Szczególnie trudny do interpretacji ze względu na jego mało precyzyjną i komunikatywną formę budowy jest art. 1542 § 4 K.p. W myśl tego przepisu, udzielenie pracownikowi urlopu w dniu pracy w wymiarze godzinowym odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu pracy jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.
Analizując ten przepis trzeba wyjaśnić następujące pojęcia:
- część dobowego wymiaru czasu pracy,
- część urlopu pozostała do wykorzystania,
- pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu urlopu.
Część dobowego wymiaru czasu pracy, to rozmiar mniejszy niż 8 godzin, zakładając, że ta norma dobowa obowiązuje danego pracownika. Drugie określenie, oznacza przypadek pozostałego do wykorzystania urlopu godzinowego w mniejszym wymiarze niż 8 godzin, czyli np. 7, 6, 5 godzin itd., ponieważ 8 godzinny urlop, to równo 1 dzień urlopu.
W razie, gdy pracownik będzie objęty krótszą dobową normą czasu pracy np. 7 godzinną, z powodu np. niepełnosprawności w stopniu znacznym albo umiarkowanym, wówczas ta wielkość będzie się odnosiła do 7 godzin.
Pełny dobowy wymiar czasu pracy w dniu urlopu oznacza ustalenie rozmiaru czasu pracy zatrudnienia pracownika w skali danej doby pracowniczej. Czyli, jeśli pracownik pracuje na III zmianie od 22oo do 6oo dnia następnego, wówczas ten wymiar ustalamy w skali jego doby a nie dnia kalendarzowego, na który przypadnie urlop wypoczynkowy.
W przepisie art. 1542 § 4 K.p. ustawodawca zawarł zasadę, zgodnie z którą z uwagi na przeliczeniowy charakter urlopu wypoczynkowego, udzielony pracownikowi urlop, bez względu na rodzaj zatrudnienia czy stosowany system czasu pracy, powinien być najbardziej odpowiedni w aspekcie równościowym.
Oznacza to, że jeżeli pracownikowi do wykorzystania za dany rok pozostanie jeszcze np. 7 godzin urlopu, wówczas, dopuszczalność udzielenia urlopu na dany dzień będzie miała miejsce wtedy, gdy w tym dniu pracownik ma pracować zgodnie z rozkładem czasu pracy np. 6 godzin.
Jeśli do końca roku kalendarzowego rozkład czasu pracy pracownika będzie przewidywał zatrudnienie tylko po 8 lub więcej godzin, wówczas udzielenie urlopu na cały dzień będzie niemożliwe. W takim przypadku pracownik będzie miał prawo do urlopu w wymiarze 7 godzin ale pozostałe godziny przypadające na dzień, w którym chciałby skorzystać z owej końcówki urlopowej, będzie musiał przepracować, w tym dniu, względnie strony stosunku pracy uzgodnią przeniesienie tych godzin do odpracowania na inny dzień.
Opisany sposób postępowania może mieć miejsce tylko w przypadku końcowego godzinowego wymiaru urlopu pozostałego do wykorzystania w danym roku.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat urlopu wypoczynkowego, zobacz
e-book – Urlop wypoczynkowy