1. Czy usługi "doradztwa prawnego" świadczone przez osobę nie będącą notariuszem, adwokatem ani radcą prawnym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku?2. Czy możliwe jest ponowne skorzystanie ze zwolnienia od podatku?
sygnatura: PPB_2/4407-0052/06/I
autor: Izba Skarbowa w Katowicach
data: 2006-09-18
| słowa kluczowe: | doradztwo podatkowe, usługi prawnicze, zwolnienia z podatku od towarów i usług |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 27.04.2006r. (wpływ 2.05.2006r.) podatnika na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie nr DUS-PP/443/4/2006/AM z dnia 10.04.2006r. stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości skorzystania z prawa do ponownego wyboru zwolnienia od podatku od towarów i usług
U Z A S A D N I E N I E
Wnioskiem z dnia 6.01.2006r. (wpływ 18.01.2006r.) podatnik zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zastosowania art. 113 ust. 1 w związku z ust. 13 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) poprzez zastosowanie zwolnienia od podatku usług doradztwa prawnego.
W ww. piśmie z dnia 6.01.2006r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że podlega zwolnieniu od podatku i nie dotyczy go wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy bowiem nie wykonuje on usług prawniczych w rozumieniu tego przepisu. Na podstawie art. 113 ust. 14 pkt 2 Minister Finansów określił w punkcie 38 załącznika do rozporządzenia z dnia 25.05.2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), że wyłączeniu ze zwolnienia podlegają usługi prawnicze świadczone przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych, natomiast wnioskodawca nie jest notariuszem, adwokatem ani radcą prawnym.
W piśmie z dnia 2.02.2006r. wskazał, iż świadczy usługi objęte numerami PKD 74.11.Z - działalność prawnicza - doradztwo prawne i reprezentowanie klientów przed sądami oraz 74.85.Z - działalność związana z tłumaczeniami i usługami sekretarskimi.
Postanowieniem z dnia 10.04.2006r. nr DUS-PP/443/4/2006/AM Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Na powyższe postanowienie strona złożyła zażalenie z dnia 27.04.2006r. (wpływ 2.05.2006r.), w którym wnosi o uchylenie postanowienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie i wydanie interpretacji zgodnej ze stanowiskiem skarżącego. Zaskarżonemu postanowieniu stawia zarzut naruszenia przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wniosła o udzielenie wyjaśnienia co do drugiej kwestii zawartej we wniosku.
Pismem z dnia 20.07.2006r. strona uzupełniła zażalenie o numer klasyfikacji statystycznej wskazując, iż świadczone usługi znajdują się pod numerem PKWiU 74.11.12 - usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w postępowaniu sądowym w pozostałych dziedzinach prawa. Ponadto wyjaśniła, iż zaskarżone postanowienie nosi numer DUS-PP/443/4/ 2006/AM i zostało wydane 10.04.2006r.
Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:
Zgodnie z delegacją zawartą art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Minister Finansów w powołanym wcześniej rozporządzeniu z dnia 25.05.2005r. określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. W poz. 38 załącznika do rozporządzenia podano, że zwolnienie to nie dotyczy usług prawniczych świadczonych przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych. Jak wynika z podanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego, nie posiada on uprawnień do wykonywania żadnego z wymienionych w tej pozycji zawodów, zatem nie dotyczy go powyższe uregulowanie.
Jednocześnie, w poz. 37 załącznika wymieniono usługi rzeczoznawstwa z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planów zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolniczego, jako również wyłączone ze zwolnienia. Z powyższego wynika zatem, że w pojęciu "rzeczoznawstwa" wskazanym w poz. 37 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia, mieszczą się usługi doradcze, przy czym w ww. rozporządzeniu nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych. Należy jednakże uwzględnić, że stosownie do treści art. 8 ust. 3 wymienionej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tej klasyfikacji, za wyjątkiem usług elektronicznych. Z powyższego wynika zatem, że świadczenie usług określonych w Polskiej Klasyfikacji Wyrów i Usług jako usługi doradztwa, wyłącza prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego wymienionego w art. 113 ustawy.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że usług powyższych nie należy pojmować w potocznym tego słowa znaczeniu, lecz w rozumieniu podatkowym określonym przez stosowne regulacje prawne. Określając zakres przedmiotowy usług rzeczoznawstwa, należy odwołać się do klasyfikacji statystycznych bowiem definiowanie zakresu przedmiotowego tych usług, wskazując na literalne znaczenie słowa "rzeczoznawstwo", które określone jest w słowniku języka polskiego spowodowałoby, iż ich zakres przedmiotowy byłby znacząco ograniczony w stosunku do pierwotnie określonego w Klasyfikacji Usług.
Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje wyroby i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wnioskodawca podał, iż świadczy usługi objęte numerem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupowaniu 74.11.12 - usługi w zakresie doradztwa prawnego i reprezentacji w postępowaniu sądowym w pozostałych dziedzinach prawa.
Zgodnie z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6.04.2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU - Dz.U. Nr 89, poz. 844) w brzmieniu obowiązującym od dnia 7.06.2005r., do celów:
- stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), o której mowa w § 3, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2006r.
§ 3 mówi natomiast o rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18.03.1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).
PKWiU nie przewiduje wprawdzie usług "rzeczoznawstwa", stąd w celu wyjaśnienia tego pojęcia użytego przez ustawodawcę w poz. 37 załącznika do cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005r., należy sięgnąć do klasyfikacji wcześniejszej (KU), która w gałęzi 89 wyróżniała podbranżę "rzeczoznawstwo" (89302), w ramach której wymienione były m.in. ekspertyzy, ocena jakości, doradztwo (...). Oznacza to, że dla celów zwolnienia podatkowego, "rzeczoznawstwo" jest pojęciem szerszym niż "doradztwo", ale mieszczącym się w tej samej gałęzi klasyfikacyjnej.
Identyczne stanowisko zajął też Minister Finansów w swym piśmie z dnia 24.01.1995r. nr PP3-8222-25/95/ER, iż "doradztwo, podobnie jak wycena nieruchomości, mieści się w szerszym od niej pojęciowo rzeczoznawstwie". Zatem dla celów podatkowych pojęcie "doradztwa" mieści się w pojęciu "rzeczoznawstwa" i jest wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Nie można więc sugerować się potocznym pojmowaniem tej usługi jako zawodu rzeczoznawcy budowlanego czy ds. wyceny nieruchomości, lecz traktować tę usługę według klasyfikacji określonej dla celów statystycznych i podatkowych. Dodatkowo należy zauważyć, że doradca również winien być osobą posiadającą wiadomości specjalne, a zatem wiedzę nie znaną przeciętnemu obywatelowi o przeciętnym poziomie wykształcenia, co przytacza wnioskodawca w zażaleniu w stosunku do rzeczoznawcy, albowiem bez tej specjalnej wiedzy nie byłoby możliwe udzielanie porad obywatelom o przeciętnym poziomie wykształcenia.
Biorąc pod uwagę powyższe, organ drugiej instancji nie znalazł podstaw do uchylenia orzeczenia organu pierwszej instancji i z tego względu orzekł jak w sentencji.
W zażaleniu podatnik wnosi także o udzielenie wyjaśnienia co do drugiej kwestii zawartej we wniosku zgodnie ze stanowiskiem skarżącego. Zauważyć jednak należy, że nie jest możliwe udzielenie tego wyjaśnienia przez organ odwoławczy gdyż zaprzeczyłoby to zasadzie dwuinstancyjności. Wobec powyższego, udzielenia wyjaśnień, o które wniosła strona winien dokonać organ pierwszej instancji.