Czy można przyjąć wycenę biegłego w przypadku budowy budynku z z przeznaczeniem na wynajem lokali pod działalność gospodarczą ?
sygnatura: 1443ZPD41/415/6/07AP
autor: Urząd Skarbowy w Wyszkowie
data: 2007-07-27
| słowa kluczowe: |
P O S T A N O W I E N I E Na podstawie art. 14 a, par 1, oraz par 4art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze. zm.),art. 22 ust. 1, art. 22a §1 ust 1, art. 22d § 2, art.22e, art. 22f § 4,art. 22g § 1 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24 maja 2007 roku Podatnika udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawieustalenia wartości środka trwałego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wyszkowie
postanawiauznać stanowisko Podatnika w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego, na podstawie wartości wyceny dokonanej przez rzeczoznawcę majątkowego.
Uzasadnienie Wnioskiem z dnia 24.05.2007 roku Podatnik i zwrócił się o interpretację przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14 , poz. 176 ze zm.) w sprawie ustalenia wartości środka trwałego. W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Podatnik wskazał, że w roku 2003 rozpoczął budowę budynku z przeznaczeniem na wynajem lokali pod działalność gospodarczą. Inwestycję tą podatnik realizował ze środków własnych, nie korzystał z żadnych odliczeń podatkowych. Nie posiada wszystkich faktur dokumentujących poniesione wydatki. Obecnie Podatnik rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali oraz świadczenia usług w zakresie reklamy. W celu dokończenia realizacji inwestycji podatnik zaciągnął kredyt związany z działalnością gospodarczą i od tego momentu ewidencjonuje także wszelkie wydatki związane z dalszą realizacją inwestycji. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy, przedstawionego we wniosku, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:amortyzacja podatkowa jest jednym z elementów kształtujących wysokość ponoszonych kosztów przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a w konsekwencji mających wpływ na wysokość osiąganych przez nie dochodów. Zasady amortyzacji regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 22a-22o oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: art. 16a-16m, w zależności od formy prawnej podmiotu. Środek trwały to składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się następującymi cechami:#9830; długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku),#9830; postacią rzeczową ( w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych), #9830; jest zdatny do użytku i używany na potrzeby przedsiębiorstwa.Środkami trwałymi są w szczególności:#9830; nieruchomości , np.: budynki, grunty, lokale spółdzielcze,#9830; maszyny i urządzenia,#9830; środki transportu,#9830; inwentarz żywy. Do dnia 31 grudnia 2002r. wydatki na ulepszenie środków trwałych nie stanowiły bezpośrednio kosztu podatkowego, lecz powodowały powiększenie wartości ulepszanego środka trwałego, mając wpływ na wysokość odpisów amortyzacyjnych.Od dnia 01 stycznia 2003r. Ustawodawca zmienił stan prawny w tej dziedzinie ,uzależniając zaliczenie wydatków ulepszeniowych jako powiększających wartość początkową ulepszanego środka trwałego , od łącznej wysokości tychże wydatków w danym roku podatkowym. Zgodnie bowiem z nowym brzmieniem przepisu art.22g ust 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie , w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków i kosztami ich eksploatacji, a w konsekwencji są uwzględniane w kosztach uzyskania przychodu poprzez zwiększone odpisy amortyzacyjne. Kosztem uzyskania przychodów zgodnie z przepisem zawartym w art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipa 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych będą więc odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z art. 22a-22o z uwzględnieniem art. 23.Na dokonywanie odpisów pozwala przepis art. 22a ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c niezależnie od przewidywanego okresu używania , przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Wartością początkową będzie suma wydatków poniesionych na tę inwestycję i ustala się ją zgodnie z art. 22g ust. 7 ustawy. Sposób dokonywania odpisów określa art. 22h powołanej ustawy. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w jednym przypadku umożliwia podatnikom ustalenie wartości początkowej środka trwałego w wysokości określonej przez biegłego -powołanego przez tegoż podatnika. Ma to miejsce w przypadku gdy podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia środka trwałego zgodnie z generalną regułą wyrażoną w art. 22g ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przypadki takie będą zachodzić, np. gdy podatnik podatku od dochodów osobistych dla celów prywatnych , wytworzył dany składnik majątku(dom), a obecnie pragnie wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ujmując w ewidencji (wykazie ) środków trwałych.Powyższy sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych dotyczy wyjątkowych sytuacji, gdy środek trwały został wykonany sposobem gospodarczym lub w zakładzie podatnika i ustalenia kosztów wytworzenia tego środka trwałego nie było możliwe w oparciu o koszty wytworzenia tych środków.Biegły określając wartość początkową takiego środka trwałego ma obowiązek brać pod uwagę w tej wycenie ceny rynkowe środków trwałych tego samego rodzaju, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.Środek trwały jest zaliczany do rzeczowych aktywów trwałych. To składnik aktywów o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż jeden rok, kompletny i zdatny do użytku w momencie ich przyjęcia do eksploatacji, przeznaczony na własne potrzeby jednostki lub oddany do używania innym jednostkom na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. W związku z powyższym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.
Niniejsza interpretacja, co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku i w oparciu o przepisy obowiązujące w dniu jej udzielenia. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę praw i obowiązków Podatnika. Zgodnie z art. 14 b § 1 - 12 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Pouczenie:Na niniejsze postanowienie Stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Ciechanowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni licząc od dnia doręczenia (art. 236 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja Podatkowa.