INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2010 r. (data wpływu 28 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania inwestycji w obcym środku trwałym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (podatnik), była stroną dwóch umów najmu lokali użytkowych jako ich najemca. Pierwsza umowa została zawarta w dniu 7 kwietnia 2006 r., natomiast druga - 25 kwietnia 2007 r. Obie umowy zostały zawarte na czas określony, który w przypadku pierwszej umowy upłynął 7 kwietnia 2010 r., a w przypadku drugiej umowy - 6 kwietnia 2010 r. Umowy nie przewidywały możliwości rozwiązania ich przez najemcę za wypowiedzeniem przed upływem okresu, na który zostały zawarte. Wynajmowane lokale Spółka wykorzystywała w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do magazynowania konfekcjonowania wyrobów i towarów oraz jako biura. W celu przystosowania przedmiotowych lokali na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka poniosła na te lokale nakłady np. na wymianę okien, założenie sieci teleinformatycznej. Ww. umowy najmu zawierały postanowienia, iż wynajmujący nie zwraca najemcy jakichkolwiek kwot tytułem zwrotu poniesionych przez najemcę nakładów na te lokale. Nakłady te Spółka potraktowała jako inwestycje w obcych środkach trwałych i dokonywał od nich odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych. W lutym 2009 r., a więc w trakcie trwania ww. umów najmu zgromadzenie wspólników podjęło decyzję o częściowym ograniczeniu przedmiotu działania podatnika tj. produkcji osprzętu elektrycznego. Spółka zaprzestała prowadzić działalność w tym przedmiocie, zwolniła zatrudnionych w tej działalności pracowników, kontynuujących jednocześnie działalność magazynową do czasu przeniesienia zapasów do głównej lokalizacji Spółki. W konsekwencji Spółka w czerwcu 2009 r. zaprzestała wykorzystywać wynajmowane lokale, prowadząc działalność w siedzibie Spółki. Od tej daty Spółka zaprzestała dokonywać odpisów amortyzacyjnych od opisanej inwestycji w obcych środkach trwałych. Wnioskodawca zwrócił się do wynajmującego o wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu, wynajmujący jednak nie przychylił się do prośby Wnioskodawcy i umowy wygasły w określonych umownie terminach. W wyniku prowadzonych z wynajmującym negocjacji, Spółka sprzedała wynajmującemu nakłady poczynione na lokale w maju 2010 r. i wystawiła na tę okoliczność fakturę VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż inwestycji w obcym środku trwałym stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż inwestycji w obcym środku trwałym nie spełnia definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług i w oparciu o art. 8 ust. 1 ww. ustawy należy zakwalifikować tą transakcję jako świadczenie usług. Zgodnie z powołanym przepisem zawartym w ww. ustawie, przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.Natomiast z treści art. 8 ust. 1 pkt 1 wynika, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 wskazuje, że zawarta w nim definicja ,,świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję ,,dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przy zwrocie nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem, jak właściciel, ponieważ przedmiot najmu przez cały okres trwania tego stosunku pozostaje własnością wynajmujacego. Ponadto czynność przeniesienia poniesionych nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości nie jest dostawą towarów, bowiem nie mieści się w definicji towaru, zawartej w art. 2 pkt 6 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którą przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W rozpatrywanej sprawie poniesione przez Spółkę nakłady stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i są sumą wydatków poniesionych w stosunku do niestanowiącego Jej własności środka trwałego (lokale użytkowe). Na mocy zawartego porozumienia w maju 2010 r., Spółka sprzedała wynajmującemu nakłady poczynione na lokale i wystawiła fakturę VAT. Zatem otrzymanie zwrotu nakładów inwestycyjnych, z uwagi na fakt, że przedmiotem świadczenia jest przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu na podstawie art. 5 tejże ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.