Jak w świetle obowiązujących od 01.01.2007r. przepisów należy rozliczać wydatki związane z imprezami integracyjnymi dla pracowników firmy - czy wydatki te mogą być pokrywane z tworzonego w firmie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ?

sygnatura: II-2/4218-0006/07/Int

autor: Izba Skarbowa w Łodzi

data: 2007-05-22

Wnioskiem z dnia 25.01.2007r. Spółka wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź ? Górna o wydanie interpretacji w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Przedstawiono następujący stan faktyczny.Spółka tworzy zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, a w regulaminie zawarte są zapisy dotyczące możliwości wydatkowania środków m. in. na uroczystości z okazji świąt, imprez integracyjnych, itp.W związku z powyższym Spółka zwróciła się z zapytaniem, jak w świetle obowiązujących od 01.01.2007r. przepisów należy rozliczać wydatki związane z imprezami integracyjnymi dla pracowników firmy. Czy wydatki te mogą być pokrywane z tworzonego w firmie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ?

W ocenie Strony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych tworzy się w ciężar kosztów (po spełnieniu odpowiednich warunków) i wydatkowanie go na rzecz pracowników, po stworzeniu regulaminu zaakceptowanego przez wybranych przedstawicieli załogi, jest zgodne z celem, jakiemu służyć ma tworzenie ww. funduszu.Strona uważa, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, które mają w założeniu cel socjalny (a taki charakter mają imprezy integracyjne, spotkania z załogą). Jeżeli więc odpisy na fundusz socjalny Spółka odnosi w ciężar kosztów, zasadnym jest rozliczenie wydatków związanych z imprezami integracyjnymi z już utworzonego ZFŚS.

Postanowieniem z dnia 12.03.2007r. Nr US I-4/415-7/07 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź ? Górna uznał stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku za nieprawidłowe. Stwierdził, iż organizacja imprez integracyjnych (okolicznościowych) nie może być finansowana ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jeżeli nie uzależnia przyznawania tego świadczenia od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z tego funduszu.

Pismem z dnia 21.03.2007r. Strona za pośrednictwem pełnomocnika wniosła zażalenie na ww. postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, zarzucając naruszenie:

• art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez niewłaściwą interpretację,
• art. 124 ustawy Ordynacja podatkowa, poprzez naruszenie zasady przekonywania, zgodnie z którą organ podatkowy zobowiązany jest wyjaśnić stronie zasadność przesłanek, którymi kierował się przy zajęciu stanowiska w przedmiocie stosowania przepisów prawa podatkowego,
• art. 217 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez brak uzasadnienia prawnego i faktycznego postanowienia.

W ocenie Jednostki imprezy integracyjne i spotkania okolicznościowe z okazji świąt czy też innych imprez kulturalnych mają charakter socjalny i powinny być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, gdyż można je uznać za działalność socjalną w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Strona wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i uznanie, iż w przedstawionym stanie faktycznym zasadnym jest stwierdzenie, że wskazane imprezy mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Postanawiając jak w sentencji Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zważył, co następuje.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest instytucją prawną, która ma łagodzić różnice w poziomie życia pracowników i ich rodzin, a także emerytów i rencistów. Jest on wyrazem funkcji społecznej zakładu pracy, zaś jego adresatami są zwłaszcza rodziny o najniższych dochodach. Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych i zasady gospodarowania środkami tego funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U. z 1996r. Nr 70, poz. 335 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno ? oświatowej, sportowo ? rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej ? rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Z treści art. 8 ust. 1 tejże ustawy wynika, że pracodawca nie może ustalić tych warunków według wybranych przez siebie kryteriów, z pominięciem naczelnej zasady wyrażonej w tym przepisie, tej mianowicie, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu zostało uzależnione wyłącznie od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu.

Jest to tzw. kryterium socjalne, którego przyjęcie przez ustawodawcę prowadzi do wniosku, że jest wykluczone przyznawanie ulgowych usług i świadczeń z funduszu ogółowi zatrudnionych w tej samej wysokości. Doświadczenie życiowe pokazuje zarazem, że jest mało prawdopodobne, by dwie osoby uprawnione pozostawały w jednakowej sytuacji materialnej, życiowej i rodzinnej, a tylko taka pozwalałaby na przyznanie świadczeń w tej samej wysokości. Tym bardziej więc możliwość taką należy wyłączyć, gdy uprawnionymi jest kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt osób - (vide: wyrok SN z dnia 20.08.2001r. sygn. akt I PKN 579/00).

Trudno przyjąć argumentację Strony, iż udział w imprezie integracyjnej uzależniony jest od ustalenia uprawnień do uczestnictwa w różnych rodzajach imprez, czy też w różnym wymiarze czasu w tych samych lub podobnych imprezach.Celem imprezy integracyjnej jest bowiem zharmonizowanie, zespolenie, stworzenie całości z poszczególnych elementów, jakimi w tym przypadku są ludzie. Imprezy integracyjne służą przecież budowaniu entuzjazmu i motywacji do zespołowego działania, stworzeniu dobrej atmosfery i zacieśnieniu więzi zarówno wśród pracowników, jak i pomiędzy pracownikami a firmą, co w konsekwencji powinno przełożyć się na lepszą pracę firmy, zwiększenie jej efektywności, a pośrednio zwiększenie przychodów firmy. Stąd też impreza integracyjna ze swej istoty organizowana jest dla ogółu pracowników, zaś świadczenie pomocy socjalnej ściśle związane jest z indywidualną sytuacją materialną, rodzinną i życiową osoby, która jest do jej otrzymania uprawniona.W sytuacji, gdyby istniała prawna możliwość sfinansowania spornych wydatków ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wydatki te nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 45 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, wydatki związane z organizowaniem imprez integracyjnych i okolicznościowych dla pracowników mogą być natomiast pokrywane ze środków obrotowych oraz zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki jako koszty pracownicze na warunkach art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wydatki mają bowiem pośredni związek z osiąganym przychodem i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem ich prawidłowego udokumentowania.