, meble oraz materiały biurowe. Wszystkie środki zostały zgodnie z umową rozdysponowane przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej i udokumentowane zostały fakturami VAT wystawionymi w czerwcu bądź w lipcu. Na fakturach VAT jako dane nabywcy widnieje Pana imię i nazwisko oraz adres zamieszkania. Nie zawierają one natomiast numeru NIP. W tak przedstawionym stanie faktycznym wątpliwość Pana dotyczy następującej kwestii, tj. czy środki trwałe i wartości niematerialne i prawne powinny być ujęte w stosownej ewidencji i amortyzowane?

STANOWISKO PODATNIKA Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnym na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Natomiast kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Nie ma więc znaczenia skąd zostały uzyskane środki na zakup, gdyż żaden przepis nie wyłącza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych ze środków przyznanych na podjęcie działalności, ani też to, że wydatkowane zostały one przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Kryterium możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów stanowi jedynie cel w postaci osiągnięcia przychodu, który w tym konkretnym przypadku jest Pana zdaniem oczywisty. Wobec powyższego uważa Pan, że środki trwałe i wartości niematerialne i prawne powinny być ujęte w stosownej ewidencji i amortyzowane.

OCENA PRAWNA STANOWISKA PYTAJĄCEGO Z PRZYTOCZENIEM PRZEPISÓW PRAWA Na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy /Dz.U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm./ starosta ze środków Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 5-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia, (...). Jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu, jako środki na cel określony w ustawie, pod rygorem ich zwrotu, muszą zostać wykorzystane do utworzenia i rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem przyczyniają się do powstania źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatkowej, czyli pozarolniczej działalności gospodarczej Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.) wolne są od podatku dochodowego. Natomiast zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej - w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. - kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: - pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, - nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Kosztem uzyskania przychodów, stosownie bowiem do przepisu art. 22 ust. 8 ustawy podatkowej, będą odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 omawianej ustawy. W świetle art. 22a ust. 1 ustawy podatkowej amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Ponadto, zgodnie z przepisem art. 22b ust. 1 w/w ustawy, amortyzacji podlegają również wartości niematerialne i prawne wymienione w tym przepisie po spełnieniu warunków w nim wskazanych. Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż składnik majątku staje się środkiem trwałym lub wartością niematerialną i prawną dopiero wówczas, gdy spełnia warunki określone w art. 22a ust. 1 lub w art. 22b ust. 1 ustawy. W myśl art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Przepis art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy stanowi, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Stosownie natomiast do zapisu art. 22f ust.1 ustawy podatkowej podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b. Zgodnie zaś z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W niniejszej sprawie należy zauważyć, że środki z Funduszu Pracy otrzymuje osoba bezrobotna (podatnik), jednakże są to środki, które mogą być wykorzystane tylko w sposób i na cele ściśle określone. Zatem mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, w przedstawionym stanie faktycznym - w odniesieniu do składników majątku uznanych przez Pana za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne - należy wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. W ocenie tut. organu podatkowego w stosunku do nich będzie miał zastosowanie cytowany wyżej przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy. Bez znaczenia jest fakt, iż środki finansowe otrzymał Pan przed dokonaniem wydatku, należy bowiem uwzględnić jednoznaczne intencje przyznania środków z Funduszu Pracy, miały one przecież służyć m.in. sfinansowaniu za Pana zakupu środków trwałych. Z uwagi na powyższe należy uznać, iż zwrot uprzedni mieści się w pojęciu "zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie". W związku z tym, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zakupionych za pieniądze otrzymane z Funduszu Pracy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, że stanowisko Pani w kwestii ujęcia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w stosownej ewidencji i ich amortyzowania jest prawidłowe. Jednakże odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych - zakupionych za pieniądze otrzymane z Funduszu Pracy nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.