Jak miesięcznie ustalić przychód i koszt uzyskani przychodu w przypadku gdy:- wpływ należności od dłużnika następuje ratami co miesiąc w kwocie niższej od wartości nominalnej (wynikającej z umowy kredytowej) i niższej od ceny zakupu,- wpływ należności od dłużnika następuje ratami co miesiąc w kwocie niższej od wartości nominalnej ( wynikającej z umowy kredytowej), a wyższej od ceny zakupu

sygnatura: 1443/ZPD/415-11/07/HR

autor: Urząd Skarbowy w Wyszkowie

data: 2007-08-03

P O S T A N O W I E N I E Na podstawie art. 14 a, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja Podatkowa (Dz.U. z 2005 r Nr 8 poz. 60 z późn. zm.),art. 9 ust. 1 i 2,art.10 ust. 1pkt 7 art. 11ust. 1 art. 22 ust. 1 i 5 , art. 23 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2000r. Nr 14 poz. 176 z póź. zm), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.05.2007r.(data wpływu do US 11.05.2007r) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie ustalenia przychodówi kosztów uzyskania przychodu w przypadku gdy:- wpływ należności od dłużnika następuje ratami co miesiąc w kwocie niższej od wartości nominalnej (wynikającej z umowy kredytowej) i niższej od ceny zakupu,- wpływ należności od dłużnika następuje ratami co miesiąc w kwocie niższej od wartości nominalnej ( wynikającej z umowy kredytowej), a wyższej od ceny zakupu, Naczelnik Urzędu Skarbowego

p o s t a n a w i a uznać stanowisko spółki cywilnej ,,XXX w zakresie wpływów należności od dłużnika w formie rat miesięcznych wynikających z umowy kredytowej.

uzasadnienie W dniu 11 maja 2007r wpłynął wniosek w sprawie interpretacji co do zakresu i stosowania prawa podatkowego w zakresie ustalenia przychodu i kosztów uzyskania przychodu przy prowadzeniu działalności gospodarczej w zakresie handlu wierzytelnościami.W przedłożonym wniosku spółka cywilna ,,XXX prezentuje stanowisko, że nabycie wierzytelności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy sprzedaży powoduje, że podatnik ponosi wydatek, który nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w dacie poniesienia. Kosztem podatkowym wydatek na nabycie wierzytelności będzie w dacie faktycznej realizacji, a więc odzyskanie należności wynikającej z umowy sprzedaży, ale tylko do wysokości wpływu uzyskanego z tej wierzytelności.Podmiot , który nabył wierzytelność osiągnie przychód w dacie wpływu wierzytelności.Jeżeli przychód stanowi część nominalnej wartości danej wierzytelności, to wówczas i koszt jego uzyskania powinien być ustalony w tej samej proporcji. Nie powinno się kwalifikować do kosztów całej poniesionej kwoty na nabycie wierzytelności, a jedynie tą część, która przypada proporcjonalnie na osiągnięty przychód.- w sytuacji, gdy wierzytelność nie zostanie odzyskana w pełnej wysokości, tylko w części, to wydatki na nabycie wierzytelności powinny zostać zaliczone do kosztów podatkowych tylko w takiej części, w jakiej wpłaty dłużnika (stanowiące przychód podatnika ) pozostają w ogólnej kwocie należnych wpłat. Przy ustalaniu zatem kosztu uzyskania przychodu konkretnej wierzytelności może być zastosowany wskaźnik wynikający z ilorazu wartości przychodu uzyskanego z tej wierzytelności do wartości nominalnej tej wierzytelności. W podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych powinien wpisywać przychód i koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym nastąpi wpływ należności.W przypadku gdy wpływ należności od dłużnika nastąpi w kwocie niższej niż cena za którą została dana wierzytelność nabyta, wówczas powstaje strata, która nie stanowi kosztu uzyskania przychodu.Jeżeli u nabywcy wierzytelności powstanie nadwyżka przychodów nad odpowiadającą tym przychodom kwotą zapłaconą zbywcy wierzytelności, to taka nadwyżka jest opodatkowania na zasadach ogólnych 19 %. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy, przedstawionego we wniosku, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje.Podatnik świadczy usługi polegające na ściąganiu długów na zlecenie wierzycieli zgodnie z umowami przelewu wierzytelności.Instytucja prawna zmiany wierzyciela jest określona w art. 509-518 K.c. Przepisy te stanowią między innymi, iż wierzyciel może przenieść wierzytelność na osobę trzecią, co w konsekwencji oznacza zmianę wierzyciela. Przeniesienie to w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności - cesja i może być dokonane pod tytułem odpłatnym lub darmym. U nabywcy wierzytelności - przychody uzyskane z w/w tytułu kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych w rozumieniu art.10 ust.1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - bez względu na to, czy osoba fizyczna lub spółka jest podmiotem gospodarczym oraz czy omawiana działalność w zakresie nabywania obcych wierzytelności została wpisana do ewidencji działalności gospodarczej.Z uwagi na to, iż ustawodawca nie określił szczególnej zasady ustalania przychodu z praw majątkowych przychód z tego źródła należy rozpatrywać w rozumieniu art.11 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym artykułem przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przychodem z praw majątkowych w przedmiotowej sytuacji jest więc uiszczona przez dłużnika kwota wierzytelności. Datą powstania tego przychodu jest dzień faktycznego otrzymania należności od dłużnika. Jeżeli przychód stanowi część nominalnej wartości danej wierzytelności, to koszt winien być ustalony w takiej części, w jakiej wpłaty od dłużnika pozostają w ogólnej kwocie należnych wpłat. Wynika to ze specyfiki w/w działalności, obarczonej podwyższonym ryzykiem związanym z wyegzekwowaniem całej należności. Nie może zatem wystąpić kategoria przychodu należnego tak jak to się dzieje w przypadku sprzedaży towarów czy usług, nie są to sytuacje tożsame, a zatem przychód winien wystąpić w chwili faktycznego otrzymania należności od dłużnika . Zgodnie z art.22 ust.1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23. Wszelkie wydatki ponoszone na nabycie wierzytelności stanowią koszt uzyskania przychodów ,jednakże nie w dacie poniesienia, lecz dopiero w momencie uzyskania przychodu, ponieważ dopiero wówczas pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskanym przychodem zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22 ust 1 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Dochodem ze źródła przychodów, w myśl art.9 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Tak więc dochodem z praw związanych z nabytą wierzytelnością jest nadwyżka przychodu w postaci otrzymanych należności od dłużnika tej wierzytelności nad kosztami stanowiącymi wydatki na nabycie wierzytelności. Podstawę obliczenia podatku ( podstawę opodatkowania ) stanowi dochód ustalony zgodnie z art.9, art.24 ust.1, 2, ust.6 lub art.24b ust.1 i ust.2 lub art.25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po uwzględnieniu odliczeń od dochodu, o których mowa w art.26 ust. 1, art.26b, art.26c i art.26d.Zatem w przedmiotowym przypadku dochód stanowiący różnicę między przychodem i kosztami uzyskania przychodu ( art.9 ust.2 w/w ustawy ) w przypadku braku odliczeń wymienionych w art.26 ust.1, art.26b, art.26c i art.26d będzie również podstawą opodatkowania.

W związku z powyższym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe. Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14 b § 1 - 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Pouczenie:Na niniejsze postanowienie Stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja Podatkowa.