Czy spółka, będąca podatnikiem VAT, będąca członkiem wspólnoty lokalowej, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT wystawianych przez wspólnotę lokalową z tytułu kosztów zarządu części wspólnych oraz zużycia mediów w lokalu?
sygnatura: IPPP2/443-1276/08-2/PW
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2008-10-28
słowa kluczowe: | koszt, refakturowanie, wspólnota mieszkaniowa |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2008r. (data wpływu 20.08.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur wystawianych przez wspólnotę lokalową - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 sierpnia 2008r. wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktur wystawianych przez wspólnotę lokalową.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Jest członkiem wspólnoty lokalowej. W ramach wspólnoty wnioskodawca jest właścicielem lokalu, który wykorzystuje w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wspólnota lokalowa wystawia członkom wspólnoty będących właścicielami lokali faktury VAT z tytułu kosztów zarządu w częściach wspólnych oraz zużycia mediów w lokalu/lokalach.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy spółka, będąca podatnikiem VAT, będąca członkiem wspólnoty lokalowej, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktur VAT wystawianych przez wspólnotę lokalową z tytułu kosztów zarządu części wspólnych oraz zużycia mediów w lokalu...
Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikowi VAT przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie wspólnota lokalowa wykonuje na rzecz podatnika opodatkowaną podatkiem VAT usługę w postaci utrzymania części wspólnych nieruchomości, kosztów zarządu w skład której wchodzi będący własnością podatnika lokal oraz utrzymania samego lokalu. Przedmiotowy lokal wykorzystywany jest przez podatnika do bieżącej działalności gospodarczej, w ramach której wnioskodawca wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT. W związku z powyższym podatnikowi przysługuje prawo wynikające z. 86 ust. 1 w/w ustawy do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wystawianych przez wspólnotę lokalową faktur VAT z tytułu opłat eksploatacyjnych, kosztów zarządu części wspólnych nieruchomości, w skład której wchodzi będący własnością podatnika lokal oraz samego lokalu.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Wspólnotę mieszkaniową tworzy ogół właścicieli, których lokale mieszkaniowe lub użytkowe wchodzą w skład określonej nieruchomości. Podstawą prawną funkcjonowania wspólnoty jest ustawa z dnia 24.06.1994r. o własności lokali (Dz. U. Nr 85, poz. 388 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).. Należy w tym miejscu zauważyć, że wspólnotę mieszkaniową tworzą właściciele lokali w każdej nieruchomości, w której co najmniej jeden lokal został wyodrębniony i należy do innego właściciela niż choćby część pozostałych lokali. Członkami wspólnoty mieszkaniowej mogą być także właściciele lokali niemieszkalnych - użytkowych. Ustawa o własności lokali, choć w swej nazwie ma słowo "lokali" nie posługuje się jednak terminem ,,wspólnota lokalowa", a przewiduje termin ,,wspólnota mieszkaniowa". Terminy te są jednak równoznaczne.
Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się: wydatki na remonty i bieżącą konserwację, opłaty na dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, chyba, że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali oraz wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.
Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 w/w ustawy właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej. W zależności od ilości lokali zarządzanie nieruchomością odbywać się może poprzez wybrany zarząd albo według przepisów o współwłasności.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest członkiem wspólnoty mieszkaniowej (lokalowej). Jest właścicielem lokalu, który wykorzystuje w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wspólnota mieszkaniowa wystawia członkom wspólnoty będących właścicielami lokali (w tym Spółce) faktury VAT z tytułu kosztów zarządu w częściach wspólnych oraz zużycia mediów w lokalu. Tak więc wspólnota, a więc jej członkowie są nabywcami mediów, które pokrywane są z zaliczek pobieranych od członków wspólnoty zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. Kwoty wpłacane przez członków Wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali stanowią partycypację w kosztach wspólnoty przez jej członków. Właściciel lokalu użytkowego ma obowiązek partycypować w utrzymaniu nieruchomości wspólnej. Przy czym współuczestniczenie w kosztach właściciela lokalu użytkowego jest w zasadzie identyczne jak w przypadku właścicieli lokali mieszkalnych, wynika bowiem z udziału właściciela lokalu w nieruchomości wspólnej.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:
Ponadto w świetle art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.
Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Zatem przedmiotem opodatkowania jest skategoryzowana usługa, nie zaś zbiór wyodrębnionych w jej ramach usług. Z objaśnień wstępnych do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynika, iż usługami są określone czynności świadczone przez podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów (osób fizycznych, jednostek gospodarczych). Zgodnie zatem z zasadą statystyczną zawartą w PKWiU, usługą jest jedynie czynność skierowana na zewnątrz, dla innego podmiotu.
W świetle powyższego, czynność pokrycia przez członków Wspólnoty kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali nie jest usługą w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Mając to na uwadze należy stwierdzić, że przyjęty sposób rozliczania kosztów zarządu nieruchomością nie daje podstaw do uznania, że zaliczki (kwoty) wpłacane przez członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i poszczególnych wyodrębnionych lokali stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Wspólnota, czyli jej członkowie nie dokonują dostawy w rozumieniu ustawy o VAT na rzecz samych siebie (również jeżeli dotyczy to wyodrębnionych lokali, a nie części wspólnej), poprzez zapłatę zaliczek z tytułu kosztów utrzymania własnych lokali (opłaty za ciepłą wodę, dostawy energii, wywóz nieczystości). Wspólnota dostarczając media swoim członkom nie dokonuje odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy. Wspólnota nie wykonuje bowiem usług dla podmiotów spoza wspólnoty, lecz dla samej siebie - jest to tzw. zużycie wewnętrzne członków wspólnoty. Stąd też brak jest uzasadnienia do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą, a jej członkami. Tak więc, wspólnota mieszkaniowa zarówno w części dotyczącej pokrycia kosztów utrzymania nieruchomości dotyczących wyodrębnionych lokali jak również w części związanej z nieruchomością wspólną, nie powinna wystawiać faktur VAT na rzecz członków wspólnoty. Niedopuszczalne jest tym bardziej fakturowanie przez wspólnotę mieszkaniową wspomnianych kosztów na rzecz członków wspólnoty niezależnie od tego jaki jest status podatkowy wspólnoty, czy członków wspólnoty.
Ponieważ w rozliczeniach wewnątrz wspólnoty nie występuje obrót (sprzedaż), tym samym nie można mówić o sprzedaży mediów i konieczności fakturowania tej czynności fakturą VAT na rzecz właścicieli lokali z naliczeniem podatku VAT.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższa działalność obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).
Wspólnota mieszkaniowa w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu dostawy mediów do poszczególnych lokali nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnoty mieszkaniowe tworzone na podstawie ustawy o własności lokali mogą być traktowane jako samodzielni podatnicy tego podatku mieszczący się w zakresie innych jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej. Jednakże w takim przypadku wspólnota musi dokonywać czynności podlegające opodatkowaniu na rzecz osób trzecich tj. nie wchodzących w skład wspólnoty jeżeli wielkość obrotu przekroczy w danym roku podatkowym określony limit obrotów uprawniających do zwolnienia z opodatkowania VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
Z przedstawionych wyżej przepisów wynika, iż generalnie podstawę do odliczenia podatku naliczonego stanowią faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług. W sytuacji opisanej we wniosku pokrycie przez Spółkę kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zużycia mediów nie stanowi odpłatności ani za nabyty towar ani za usługę, w związku z czym nie może być dokumentowane fakturą VAT. Brak jest zatem podstaw prawnych do pomniejszania kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, w oparciu o art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.