w zakresie obciążenia kwotą podatku VAT nabywcy z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego

sygnatura: IPPP2/443-1199/08-7/MS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-12-04

Wniosek ORD-IN: [ 431 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2008r. (data wpływu 28 lipca 2008r.) oraz uzupełnionego pismem z dnia 02 października 2008r. (data wpływu 06 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia kwotą podatku VAT nabywcy z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia kwotą podatku VAT nabywcy z tytułu ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego. Wezwaniem z dnia 22 września 2008 roku doręczonym 01 października 2008r. zobowiązano Stronę do uzupełnienia opisu Wniosku o własne stanowisko w sprawie oraz przedstawienie pytania adekwatnego do opisu stanu faktycznego.

Stosowne uzupełnienie strona doręczyła 06 października 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca po przejściu na emeryturę w 2002 roku oczekiwał na zapowiedziane na 2003r zakończenie budowy - przez Sp. gdzie przydzielono małe lokatorskie mieszkanie.

W związku z tym, z posiadanych oszczędności Wnioskodawca zakupił miejsce postojowe w podziemnym garażu w tym domu, w oparciu o umowę ze Sp. i firmą, która jako wierzyciel Sp. otrzymała w ramach spłaty długu na własność szereg mieszkań i miejsc garażowych w budynku. Zgodnie z umową wnioskodawca miał dokonać zapłaty za miejsce w garażu na rzecz X w wysokości 27000 zł w trzech ratach po 9 000 zł. Umowa została podpisana 28.08.2003r. Pierwsze dwie raty zostały wpłacone przez Wnioskodawcę X 28.08.2003r. i 01.12.2003r. tj. przed wejściem w życie ustawy o VAT z 2004r. Ostatnia wpłata miała być dokonana w terminie trzech dni od uzyskania zezwolenia na użytkowanie miejsca postojowego, co było przewidziane do końca 2003r. Mieszkanie lokatorskie Wnioskodawca otrzymał z prawie trzy letnim opóźnieniem w końcu 2005 r., a miejsce garażowe nie zostało oddane do dziś. Pismem z dnia 02.07.2008r. Sp. powiadomiła o oddaniu do użytku poziomu garażowego z Wnioskodawcy miejscem postojowym. Administrator budynku zabronił jego użytkowania do czasu wykończenia niezbędnych instalacji- co ma nastąpić najwcześniej w sierpniu 2008r. Wnioskodawca dokonał wpłaty 01.03.2008r na rzecz X - trzeciej i ostatniej raty w kwocie 9 000 zł. w dniu 25. 02.2008r. Do dziś jak pisze Wnioskodawca nie udostępniono należnego miejsca garażowego ( co było warunkiem zapłaty trzeciej ostatniej raty należności). Wnioskodawca od kilku miesięcy jest monitowany przez członka zarządu X o zapłatę na konto X 22% stawki VAT od wpłaconej sumy 27.000 zł.

Wezwanie skutecznie doręczono dnia 01 października 2008r.

Pismem z dnia 22 września 2008r. wezwano Stronę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o własne stanowisko w sprawie oraz przedstawienie pytania adekwatnego do opisu stanu faktycznego.

Wnioskodawca pismem z dnia 02 października 2008r. (data wpływu 06 października 2008r.) uzupełnił wniosek poprzez wskazanie: pytania i własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy VAT od ostatniej raty za miejsce postojowe obciąża w opisanej sytuacji nabywcę czy X (sprzedawca) ...

Zdaniem wnioskodawcy: w świetle obowiązujących przepisów Wnioskodawca nie jest w ogóle zobowiązany z tytułu w/w umowy do zapłaty podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku stanowisko wnioskodawcy przedstawiono: W przedstawionym stanie faktycznym podatek VAT zawarty jest w ostatniej racie za miejsce postojowe, czyli obciąża X (sprzedawca), który powinien naliczyć ten VAT rachunkiem ,,w stu".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Powołany przepis wskazuje na zakwalifikowanie przez ustawodawcę wymienionych w nim praw spółdzielczych do kategorii towarów, a więc na skorzystanie z uprawnienia przewidzianego w art. 15 ust. 2 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347) stanowiącego, że państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości. Zatem ustanowienie, przekształcenie lub przeniesienie każdego z tych praw stanowi odrębną dostawę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych. Zwolnienie z opodatkowania może mieć charakter przedmiotowy, kiedy odnosi się do dostawy określonego towaru lub usługi i podmiotowy, kiedy dotyczy podatnika.

Kwestię dotyczącą podstawy opodatkowania reguluje art. 29 ustawy o VAT. Z ust. 1 cyt. przepisu wynika, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Według art. 29 ust. 6 cyt. ustawy w przypadku czynności, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 10 - zatem również w przypadku ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego - jako kwotę należną, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się wartość należnego wkładu budowlanego albo wkładu mieszkaniowego, pomniejszoną o kwotę należnego podatku. Do wniesienia wkładu w formie innej niż pieniężna przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy część wkładu budowlanego lub mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię mieszkaniową kredytu na sfinansowanie kosztów budowy, podstawę opodatkowania powiększa się o kwotę kredytu, w części przypadającej na dany lokal. Stosownie do ust. 7 powołanego przepisu do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 6, wlicza się również inne opłaty wnoszone przez członków spółdzielni, które nie są wkładami budowlanymi lub mieszkaniowymi, wynikające z uczestnictwa członków spółdzielni w zobowiązaniach spółdzielni związanych z budową lub wynikające z ostatecznego rozliczenia kosztów budowy - zgodnie z postanowieniami statutu.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 ustawy do podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 6 i 7, nie wlicza się wartość wkładów i opłat, o których mowa w tym przepisie, oraz części tych wkładów i opłat, wniesionych przed dniem 1 maja 2004r. Te zatem wkłady i opłaty nie podlegają opodatkowaniu po 1 maja 2004r. Opodatkowaniu podlegają jedynie wkłady i opłaty czynione przez członków spółdzielni po 1 maja 2004r.

W opisanej sytuacji dotyczy to więc wyłącznie wpłaty dokonanej po 1 maja 2004 roku.

Z przepisu tego wynika jedynie, iż podstawę opodatkowania stanowi obrót, obrotem natomiast jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna w przypadku ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zdefiniowana została w art. 29 ust. 6 i ust. 7 ustawy. Z powołanych przepisów wynika, iż kwota należna jest kwotą brutto (tzn. zawiera podatek od towarów i usług). Wartość należności powinna wynikać z zawartej umowy i w przypadku, gdy stanowi ona wartość netto powinno to być w umowie wyraźnie sprecyzowane.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje natomiast zasad zawierania między stronami umów oraz zasad ustalania cen, również w sytuacji, gdy w stosunku do danej transakcji powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za nieprawidłowe z uwagi na to iż cena zapłaty z tytułu nabycia spółdzielczego prawa własności do miejsca postojowego co do wysokości jest ustaleniem wynikającym z zawartej umowy i obowiązki podatkowe jakie ciążą na sprzedawcy, kształtują co do zasady, tę cenę, nie mniej jednak obowiązki te dotyczą wyłącznie sprzedawcy.

Możliwość podniesienia ceny zakupu - również w rozumieniu art. 29 ust. 6 - wynikać może wyłącznie z umowy zawartej miedzy kontrahentami, podlegającej normom prawa gospodarczego, cywilnego, spółdzielczego nie zaś unormowaniom przepisów prawa podatkowego ( a wyłącznie tych przepisów mogą dotyczyć wydawane w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretacje indywidualne).

Organy podatkowe nie ingerują w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami (za wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe.

Zatem tut. Organ nie jest właściwy do rozstrzygnięcia czy X może żądać od Wnioskodawcy ,,dopłacenia" kwoty stanowiącej równowartość podatku. Analiza umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ponadto należy podkreślić, że z uwagi na treść powołanego wyżej art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla X dokonującego ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego (stanu faktycznego) zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.