Czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury zewnętrznej na rzecz Miasta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

sygnatura: 1401/PH-I/4407/14-95/06/EN

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-11-07

DECYZJA

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4, art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 5 ust.1 pkt 1, art. 8 ust.1, ust.2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.06.2006r. wniesionego przez X na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 06.06.2006r., nr 1471/NUR2/443-107/2/06/ST, dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

odmówić zmiany postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 07.03.2006r. Strona wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej między innymi kwestii, czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury zewnętrznej na rzecz Miasta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Strony nieodpłatne przekazanie infrastruktury towarzyszącej na rzecz Miasta Jelenia Góra (droga dojazdowa wraz z instalacją kanalizacji deszczowej i oświetleniem) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ obowiązek wykonania i przekazania drogi nałożony został na inwestora, a w konsekwencji zawartych umów przedwstępnej i przyrzeczonej sprzedaży na Stronę, która zajmuje się zagospodarowaniem nieruchomości we własnym imieniu. Obowiązek ten wynika z całościowej analizy treści umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, a zatem w przedstawionym stanie faktycznym ma ścisły związek z prowadzonym przedsiębiorstwem, co wyklucza zastosowanie art. 7 ust.2 ustawy o VAT.

Postanowieniem z dnia 06.06.2006r., nr 1471/NUR2/443-107/2/06/ST, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W zażaleniu Strona zarzuca przedmiotowemu postanowieniu naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 7 ust.2 ustawy o VAT poprzez bezpodstawne uznanie, iż czynność nieodpłatnego przekazania infrastruktury zewnętrznej związanej z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT.

Strona, powołując się na art. 7 ust.2 i art. 8 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług udowadnia, że opodatkowanie VAT nieodpłatnego przekazania towaru uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

a) braku związku przekazania z prowadzonym przedsiębiorstwem i

b) przekazującemu musiało przysługiwać prawo do odliczenia VAT od towarów i usług nabywanych w związku z wykonaniem drogi wraz z instalacjami.

Jednocześnie Strona wskazuje, iż Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w sposób niezwykle jasny i precyzyjny potwierdza istnienie w przedmiotowej sprawie związku przekazania z prowadzonym przedsiębiorstwem, co oznacza, że przesłanka braku tego związku w zaistniałym stanie faktycznym nie została spełniona.

Ponadto Strona zauważa, że Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w postanowieniu nr 1471/NUR2/443-107/1/06/ST z dnia 06.06.2006r. potwierdził Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu dotyczących wykonania infrastruktury zewnętrznej.

W związku z powyższym, zdaniem Strony jedynie jeden z dwóch, wymienionych w art. 7 ust.2 ustawy o VAT warunków podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług został spełniony. A zatem czynność przekazania infrastruktury zewnętrznej na rzecz Miasta jako związana z prowadzonym przez Nią przedsiębiorstwem nie podlega na mocy w/w przepisu opodatkowaniu VAT.

Mając powyższe na uwadze, Strona wnosi o zmianę bądź uchylenie postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 06.06.2006r., nr 1471/NUR2/443-107/2/06/ST.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, iż z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że w dniu 20.10.2005r. Spółka X zakupiła (zgodnie z aktem notarialnym Rep. A nr 9832/2005) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w Jeleniej Górze, składającej się z trzech działek wraz z prawem własności budynków, które mają zostać wybudowane na tej nieruchomości. Ponadto zgodnie z § 1 ust.3 zawartej umowy Strona zakupiła także 70% robót w toku związanych z infrastrukturą zewnętrzną, obejmującą łącznik drogowy, skrzyżowanie oraz roboty sieciowe zewnętrzne. Strona zgodnie z w/w umową została zobowiązana do zakończenia we własnym zakresie i na własny koszt robót związanych z budową w/w infrastruktury zewnętrznej, a następnie do przekazania jej nieodpłatnie na rzecz Miasta Jelenia Góra oraz na rzecz właściwych zarządców i podmiotów.

Natomiast zgodnie z Umową o Generalną Realizację Inwestycji z Y zawartą w dniu 20.10.2005r. zostały zrealizowane prace budowlane budynku przeznaczonego na prowadzenie marketu wielobranżowego (sklep Y), budynek ten został przekazany do użytkowania 05.12.2005r. wraz z infrastrukturą zewnętrzną, która ma być oddana nieodpłatnie na rzecz Miasta Gminy Jelenia Góra.

Jednocześnie Strona poinformowała, iż nakłady poniesione na budowę w/w infrastruktury mają ścisły związek z Jej przychodami, ponieważ bez inwestycji w przedmiotową infrastrukturę nie można wybudować budynku handlowego. Dlatego też konieczność poniesienia tych wydatków wiąże się z Jej interesem gospodarczym umożliwiającym funkcjonowanie przedsiębiorstwa.

W tym miejscu organ odwoławczy zauważa, że zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust.1 w/w ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast stosownie do art. 8 ust.2 ustawy o VAT, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W opinii organu drugiej instancji art. 8 ust.1 ustawy o VAT definiuje czynności, które stanowią odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 tej ustawy. Natomiast konstrukcja art. 8 ust.2 w/w ustawy, stwarza możliwość uznania za odpłatne świadczenie usług pewnych czynności nieodpłatnych, co powoduje objęcie ich zakresem opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazuje, że pozytywną przesłanką do opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie jest istnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które są związane ze świadczoną usługą oraz realizowanie usług na cele niezwiązane z prowadzoną działalności gospodarczą.Ponadto zasadnym w kontekście powyższego jest stwierdzenie, iż aby nieodpłatne świadczenie usług nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, wymagane jest także łączne spełnienie dwóch warunków a contrario do wskazanych powyżej, tj.:

1. związek świadczonych usług z prowadzeniem przedsiębiorstwa, i
2. brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Reasumując, organ odwoławczy stoi na stanowisku, że można dokonać dwojakiej oceny prawnej wykonanej czynności (świadczenia usług), w zależności od tego, jakie warunki zostaną spełnione. I tak:

1. przekazanie przedmiotowej infrastruktury nieodpłatnie może być potraktowane jako odpłatne świadczenie usług (podlegające opodatkowaniu), jeżeli nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami;
2. przekazanie przedmiotowej infrastruktury nieodpłatnie może być uznane jako nieodpłatne świadczenie usług (niepodlegające opodatkowaniu), jeżeli jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami.

W tym miejscu organ drugiej instancji zauważa, iż jak wynika z akt sprawy czynność przekazania infrastruktury zewnętrznej na rzecz Miasta jest związana z prowadzonym przez Stronę przedsiębiorstwem, a Stronie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu dotyczących wykonania w/w infrastruktury.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że w przedmiotowej sprawie został spełniony tylko jeden z w/w omówionych warunków, który - co wynika z przedstawionej argumentacji o konieczności łącznego wystąpienia obu warunków a contrario do wskazanych w art. 8 ust.2 ustawy o VAT - przesądza o tym, że przekazanie infrastruktury zewnętrznej na rzecz Miasta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust.1 pkt 1 w/w ustawy.

Jednocześnie organ odwoławczy podkreśla, iż Strona - jak sama wskazuje we wniosku z dnia 07.03.2006r. - ponosząc owe nakłady nie czyni tego bezinteresownie, ponieważ Jej korzyść będzie wyrażać się w osiągniętym przychodzie.

Ponadto w opinii organu drugiej instancji czynność prawna jest odpłatna, jeżeli strona, która dokonała przysporzenia, otrzymuje lub ma otrzymać w zamian korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia. Wynagrodzenie na ogół kojarzy się z zapłatą pieniężną, choć może ono przybierać także inną postać. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy zauważyć, iż fizyczny przepływ pieniędzy będzie miał w przedmiotowej sprawie znaczenie drugorzędne, zwłaszcza w myśl zasady opodatkowania konsumpcji. Zasada ta przewiduje, że podatek od towarów i usług winien obciążać konsumenta - stąd system odliczeń umożliwiający uniknięcie tego obciążenia przez osoby, które biorą udział w procesie dostarczania towaru lub usługi ostatecznemu konsumentowi.

Ustosunkowując się natomiast do zarzutu Strony, podniesionego w zażaleniu, że postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 06.06.2006r., nr 1471/NUR2/443-107/2/06/ST narusza art. 7 ust.2 ustawy o VAT organ odwoławczy stwierdza, iż jest on bezpodstawny, ponieważ przepis ten nie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia jak w sentencji decyzji.