W praktyce zatem pracodawca może zmusić pracownika do wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego w pierwszym kwartale następnego roku kalendarzowego.
Może go skierować na urlop bez wniosku pracownika o udzielenie mu urlopu wypoczynkowego (wyrok SN z 25 stycznia 2005 r.; sygn. akt I PK 124/05).
Zaległy urlop wypoczynkowy powinien być udzielony do 31 marca następnego roku kalendarzowego. Wystarczy więc, żeby pracodawca skierował pracownika na ten urlop w terminie rozpoczynającym się przed końcem pierwszego kwartału, natomiast jego wykorzystanie może przekraczać już ten termin.
Zaległy urlop na żądanie
Jeżeli pracownik nie wykorzystał w danym roku przysługujących mu 4 dni urlopu na żądanie, urlop ten stając się urlopem zaległym, traci przymiot _ urlopu na żądanie _. Przekształca się w zwykły, zaległy urlop wypoczynkowy. W konsekwencji pracownikowi pozostającemu w zatrudnieniu w kolejnym roku kalendarzowym nie będzie przysługiwać 8 dni urlopu na żądanie, a jedynie 4 dni.
Jeżeli pracownik w poprzednim roku nie wykorzystał przysługującego mu urlopu na żądanie w pełnym lub częściowym wymiarze, te dni urlopu stając się urlopem zaległym mogą być wykorzystane w terminie późniejszym niż koniec pierwszego kwartału kolejnego roku kalendarzowego.
Zaległy urlop w okresie wypowiedzenia
Pracodawca może skierować pracownika na zaległy i bieżący urlop wypoczynkowy również w okresie wypowiedzenia. W okresie wypowiedzenia umowy o pracę pracownik jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu urlop, jeżeli w tym okresie pracodawca udzieli mu urlopu.
W wyroku z 2 września 2003 r. (sygn. akt I PK 403/02, OSNP 2004/18/310) SN stwierdził, że udzielenie na podstawie art. 168 kp urlopu wypoczynkowego za poprzednie lata w pierwszym kwartale następnego roku nie wymaga zgody pracownika także wówczas, gdy w tym samym czasie biegnie okres wypowiedzenia umowy o pracę.
Podstawa prawna