Czy w rejestrze sprzedaży i deklaracji VAT należy wykazywać jedynie kwoty netto marży i podatku, czy też należy wykazywać również kwoty stanowiące cenę nabycia towaru używanego oraz czy Podatnik prawidłowo określa proporcję w celu ustalenia prawa do odliczenia podatku naliczonego?
sygnatura: PPB1-4407/I/41/2005
autor: Izba Skarbowa w Katowicach
data: 2005-08-08
| słowa kluczowe: | cena nabycia, deklaracja podatkowa, ewidencja sprzedaży, marża, odliczenie podatku od towarów i usług, procedura, proporcja |
DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19 maja 2005r., S.C., na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu z dnia 10 maja 2005r. nr US/PP/443/26/2005/BM stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej udzielania pożyczek pieniężnych pod zastaw, a tym samym korzystania z opodatkowania podatkiem od towarów i usług ze szczególnej procedury marży i procedury ogólnej oraz prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów służących działalności
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 15 marca 2005r., uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2005r. S.C. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej stosowania procedury szczególnej przy ewidencjonowaniu sprzedaży, wypełnianiu rejestrów sprzedaży VAT i deklaracji VAT, tj. czy w rejestrze sprzedaży i deklaracji VAT należy wykazywać jedynie kwoty netto marży i podatku, czy też należy wykazywać również kwoty stanowiące cenę nabycia towaru używanego oraz czy prawidłowo Podatnik określa proporcję w celu ustalenia prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W ww. piśmie z dnia 15 marca 2005r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że definicja towaru używanego, o której mowa w art. 120 ustawy o VAT nie jest tożsama z definicją towaru używanego zwolnionego od podatku i dlatego też cenę nabycia towaru używanego przy procedurze VAT marża należy pominąć. Podatnik uważa, iż wzór wskazany w treści wniosku umożliwia uzyskanie współczynnika, który służy do dokonywania odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług dotyczących całości sprzedaży, takich jak czynsz najmu, opłaty telefoniczne itp.
Postanowieniem z dnia 10 maja 2005r. Nr US/PP/443/26/2005/BM Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zabrzu uznał za nieprawidłowe stanowisko S.C. w sprawie będącej przedmiotem wniosku.
Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 19 maja 2005r., w którym wnosi o uzupełnienie ww. postanowienia.
Zgodnie z przepisem art. 222, w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie na postanowienie organu podatkowego winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.
W związku z tym, iż przedmiotowe zażalenie z dnia 19 maja 2005r. nie spełniało warunków określonych w cyt. wyżej przepisie, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał pismem z dnia 27 czerwca 2005r. nr PPB1-4407/I/41/2005 Spółkę do uzupełnienia braków we wniesionym zażaleniu wyznaczając siedmiodniowy termin do dokonania uzupełnienia braków z zastrzeżeniem, iż nieuzupełnienie braków spowoduje pozostawienie zażalenia bez rozpatrzenia.
Pismem z dnia 1 lipca 2005r. Spółka dokonała uzupełnienia przedmiotowego zażalenia w ten sposób, iż wyjaśniła, że zarzut dotyczy nierozpoznania istoty wniosku, gdyż udzielona w formie postanowienia odpowiedź nie wyczerpywała zagadnień, które do wyjaśnienia zostały przedstawione. Treścią żądania jest uzyskanie odpowiedzi na całość spraw zgłoszonych do interpretacji organowi I instancji, czy to poprzez uchylenie zaskarżonego postanowienia czy też poprzez merytoryczne rozstrzygnięcie przez Izbę Skarbową.
Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:
Na wstępie wyjaśnić należy, iż stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe, tak jak stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zabrzu w sentencji zaskarżonego postanowienia, ale z przyczyn wskazanych przez organ odwoławczy w niniejszej decyzji.
We wniosku z dnia 15.03.2005r. Podatnik wyjaśnił, iż korzysta z tzw. procedury szczególnej opodatkowania marży określonej w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Oprócz procedury szczególnej stosuje również opodatkowanie na zasadach ogólnych. Na tym tle zrodziły się wątpliwości co do stosowania procedury szczególnej przy ewidencjonowaniu sprzedaży, wypełnianiu rejestru sprzedaży VAT, deklaracji VAT.
W związku z powyższym pytanie Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy w rejestrze sprzedaży i deklaracji należy wykazywać jedynie kwoty netto marży i podatek, czy też należy wykazywać również kwoty stanowiące cenę nabycia towaru używanego.
Zdaniem Podatnika definicja towaru używanego jaką posługuje się art. 120 nie jest tożsama z definicją towaru używanego zwolnionego z podatku i dlatego też cenę nabycia towaru używanego przy procedurze VAT marża należy pominąć.
Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Z powyższego przepisu wynika, iż podatnik obliczając marżę, odejmuje od całkowitej kwoty sprzedaży kwotę nabycia. Ustalając zaś podstawę opodatkowania, marżę pomniejsza się o kwotę podatku należnego. Tak obliczony podatek oraz kwota, która stanowi podstawę opodatkowania, ujmowane są w ewidencji sprzedaży oraz w ewidencji VAT-7.
Natomiast cena nabycia towaru używanego nie jest uwzględniana w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla celów podatku VAT oraz w deklaracji VAT-7.
Kolejne pytanie Podatnika dotyczy określenia proporcji w celu ustalenia prawa do odliczenia podatku VAT od zakupów służących działalności, gdyż działalność obejmuje również sprzedaż na zasadach ogólnych.
Aktualnie Spółka stosuje proporcję w następującej formie celem ustalenia stosownego współczynnika:
opodatkowana sprzedaż ogółem (marża netto + netto sprzedaż na zasadach ogólnych)
sprzedaż opodatkowana (marża netto + netto sprzedaż na zasadach ogólnych) + kwota nabycia towarów używanych.
W odpowiedzi na powyższe pytanie należy przede wszystkim wyjaśnić, iż ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika nie wynika, aby występowały u Niego czynności, w stosunku do których nie przysługiwałoby prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dlatego też budzi wątpliwość sformułowane przez Podatnika pytanie. Niemniej jednak organ odwoławczy wyjaśnia, że szczegółowe zasady dokonywania odliczania częściowego podatku naliczonego uregulowane zostały w przepisach art. 90, art. 91 i art. 163 ustawy o podatku VAT.
W ocenie tut. organu zasady te nie znajdują jednak zastosowania w stanie faktycznym przedstawionym przez podatnika.
Gdyby jednak zasady wynikające z tych przepisów miały zastosowanie do rozliczania działalności Wnioskodawcy, to należy wyjaśnić, iż w mianowniku proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy, kwota nabycia towarów używanych nie może być ujmowana.
Jak wynika bowiem z cyt. wyżej art. 120 ust. 4 ustawy, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży - jest kwota marży.
Wobec powyższego kwota nabycia towarów używanych, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nie może być uwzględniana przy ustalaniu proporcji.
W zażaleniu z dnia 19 maja 2005r. Spółka prosi o uzupełnienie odpowiedzi czy według współczynnika, o którym mowa powyżej można odliczać VAT od nabycia towarów i usług związanych z całością sprzedaży, tj. czynsz najmu, czy opłaty telefoniczne.
W odpowiedzi na powyższe zapytanie wyjaśnia się, co następuje:
Szczególna procedura opodatkowania marży z tytułu dostawy towarów używanych, w myśl art. 120 ust. 19 cyt. ustawy, skutkuje brakiem prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego z tytułu tych dostaw o podatek naliczony przy nabyciu ww. towarów.
Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Jeżeli zakupione przez Spółkę towary i usługi (w tym czynsz najmu, opłaty telefoniczne) wykorzystywane są do prowadzonej działalności gospodarczej, to przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z tymi zakupami w zakresie, w jakim wykorzystywane są one do wykonywania czynności opodatkowanych (związanych z dostawą towarów opodatkowanych według zasad ogólnych bądź opodatkowanych przy zastosowaniu szczególnej procedury - marży).
W końcowej części postanowienia z dnia 10 maja 2005r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, iż podatnik może swoje dostawy polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych pod zastaw (lombard) opodatkowywać na zasadach ogólnych lub w oparciu o szczególną procedurę opodatkowania marży, jednak jest on zobligowany do stosowanego ewidencjonowania tych operacji.
Wyjaśnić należy, iż zasadą jest, że szczególną procedurę opodatkowania marży stosują podatnicy-pośrednicy, którzy nabywają towary używane, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki od ściśle określonego grona osób, nienaliczających podatku należnego w transakcjach kupna-sprzedaży lub niewykazujących go - zgodnie z przepisami - w wystawianych fakturach (art. 120 ust. 16).
Ustawodawca przewidział jednak możliwość korzystania z tej szczególnej formy opodatkowania (marży) również dla podatników-pośredników, którzy dokonują nabycia towarów również na podstawie transakcji, które obciążają go podatkiem należnym.
W art. 120 ust. 11 ustawy o VAT postanowiono, że tę formę opodatkowania (marży) mogą również stosować (po wcześniejszym powiadomieniu na piśmie naczelnika Urzędu Skarbowego) podatnicy-pośrednicy, którzy dokonują dostaw:
Wybór ten może zatem zostać dokonany w przypadku dostaw jedynie konkretnie powyżej wskazanych towarów, nabytych od ściśle określonych podatników lub importowanych. Wśród wymienionych towarów pominięto towary używane.
Powyższe wyjaśnienia pozostają jednakże bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny i prawny, organ odwoławczy nie znalazł podstaw do uchylenia postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zabrzu z dnia 10 maja 2005r.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania podatkowego.
Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.
Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a).