Uznanie dostawy nieruchomości zabudowanych za działalność gospodarczą.

sygnatura: ILPP1/443-829/08-2/BP

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-11-26

Wniosek ORD-IN: [ 682 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez doradcę podatkowego Pana Jacka Dobruckiego, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 1 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy nieruchomości zabudowanych za działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy nieruchomości zabudowanych za działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w czerwcu 2003 r. nabył z majątku dorobkowego do majątku objętego wspólnością ustawową, położone w K(...), S(...) oraz P(...), nieruchomości o łącznej powierzchni 248,0419 ha. Nabyte działki mają różne przeznaczenie i były określone w poszczególnych księgach wieczystych jako: tereny różne, tereny kolejowe, rowy, droga, tereny przemysłowe, lasy, grunty leśne, a także rola, pastwisko oraz łąka. Obszar, na którym położone są wskazane działki oznaczony jest w aktualnym planie zagospodarowania przestrzennego jako ,,tereny specjalne" - teren lotniska.

Działki składające się na wspomniane nieruchomości stanowią teren lotniska K(...) i są zabudowane budynkami oraz budowlami w postaci sieci wodociągowej, drogi startowej, drogi kołowania, dwóch płaszczyzn postoju samolotów, nawierzchni utwardzonej, drogi utwardzonej, studni głębinowej, pięciu kolektorów odwadniających, rowu odwadniającego, drenów odwadniających, sieci elektrycznej, ogrodzenia całości terenu oraz myjki samochodowej. W chwili nabycia nieruchomości, (tj. w roku 2003), budynki i budowle podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług z uwagi na to, że zostały sklasyfikowane jako towary używane.

W sierpniu 2003 r. Wnioskodawca objął udziały w Spółce z o.o. X (dalej Spółka X) o łącznej wartości nominalnej 50.000 zł, które zostały pokryte gotówką. Wnioskodawca jest jej jedynym udziałowcem. Wnioskodawca wydzierżawił Spółce X większą część nieruchomości będącej własnością małżonków. Dzierżawca wybudował na nieruchomości budynek (hotel) i budowle oraz zmodernizował część istniejących budynków i budowli, rozliczając na zasadach ogólnych podatek od towarów i usług.

Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza sprzedać w roku 2009 ww. nieruchomości na rzecz Spółki Y, zabudowane zarówno budynkami i budowlami używanymi, jak i nowymi budynkami i budowlami, które zostały wzniesione przez Spółkę X w trakcie trwania dzierżawy, których zgodnie z art. 48 w związku z art. 46 Kodeksu cywilnego jest właścicielem.

W związku z powyższym umowa dzierżawy zostanie rozwiązana. Ponadto, zgodnie z umową dzierżawy, sporządzoną w formie aktu notarialnego, Pan Józef Pilch wraz z małżonką są zobowiązani zwrócić Spółce X poniesione przez nią nakłady. Roszczenie Spółki X o zwrot nakładów w postaci wybudowanych budynków i budowli oraz dokonanych ulepszeń jest prawem majątkowym wobec właściciela gruntu. W tym celu Spółka X obciąży małżonków wystawiając im fakturę ze stawką 22% tytułem rozliczenia poniesionych przez nią nakładów.

Ostatecznie, całość nieruchomości po rozliczeniu nakładów, zostanie sprzedana podmiotowi trzeciemu - Spółce Y.

W całym okresie dzierżawy nieruchomości i wcześniej, do dnia dzisiejszego, Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej zarówno w sensie faktycznym, jak i w sensie prawnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. nieruchomości wraz z budynkami oraz budowlami będzie uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. nieruchomości wraz z budynkami oraz budowlami będzie działalnością gospodarczą jedynie w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza obejmuje bowiem także czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych jak np. dzierżawa. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wykorzystanie majątku wspólnego małżonków, tj. nieruchomości dla ciągłego uzyskiwania przychodów z tytułu dzierżawy będzie uznane za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał ponadto, że w całym okresie obowiązywania umowy dzierżawy czynsz dzierżawny podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Wnioskodawcę należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wydzierżawienia Spółce X majątku należącego do osób fizycznych, tj. małżonków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Według art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że grunty, budynki oraz budowle są traktowane jak towar, a ich sprzedaż jak dostawa towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 cytowanej ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca w czerwcu 2003 r. nabył z majątku dorobkowego do majątku objętego wspólnością ustawową, położone w Kamieniu Śląskim, Siedlcu oraz Poznowicach, nieruchomości o łącznej powierzchni 248,0419 ha. Działki składające się na nieruchomości stanowią teren lotniska Kamień Śląski i są zabudowane budynkami oraz budowlami. W sierpniu 2003 r. Wnioskodawca objął 100% udziałów w Spółce z o.o. Lotnisko Kamień Śląski, o łącznej wartości nominalnej 50.000 zł. Wnioskodawca wydzierżawił Spółce X większą część nieruchomości. Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza sprzedać w roku 2009 na rzecz Spółki Y nieruchomości, zabudowane zarówno budynkami i budowlami używanymi, jak i nowymi budynkami i budowlami, które zostały wybudowane przez Spółkę X w trakcie trwania umowy dzierżawy. Wnioskodawca wskazał ponadto, że w całym okresie obowiązywania umowy dzierżawy czynsz dzierżawny podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z sytuacją Wnioskodawcy wiąże się art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), który stanowi, że przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Z treści powyższego przepisu wynika, że umowa dzierżawy jest umową wzajemną, w której odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Tak więc, oddanie w ramach umowy dzierżawy osobie trzeciej nieruchomości, skutkuje uzyskaniem korzyści majątkowej po stronie Zainteresowanego.

Odnosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe do treści art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że umowa dzierżawy nieruchomości została zawarta dla celów zarobkowych oraz ma charakter ciągły. Takie postępowanie zdefiniowano w ustawie o podatku od towarów i usług jako działalność gospodarczą.

Reasumując, przy sprzedaży nieruchomości (dostawie towarów) Wnioskodawca wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług ze względu na wykonywanie działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wydzierżawienie nieruchomości (w tym budynków i budowli) jest bowiem wykorzystywaniem towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych, co na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przesądza o prowadzeniu działalności gospodarczej i uznaniu wydzierżawiającego za podatnika. Sprzedaż majątku wykorzystywanego w działalności nie jest sprzedażą majątku prywatnego.

Niniejszą interpretacją indywidualną został załatwiony wniosek w części dotyczącej uznania dostawy nieruchomości zabudowanych za działalność gospodarczą. Rozstrzygnięcia w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących rozliczenie nakładów poniesionych przez dzierżawcę na wybudowanie budynków i budowli na dzierżawionym gruncie oraz podstawy opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości zabudowanych zostały zawarte w interpretacjach indywidualnych nr ILPP1/443-829/08-3/BP oraz ILPP1/443-829/08-4/BP z dnia 26 listopada 2008 r.

Ponadto informuje się, że w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w dniu 14 listopada 2008 r. zostały wydane odrębne interpretacje indywidualne nr ILPB2/415-559/08-2/JK oraz ILPB2/415-559/08-3/JK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje