okoliczności i konsekwencje wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż usługi najmu budynku biurowego

sygnatura: IBPP1/443-1245/08/MS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-11-24

słowa kluczowe:

faktura VAT, moment powstania obowiązku podatkowego, podatek należny, podatnik, prawo do odliczenia, usługi najmu

Wniosek ORD-IN: [ 1708 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2008r. (data wpływu 28 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2008r. (data wpływu 17 listopada 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okoliczności i konsekwencji wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż usługi najmu budynku biurowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okoliczności i konsekwencji wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż usługi najmu budynku biurowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 listopada 2008r. (data wpływu 17 listopada 2008r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-1245/08/MS z dnia 3 listopada 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 13 sierpnia 2008r. została wystawiona faktura dokumentująca sprzedaż usługi najmu budynku biurowego. W fakturze została wykazana kwota netto, zaś do niej został doliczony podatek VAT w stawce podstawowej, tj. 22%. Faktura dokumentuje usługę najmu za okres od dnia 1 stycznia 2008r. do dnia 1 sierpnia 2008r., przy czym w umowie najmu zastrzeżono, że płatność czynszu odbywa się w cyklach miesięcznych. Wystawcą faktury jest spółka z o.o. w likwidacji, która nie posiada należycie obsadzonego organu - likwidatora. Do dnia 30 marca 2008r. spółka znajdowała się w stanie upadłości, zaś od dnia 1 kwietnia 2008r. - w stanie likwidacji. Likwidator ujawniony w Krajowym Rejestrze Sądowym został odwołany przez jedynego wspólnika, pełniącego funkcję zgromadzenia wspólników.

Spółka nie prowadzi pełnej księgowości, od dnia 1 kwietnia 2008r. nie odprowadza podatku VAT oraz zaliczek na podatek dochodowy, nie odbiera korespondencji, nie przejawia jakiejkolwiek aktywności gospodarczej. Wystawca nie posiada należycie obsadzonego organu, nie posiada osoby upoważnionej do wystawiania faktur VAT. W Krajowym Rejestrze Sądowym brak jest informacji o aktualnym likwidatorze, czynności likwidacyjne nie są wykonywane.

Zgodnie z powołanymi przepisami prawnymi, wystawca faktury VAT nie jest należycie reprezentowany.

Wystawca faktury oraz Wnioskodawca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Faktura dokumentuje rzeczywiście wykonywaną usługę - najem pomieszczeń biurowych. W dniu 13 sierpnia 2008r. oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2008r. do dnia 12 sierpnia 2008r. wystawca i nabywca zachowali przymiot zarejestrowanego czynnego podatnika ww. podatku. W dniu 13 sierpnia 2008r. Wystawca faktury był zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów.

Wnioskodawca faktycznie zajmował pomieszczenia biurowe od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 13 sierpnia 2008r. Wnioskodawca jest nabywcą usługi i w tym charakterze został uwidoczniony na ,,spornej" fakturze. Nabyta usługa służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zaś wydatki poniesione na przedmiotową usługę najmu zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Umowa najmu budynku biurowego została zawarta w dniu 4 stycznia 2005r. na czas 10 lat przez Wnioskodawcę jako najemcę oraz "M." spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji jako wynajmującego. Jedna faktura miała zostać wystawiana w terminie do 7 kwietnia 2008r. a druga w terminie do 7 lipca 2008r. Przedmiotem tej umowy był najem budynku biurowego zlokalizowanego w G. przy ul. Wiejskiej 82 o powierzchni użytkowej 89,67 m2.

Faktura z dnia 13 sierpnia 2008r. zawierała dane określone par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz wykazu towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy taki wystawca faktury jest podatnikiem podatku VAT...
2. W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy...
3. Czy wystawca ma obowiązek odprowadzić podatek należny...
4. Czy odbiorca faktury, w podanych okolicznościach, może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy wystawca faktury, wprawdzie jest osobą prawną ale na gruncie ustawy o VAT nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Czynności likwidacyjne nie są podejmowane, a tylko w tych ramach wystawca faktury może uczestniczyć w dokumentowaniu obrotu cywilnoprawnego. Brak należytej obsady w organie likwidującym oraz brak osoby prawnie umocowanej do działania w imieniu wystawcy faktury oznacza, że czynność prawna będąca przedmiot opodatkowania jest prawnie nieskuteczna (art. 6 pkt 2 ustawy o VAT). Nieważność czynności prawnej, wynikająca z nienależytej obsady w organie wystawcy faktury oznacza, że czynność nie doszła do skutku. W tych warunkach faktura sprzedażowa nie powinna mieć miejsca, skoro regułą jest, że faktura stanowić powinna odbicie zdarzenia gospodarczego. Odbiorca faktury nie ma prawa do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wystawca faktury, biorąc pod uwagę art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, ma obowiązek odprowadzać podatek należny. Obowiązek podatkowy za miesiąc styczeń 2008r. powstał najpóźniej 7 lutego 2008r., przy założeniu, że termin płatności za miesiąc styczeń 2008r. przypada w ostatnim dniu miesiąca. Tę regułę należy odpowiednio zastosować do pozostałych miesięcy, za który czynsz powinien zostać zapłacony zgodnie z postanowieniami umowy najmu. W tym stanie rzeczy faktura sprzedażowa dokumentuje zdarzenie gospodarcze w sposób nieprawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ww. ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W dziale 70 (usługi związane z nieruchomościami) Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) a obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2008r., w pozycji 70.2 wymienione zostały usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast zgodnie z ust. 4, 6, 8 i 9 powołanego artykułu naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako ,,podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako ,,podatnika VAT zwolnionego".

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania o tym podatnika, jeżeli w wyniku podjętych czynności sprawdzających okaże się, że podatnik nie istnieje lub mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z podatnikiem albo jego pełnomocnikiem.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje realizowane przez podatników (podmioty o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), wykonywane w ramach działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy) chyba, że ze względu na specyfikę danej czynności nie można jej określić jako dostawy towarów, lub też świadczenia usług.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że na rzecz Wnioskodawcy była świadczona przez Spółkę z o. o. ,,M." usługa najmu (wynajem) budynku biurowego o powierzchni użytkowej 89,67m2 zlokalizowanego w G.. Umowa najmu przedmiotowego budynku biurowego została zawarta w dniu 4 stycznia 2005r. na okres 10 lat. Zatem w przedmiotowej sprawie Spółka z o. o. ,,M." świadczyła na rzecz Wnioskodawcy usługę (wymienioną w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) w sposób ciągły. Jest zatem usługodawcą i w tym zakresie prowadzi działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT. W konsekwencji Spółka z o. o. ,,M." w zakresie świadczonej na rzecz Wnioskodawcy usługi wynajmu jest podatnikiem podatku VAT a ponadto z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Przy czym zaznaczyć należy, że o uznaniu danego podmiotu za upadły decyduje spełnienie warunków określonych w przepisach ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.). Ogłoszenie upadłości a następnie stanu likwidacji nie pozbawia jednakże podmiotu prawa własności majątku, powoduje jedynie, że wszelkie czynności prawne i procesowe podejmuje za upadłego i na jego rachunek syndyk, lub likwidator. Ogłoszenia upadłości podmiotu, nie ma znaczenia dla ustania bytu prawnego podmiotu jako podatnika VAT. Zostaje on wykreślony z rejestru podatników dopiero w momencie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, nie zaś z chwilą ogłoszenia upadłości czy likwidacji. Jak wynika z wniosku Spółka z o. o. ,,M." w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 12 sierpnia 2008r. była zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (nie została wykreślona z rejestru podatników), zatem na gruncie ustawy o podatku VAT w zakresie świadczonej na rzecz Wnioskodawcy usługi była podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie stwierdzenia czy wystawca faktury jest podatnikiem podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 - 21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1, które określają w odmienny sposób szczególny moment powstania obowiązku podatkowego m. in. w zależności od rodzaju transakcji.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 4 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

We wskazanych przypadkach ustawodawca powiązał moment powstania obowiązku podatkowego z terminem płatności wskazanym w umowie lub na fakturze. Dał tym samym podatnikowi swobodę w określeniu tego terminu zgodnie z zasadą swobody kształtowania umów wyrażoną w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zauważyć jednak należy, iż zasada ta będzie miała zastosowanie wtedy, gdy wcześniej nie nastąpi otrzymanie przez podatnika całości lub części zapłaty.

Powyższe oznacza, że z tytułu świadczenia usług najmu, dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę w terminie wcześniejszym niż termin płatności określony w umowie lub na fakturze. Wraz z upływem terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze, obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od tego, czy zapłaty dokonano, czy nie.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Dla świadczonych usług najmu w szczególny sposób uregulowano także zasady ich dokumentowania. Stosownie do treści § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zmianami), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

Natomiast przepis § 15 ust. 1 ww. rozporządzenia przewiduje, że w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, przy czym stosownie do ust. 2 tego paragrafu faktury, o których mowa w ust. 1 nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na rzecz Wnioskodawcy świadczona była usługa najmu budynku biurowego. Z tytułu świadczonej usługi najmu Wynajmujący miał wystawić najemcy (Wnioskodawcy) faktury do dnia 7 kwietnia 2008r. oraz do dnia 7 lipca 2008r.

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa podatkowego, w sytuacji, kiedy nabywca usługi do dnia terminu płatności określonego w umowie nie dokona zapłaty czynszu, obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych usług powstanie wraz z upływem terminu płatności, który został określony w umowie, niezależnie od tego kiedy wystawiona zostanie faktura z tego tytułu. Jeżeli natomiast nabywca dokonał zapłaty czynszu w miesiącu wcześniejszym niż miesiąc, na który wg umowy przypada termin płatności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania tej zapłaty (art. 19 ust. 13 pkt. 4 ustawy).

Jednocześnie organ podatkowy podkreśla, iż o ile stosownie do treści art. 353 Kodeksu cywilnego (swobodne ułożenie stosunku prawnego) strony umowy mogą zawrzeć postanowienie o przyjęciu kwartalnego okresu dla dokonywania rozliczeń z tytułu najmu, o tyle termin wystawienia faktur VAT z tytułu tych usług określony został ściśle w ustawie o podatku od towarów i usług i wydanym na jej podstawie rozporządzeniu wykonawczym Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. Zgodnie z § 15 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawca może wystawić fakturę przed dniem powstania obowiązku podatkowego, jednakże nie wcześniej niż 30. dnia przed jego powstaniem.

Dokonując rozliczeń z tytułu świadczenia usług najmu Spółka nie może przyjąć fikcji powstania obowiązku podatkowego w określonym momencie nietożsamym z jego faktycznym powstaniem. Dyspozycja art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT jest przepisem szczególnym do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy i ma pierwszeństwo przy określaniu momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług najmu.

Prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego, a w efekcie momentu wystawienia faktury, wymaga respektowania przez podatnika nie tylko przepisów aktów prawnych regulujących podatek od towarów i usług, ale także postanowień umowy najmu.

Reasumując, w opisanych we wniosku okolicznościach wynajmujący miał obowiązek wystawić fakturę najpóźniej w terminie płatności czynszu wskazanym w umowie najmu, ale mógł również wystawić faktury 30 dni przed tym terminem. Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego nie nakładają na podatnika obowiązku dostarczenia faktury w określonym terminie. Zobowiązanie do zapłaty czynszu nie wynika bowiem z faktu dostarczenia najemcy faktury, ale z postanowień umowy najmu oraz ewentualnie w przypadku braku odpowiednich postanowień umownych - przepisów prawa cywilnego.

W świetle powyższego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu usług najmu powstał w przedmiotowej sprawie w następującym terminie:

• w dniu dokonania przez Wnioskodawcę zapłaty czynszu jeśli zapłata taka nastąpiła przed upływem terminu płatności określonym w umowie, lub
• w dniu, w którym przypadał termin płatności określony w umowie, w przypadku braku zapłaty - przyjmując założenie dokonane przez Wnioskodawcę, terminem tym był ostatni dzień miesiąca.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego należało również uznać za nieprawidłowe.

Mając na uwadze, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), należy stwierdzić, że niniejsza interpretacja indywidualna w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego nie wywiera skutku prawnego dla Wnioskodawcy.

Przepis art. 108 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

Spółka z o. o. ,,M. w dniu 13 sierpnia 2008r. wystawiła fakturę dokumentującą sprzedaż usługi najmu budynku biurowego.

Wystawienie faktury z wykazanym w niej podatkiem obliguje, w świetle art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, Spółkę z o. o. ,,M." do jego zapłaty.

Ponadto należy wskazać, że usługodawca był zobowiązany do wykazania podatku należnego z tytułu świadczonych usług najmu budynku biurowego w rozliczeniach (deklaracjach) z tytułu podatku od towarów i usług za okresy, w których powstał obowiązek podatkowy z tytułu tych usług, a zatem w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał całość lub część należności jeśli Wnioskodawca dokonał zapłaty przed upływem terminu płatności określonym w umowie lub też, w przypadku braku zapłaty czynszu przez Wnioskodawcę, w rozliczeniu za okres w którym zgodnie z umową przypadał termin płatności.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie obowiązku odprowadzenia przez wystawcę faktury podatku należnego należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przytoczonych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikom w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostało ograniczone. Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem zarówno zaistnienia przesłanek pozytywnych (tj. wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego - zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy - nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, ust. 12, ust. 16 i ust. 18. Natomiast stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Ze stanu faktycznego wynika, że zarówno Wnioskodawca jak i wystawca faktury są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Faktura dokumentuje rzeczywiście wykonywaną usługę - najem pomieszczeń biurowych 2008r. (na marginesie należy zaznaczyć, że usługi najmu pomieszczeń biurowych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 22%).

Wnioskodawca faktycznie zajmował pomieszczenia biurowe od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 13 sierpnia 2008r. Wnioskodawca jest nabywcą usługi i w tym charakterze został uwidoczniony na ,,spornej" fakturze. Nabyta usługa służyła wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Faktura z dnia 13 sierpnia 2008r. zawierała dane określone § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz wykazu towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W świetle powyższego zarówno zaistnienie przesłanek pozytywnych (tj. wykorzystywanie usługi do wykonywania czynności opodatkowanych), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, wymienionych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług (wydatki poniesione na przedmiotową usługę najmu zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, faktura dokumentuje czynności rzeczywiście wykonane i opodatkowane podatkiem VAT), powoduje, że Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT z dnia 13 sierpnia 2008r, dokumentującej najem powierzchni biurowej w rozliczeniu za m-c, w którym fakturę otrzymał lub w rozliczeniu za miesiąc następny.

Przy czym wskazać należy, że niezadeklarowany w okresie otrzymania faktury lub w okresie następnym podatek naliczony nie przepada. Zgodnie bowiem z cyt. art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa odbiorcy faktury do odliczenia podatku naliczonego należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, w odniesieniu do wszystkich zadanych pytań, należało je również uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.