Kodeks pracy
Rozdział II Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy
Art. 24114.
§ 1. Ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, zwany dalej \"układem ponadzakładowym\",
zawierają:
1) ze strony pracowników właściwy statutowo organ ponadzakładowej organizacji
związkowej,
2) ze strony pracodawców właściwy statutowo organ organizacji pracodawców -
w imieniu zrzeszonych w tej organizacji pracodawców.
§ 2. skreślony.
§ 3. skreślony.
Art. 24114a.
§ 1. W razie gdy ponadzakładowa organizacja związkowa reprezentująca pracowników,
dla których ma być zawarty układ ponadzakładowy, wchodzi w skład zrzeszenia
(federacji) związków zawodowych lub ogólnokrajowej organizacji międzyzwiązkowej
(konfederacji), do zawarcia układu jest upoważniona, z zastrzeżeniem § 2, wyłącznie
ta ponadzakładowa organizacja związkowa.
§ 2. Ogólnokrajowa organizacja międzyzwiązkowa (konfederacja) uczestniczy w
rokowaniach i zawiera układ ponadzakładowy w miejsce wchodzących w jej skład
ponadzakładowych organizacji związkowych, reprezentujących pracowników, dla
których układ ten ma być zawarty i które uzyskały reprezentatywność na podstawie
art. 24117 § 3, jedynie w razie skierowania do niej umotywowanego
pisemnego wniosku w tej sprawie przez co najmniej jedną z pozostałych ponadzakładowych
organizacji związkowych prowadzących rokowania w sprawie zawarcia tego układu.
Organizacja, do której skierowano wniosek, nie może odmówić przystąpienia do
rokowań; odmowa skutkuje pozbawieniem reprezentatywności dla potrzeb określonego
układu ponadzakładowego wszystkich organizacji, w miejsce których powinna wstąpić
organizacja, do której skierowany został wniosek.
§ 3. W razie gdy organizacja pracodawców zrzeszająca pracodawców, którzy mają
być objęci układem ponadzakładowym, wchodzi w skład federacji lub konfederacji,
prawo do zawarcia układu przysługuje organizacji, w której pracodawcy są bezpośrednio
zrzeszeni.
Art. 24115.
Prawo wystąpienia z inicjatywą zawarcia układu ponadzakładowego przysługuje:
1) organizacji pracodawców uprawnionej do zawarcia układu ze strony pracodawców,
2) każdej ponadzakładowej organizacji związkowej reprezentującej pracowników,
dla których ma być zawarty układ.
Art. 24116.
§ 1. Jeżeli pracowników, dla których ma być zawarty układ ponadzakładowy, reprezentuje
więcej niż jedna organizacja związkowa, rokowania w celu zawarcia układu prowadzi
ich wspólna reprezentacja lub działające wspólnie poszczególne organizacje związkowe.
§ 2. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez podmiot występujący z inicjatywą zawarcia
układu ponadzakładowego, nie krótszym niż 30 dni od dnia zgłoszenia inicjatywy
zawarcia układu, nie wszystkie organizacje związkowe przystąpią do rokowań w
trybie określonym w § 1, do prowadzenia rokowań są uprawnione organizacje związkowe,
które przystąpiły do rokowań. Rokowania te są prowadzone w trybie określonym
w § 1.
§ 3. Warunkiem prowadzenia rokowań, o których mowa w § 2, jest uczestniczenie
w nich co najmniej jednej reprezentatywnej ponadzakładowej organizacji związkowej
w rozumieniu art. 24117.
§ 4. Jeżeli przed zawarciem układu zostanie utworzona ponadzakładowa organizacja
związkowa, ma ona prawo przystąpić do rokowań.
§ 5. Układ ponadzakładowy zawierają wszystkie organizacje związkowe, które
prowadziły rokowania nad tym układem, bądź co najmniej wszystkie reprezentatywne
organizacje związkowe, w rozumieniu art. 24117, uczestniczące w rokowaniach.
Art. 24117.
§ 1. Reprezentatywną organizacją związkową jest ponadzakładowa organizacja
związkowa:
1) reprezentatywna w rozumieniu ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych
i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego lub
2) zrzeszająca co najmniej 10 % ogółu pracowników objętych zakresem działania
statutu, nie mniej jednak niż dziesięć tysięcy pracowników, lub
3) zrzeszająca największą liczbę pracowników, dla których ma być zawarty określony
układ ponadzakładowy.
§ 2. Z wnioskiem o stwierdzenie reprezentatywności ponadzakładowa organizacja
związkowa, o której mowa w § 1 pkt 2 i 3, występuje do Sądu Okręgowego w Warszawie,
który wydaje w tej sprawie orzeczenie w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku,
w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu nieprocesowym.
§ 3. W przypadku stwierdzenia reprezentatywności ogólnokrajowej organizacji
międzyzwiązkowej (konfederacji) z mocy prawa stają się reprezentatywne wchodzące
w jej skład ogólnokrajowe związki zawodowe i zrzeszenia (federacje) związków
zawodowych.
Art. 24118.
§ 1. Na wspólny wniosek organizacji pracodawców i ponadzakładowych organizacji
związkowych, które zawarły układ ponadzakładowy, minister właściwy do spraw
pracy może - gdy wymaga tego ważny interes społeczny - rozszerzyć, w drodze
rozporządzenia, stosowanie tego układu w całości lub w części na pracowników
zatrudnionych u pracodawcy nie objętego żadnym układem ponadzakładowym, prowadzącego
działalność gospodarczą taką samą lub zbliżoną do działalności pracodawców objętych
tym układem, ustalonej na podstawie odrębnych przepisów dotyczących klasyfikacji
działalności, po zasięgnięciu opinii tego pracodawcy lub wskazanej przez niego
organizacji pracodawców oraz zakładowej organizacji związkowej - o ile taka
działa u pracodawcy - a także opinii Komisji do Spraw Układów Zbiorowych Pracy
powołanej na podstawie odrębnych przepisów.
§ 2. Wniosek o rozszerzenie stosowania układu ponadzakładowego powinien wskazywać
nazwę pracodawcy i jego siedzibę, a także uzasadnienie potrzeby rozszerzenia
stosowania układu ponadzakładowego oraz zawierać informacje i dokumenty niezbędne
do stwierdzenia wymogów, o których mowa w § 1.
§ 3. Projekt rozporządzenia, o którym mowa w § 1, nie wymaga skierowania do
zaopiniowania przez organizacje związkowe i organizacje pracodawców.
§ 4. Rozszerzenie stosowania układu ponadzakładowego obowiązuje nie dłużej
niż do czasu objęcia pracodawcy innym układem ponadzakładowym.
§ 5. Do wniosku o uchylenie rozszerzenia stosowania układu stosuje się odpowiednio
przepisy § 1-3 oraz art. 2418 § 2.
Art. 24119.
§ 1. W razie połączenia lub podziału organizacji związkowej lub organizacji
pracodawców, która zawarła układ ponadzakładowy, jej prawa i obowiązki przechodzą
na organizację powstałą w wyniku połączenia lub podziału.
§ 2. W razie rozwiązania organizacji pracodawców lub wszystkich organizacji
związkowych, będących stroną układu ponadzakładowego, pracodawca może odstąpić
od stosowania układu ponadzakładowego w całości lub w części po upływie okresu
co najmniej równego okresowi wypowiedzenia układu, składając stosowne oświadczenie
na piśmie pozostałej stronie tego układu. Przepis art. 2418 § 2 stosuje
się odpowiednio.
§ 3. skreślony.
§ 4. Informacje dotyczące spraw, o których mowa w § 1 i 2, podlegają zgłoszeniu
do rejestru układów.
Art. 24120.
skreślony.
Art. 24121.
skreślony.
**Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących
dyrektyw Wspólnot Europejskich:
- dyrektywy 83/477/EWG z
dnia 19 września 1983 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem
związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy (druga
dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 8 dyrektywy 80/1107/EWG) (Dz.
Urz. WE L 263 z 24.09.1983, z późn. zm.),
- dyrektywy 86/188/EWG z
dnia 12 maja 1986 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem
związanym z narażeniem na działanie hałasu w miejscu pracy (Dz. Urz.
WE L 137 z 24.05.1986),
- dyrektywy 89/391/EWG z
dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy
bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz. Urz. WE
L 183 z 29.06.1989),
- dyrektywy 89/654/EWG z
dnia 30 listopada 1989 r. dotyczącej minimalnych wymagań w dziedzinie
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscu pracy (pierwsza dyrektywa
szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.
Urz. WE L 393 z 30.12.1989),
- dyrektywy 89/655/EWG z
dnia 30 listopada 1989 r. dotyczącej minimalnych wymagań w dziedzinie
bezpieczeństwa i higieny użytkowania sprzętu roboczego przez pracowników
podczas pracy (druga dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust.
1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 393 z 30.12.1989, z późn. zm.),
- dyrektywy 89/656/EWG z
dnia 30 listopada 1989 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników korzystających z wyposażenia
ochrony osobistej (trzecia dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art.
16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 393 z 30.12.1989),
- dyrektywy 90/269/EWG z
dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa podczas ręcznego przemieszczania ciężarów
w przypadku możliwości wystąpienia zagrożenia, zwłaszcza urazów kręgosłupa
pracowników (czwarta szczegółowa dyrektywa w rozumieniu art. 16 ust.
1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 156 z 21.06.1990),
- dyrektywy 90/270/EWG z
dnia 29 maja 1990 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie bezpieczeństwa
i ochrony zdrowia przy pracy z urządzeniami wyposażonymi w monitory
ekranowe (piąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1
dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 156 z 21.06.1990),
- dyrektywy 90/394/EWG z
dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem
dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych podczas
pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy
89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 196 z 26.07.1990, z późn. zm.),
- dyrektywy 91/322/EWG z
dnia 29 maja 1991 r. w sprawie ustalenia indykatywnych wartości granicznych
w wykonaniu dyrektywy 80/1107/EWG w sprawie ochrony pracowników przed
ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych,
fizycznych i biologicznych w miejscu pracy (Dz. Urz. WE L 177 z 05.07.1991),
- dyrektywy 91/383/EWG z
dnia 25 czerwca 1991 r. uzupełniającej środki mające wspierać poprawę
bezpieczeństwa i zdrowia w pracy pracowników pozostających w stosunku
pracy na czas określony lub w czasowym stosunku pracy (Dz. Urz. WE
L 206 z 29.07.1991),
- dyrektywy 91/533/EWG z
dnia 14 października 1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącym
informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku
pracy (Dz. Urz. WE L 288 z 08.07.1992),
- dyrektywy 92/57/EWG z
dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie wprowadzenia w życie minimalnych
wymagań w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w miejscach tymczasowych
lub ruchomych budów (ósma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art.
16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 245 z 26.08.1992),
- dyrektywy 92/58/EWG z
dnia 24 czerwca 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących
znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa
szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.
Urz. WE L 245 z 26.08.1992),
- dyrektywy 92/85/EWG z
dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących
wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic
w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły i pracownic karmiących
piersią (dziesiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust.
1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 348 z 28.11.1992),
- dyrektywy 93/104/WE z
dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji
czasu pracy (Dz. Urz. WE L 307 z 13.12.1993),
- dyrektywy 94/33/WE z dnia
22 czerwca 1994 r. w sprawie ochrony pracy osób młodych (Dz. Urz.
WE L 216 z 20.08.1994),
- dyrektywy 96/34/WE z dnia
3 czerwca 1996 r. w sprawie Porozumienia ramowego dotyczącego urlopu
rodzicielskiego zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych
i Pracodawców /UNICE/, Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych
/CEEP/ oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych /ETUC/ (Dz.
Urz. WE L 145 z 19.06.1996),
- dyrektywy 96/71/WE z dnia
16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia
usług (Dz. Urz. WE L 18 z 21.01.1997),
- dyrektywy 97/80/WE z dnia
15 grudnia 1997 r. dotyczącej ciężaru dowodu w sprawach dyskryminacji
ze względu na płeć (Dz. Urz. WE L 14 z 20.01.1998),
- dyrektywy 98/24/WE z dnia
7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników
przed ryzykiem związanym z czynnikami chemicznymi w miejscu pracy
(czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy
89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 131 z 05.05.1998),
- dyrektywy 99/70//WE z
dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie
pracy na czas określony, zawartego przez Europejską Unię Konfederacji
Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw
Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych
(ETUC) (Dz. Urz. WE L 175 z 10.07.1999),
- dyrektywy 1999/92/WE z
dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zatrudnionych na stanowiskach
pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (piętnasta dyrektywa
szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.
Urz. WE L 23 z 28.01.2000),
- dyrektywy 2000/34/WE z
dnia 22 czerwca 2000 r. zmieniającej dyrektywę 93/104/WE dotyczącą
niektórych aspektów organizacji czasu pracy w celu objęcia sektorów
i działalności wyłączonej z tej dyrektywy (Dz. Urz. WE L 195 z 01.08.2000),
- dyrektywy 2000/39/WE z
dnia 8 czerwca 2000 r. ustanawiającej pierwszą listę indykatywnych
wartości granicznych narażenia na czynniki zewnętrzne podczas pracy
- w związku z wykonaniem dyrektywy Rady 98/24/WE w sprawie ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami
chemicznymi w miejscu pracy (Dz. Urz. WE L 142 z 16.06.2000),
- dyrektywy 2000/43/WE z
dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania
osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne (Dz. Urz. WE L
180 z 19.07.2000),
- dyrektywy 2000/54/WE z
dnia 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem
związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu
pracy (siódma dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy
89/391/EWG) (Dz. Urz. WE L 262 z 17.10.2000),
- dyrektywy 2000/78/WE z
dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego
traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz. Urz. WE L 303 z 02.12.2000),
- dyrektywy 2002/44/WE z
dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko
spowodowane czynnikami fizycznymi (wibracji) (szesnasta dyrektywa
szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.
Urz. WE L 177 z 6.07.2002),
- dyrektywy 2003/10/WE z
dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony
zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko
spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (siedemnasta dyrektywa
szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.
Urz. WE L 42 z 15.02.2003).
Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone
w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską
członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.