Czy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele wskazane we wniosku, jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? 2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku nauczonego VAT w związku z zakupem towarów będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania?

sygnatura: IPPP2/443-122/09-2/KK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-02-19

słowa kluczowe:

nieodpłatne przekazanie rzeczy, podatek od towarów i usług, przekazanie towarów

Wniosek ORD-IN: [ 1276 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03 lutego 2009r. (data wpływu 06 luty 2009r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe
2. prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 06 lutego 2009r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w następujących stanach faktycznych.

W ramach prowadzonej w Polsce działalności Spółka zajmuje się dystrybucją sprzętu elektronicznego. W związku z tą działalnością Spółka podejmuje szereg działań mających na celu reklamę i promocję dystrybuowanego sprzętu. W szczególności, w ramach swojej działalności Spółka realizuje szereg programów mających na celu rozwój lojalności klientów wobec marki S., a także wzrost sprzedaży produktów Spółki poprzez aktywne działania jej kontrahentów i dystrybutorów. Szczegóły realizowanych programów opisane są poniżej.

1. Program ,,AS"

1. Spółka prowadzi program partnerski ,,AS", który kierowany jest do podmiotów prowadzących sprzedaż produktów marki S. na terytorium Polski (tzw. Uczestnicy Programu ,,AS"). Nabywając produkty Spółki w czasie trwania promocji u autoryzowanych dystrybutorów i subdystrybutorów, uczestnicy programu zdobywają punkty. Każdy produkt marki S. nabywany przez uczestnika programu przeliczany jest na punkty promocyjne według określonych zasad przedstawionych w regulaminie promocji. Celem każdego uczestnika programu jest zebranie jak największej ilości punktów promocyjnych. Następnie, uzyskane w programie punkty uczestnik może wymienić na wybrany towar marki S. - towary te są więc nieodpłatnie przekazywane przez Spółkę na rzecz uczestników programu w zamian za zgromadzone przez nich punkty. Z kolei punkty te uzyskiwane są przez uczestników programu w wyniku uprzedniego nabycia towarów oferowanych przez Spółkę.
2. W ramach programu, jako nagrody za zgromadzone przez uczestników punkty, przekazywane są również towary zakupione przez Spółkę u podmiotów trzecich takie jak np. parasolki, portfel; wizytowniki, itp. produkty te oznaczane są logo S. tak by przekazany towar stanowił nośnik reklamy marki.

2. Program ,,S SU"

Spółka prowadzi program ,,S S", który polega na tym, że dystrybutorzy S. oferujący na terenie Polski w związku z dokonaniem nabycia określonej ilość towarów marki S. w oznaczonym okresie czasu, uprawnieni są do uzyskania nieodpłatnie takiego samego lub innego produktu Spółki. Przykładowo, w związku z nabyciem 100 sztuk określonego towaru marki S. w danym miesiącu, dystrybutor jest uprawniony do otrzymania jednej sztuki produktu nieodpłatnie.

3. Akcje marketingowe

1. W celu zapoznania szerokiej rzeszy klientów z produktami marki S. Spółka prowadzi szereg akcji marketingowych.
2. W szczególności, Spółka prowadzi działania mające na celu zaprezentowanie produktów i zapoznanie z nimi klientów w dużych sieciach handlowych. W tym celu Spółka przekazuje nieodpłatnie na rzecz dużych sieci handlowych jednostkowe produkty S. w celu ich ekspozycji terenie sklepu należącego do danej sieci handlowej.
3. Ponadto, w ramach akcji marketingowych organizowanych przez Spółkę na terytorium Polski promotorzy współpracujący ze Spółką promują produkty S. w punktach sprzedaży poprzez zapoznawanie sprzedawców z ofertą Spółki i nowymi produktami. W szczególności, promotorzy organizują szkolenia i prezentacje telefonów komórkowych marki S. w salonach sieci komórkowych, a także zbierają informacje o sprzedaży tych produktów. W celu przeprowadzenia tych szkoleń i prezentacji Spółka zaopatruje promotorów nieodpłatnie w produkty będące przedmiotem promocji. W tym przypadku nieodpłatne wydanie jednostkowych produktów na rzecz promotorów jest niezbędne w celu umożliwienia im wykonania usług zleconych przez S. (tj. w celu zaprezentowania tych produktów, przeprowadzenia szkoleń w zakresie ich obsługi, etc).
4. W celu dokonania sprzedaży produktów S., w tym w szczególności telefonów komórkowych, Spółka przekazuje nieodpłatnie nieznaczne ilości telefonów komórkowych do głównych sieci komórkowych operujących w Polsce. Przekazanie takie jest niezbędne w celu przeprowadzenia przez sieć telefonii komórkowej testów tych telefonów. Testy te z kolei mają na celu określenie przez operatora dla jakiej grupy odbiorców jest przystosowany/przeznaczony określony model telefonu. Tym samym, nieodpłatne przekazanie nieznacznej ilości telefonów przez Spółkę na rzecz operatorów sieci komórkowej ma na celu przeprowadzenie testów marketingowych, umożliwiających późniejszą sprzedaż tych telefonów przez Spółkę na rzecz sieci telefonii komórkowej i określających m.in. przyszłe zapotrzebowanie sieci na określony model telefonu.

4. onkurs ,,FSC"

1. lu stymulowania sprzedaży produktów Spółka organizuje konkurs ,,F S C". Celem konkursu jest nagradzanie osób fizycznych, sprzedawców zatrudnionych przez dystrybutorów produktów marki S., za doprowadzenie przez nich do sprzedaży określonej ilości produktów. Sprzedawca, który w okresie trwania konkursu doprowadzi do sprzedaży określonej ilości towarów marki S. otrzymuje nagrodę w postaci jednego z produktów Spółki. Nieodpłatne przekazanie tego produktu przez Spółkę stanowi więc nagrodę w konkursie mającym na celu zwiększenie sprzedaży produktów.
2. dto, jako nagrody w konkursie Spółka przekazuje nieodpłatnie nie tylko produkty matki S., ale także towary zakupione przez Spółkę u podmiotów trzecich takie jak np. parasolki, portfele, wizytowniki, itp. Produkty te oznaczone są logo S., tak by stanowiły one trwały nośnik reklamy marki.

5. nne przypadki nieodpłatnego przekazywania towarów przez Spółkę

Spółka jest zainteresowana nie tylko sprzedażą produktu marki S., ale także utrzymaniem serwisu gwarancyjnego i pogwarancyjnego w stosunku do produktów na bardzo wysokim poziomie. Wynika to z faktu, iż poprzez zapewnienie prawidłowej, sprawnej i efektywnej obsługi serwisowej Spółka może budować zaufanie wśród klientów do marki, a dzięki temu stwarzać warunki by w przyszłości klienci pozostali wierni tej marce. W tym celu, Spółka współpracuje z firmami serwisowymi, które są zobowiązane w okresie gwarancji naprawiać produkty oferowane przez Spółkę. W związku z tym, w przypadku naprawy przez dany punkt serwisowy określonej ilości produktów S. w danym okresie czasu, Spółka przekazuje na rzecz tego serwisu nieodpłatnie określony towar marki S. Celem takiego działania jest stymulowanie serwisu oraz sprawności obsługi klientów, którzy nabyli towar, tak by produkty Spółki były naprawiane jak najszybciej. W związku z powyższymi aktywnościami po stronie Spółki pojawiły się wątpliwości w zakresie obowiązku odprowadzania podatku VAT należnego od wartości przekazanych nieodpłatnie towarów.

W związku z powyższym wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie:

1. Czy nieodpłatne przekazanie przez Spółkę towarów na cele wskazane we wniosku, jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT... 2. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku nauczonego VAT w związku z zakupem towarów będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania...

W ocenie Spółki, towary przekazywane nieodpłatnie przez Spółkę na rzecz innych podmiotów w sytuacjach opisanych w stanie faktycznym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż są przekazywane na cele związane bezpośrednio z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Jednocześnie, jako że przekazanie tych towarów wiąże się bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością i sprzedażą produktów opodatkowaną podatkiem VAT, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu przekazywanych nieodpłatnie produktów, w tym zarówno produktów marki S., jak i produktów oznaczonych logo nabytych od podmiotów trzecich.

UZASADNIENIE

1. Interpretacja art. 7 ust 2 ustawy o VAT w związku z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT

W świetle art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, z brzmienia art. 7 ust. 2 i 3 ustawy wynika, iż: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników ,w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

3. ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości próbek.

Analiza przytoczonych regulacji prowadzi do następujących wniosków:

• w żadnych okolicznościach opodatkowaniu podatkiem VAT nie podlega nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem (gdyż opodatkowaniem objęte zostały wyłącznie nieodpłatne przekazania na cele inne niż związane z tym przedsiębiorstwem);
• w żadnych okolicznościach opodatkowaniu nie podlega nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, prezentów o małej wartości i próbek - bez względu na to, na jakie cele zostały dokonane i beż względu na to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów;
• opodatkowaniu nie podlega nieodpłatne przekazanie towarów innych niż drukowane materiały informacyjne i reklamowe, prezenty o małej wartości i próbki na cele inne niż związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przekazywanych towarów.

Literalne brzmienie przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, iż nieodpłatne przekazanie towarów będzie stanowić dostawę towarów jedynie wówczas, gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

• przekazanie dotyczy towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika;
• podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od tych czynności całości lub w części;
• przekazanie to dokonane zostało na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Jeżeli więc choć jedna z powyżej wymienionych przesłanek nie jest spełniona, nie może być mowy o nieodpłatnym przekazaniu towarów, które mogłoby być kwalifikowane jako dostawa towarów. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w stanie faktycznym opisanym przez Spółkę. Przesłanką, która nigdy nie ziści się w przypadkach opisanych przez Spółkę jest przekazanie towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Nieodpłatne wydanie towarów na potrzeby promocji i reklamy produktów, a także przekazanie towarów w ramach sprzedaży premiowej bądź w ramach programów lojalnościowych, w pełni wyczerpuje bowiem znamiona przekazania dokonywanego na cele związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i prowadzonym przedsiębiorstwem - wyłącznym celem tych przekazań jest doprowadzenie do wzrostu sprzedaży produktów S. W związku z tym, przekazanie to nie stanowi opodatkowanej VAT dostawy towarów. Warunkiem sine qua non uznania nieodpłatnego przekazania towarów za ich dostawę jest bowiem brak związku przekazania z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast w przypadkach opisanych przez Spółkę istnienie bezpośredniego związku, o którym mowa powyżej jest oczywiste. W konsekwencji, opierając się na literalnym brzmieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nie można wobec przypadków przedstawionych przez Spółkę uznać, że nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu VAT.

Taka interpretacja przepisów art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 01 czerwca 2005 r.), oparta na ich literalnej wykładni, jest również spójnie prezentowana w ugruntowanym orzecznictwie sądów administracyjnych. W szczególności wskazać należy na orzeczenie WSA z 13.03.2008 r. (sygn. I SA/Ol 53/08), wyrok WSA z 14.02.2008 r. (sygn. I SA/Rz 875/07), wyrok WSA z 20.11.2007 r. (sygn. III SA/Wa 1268/07), wyrok WSA z 5.10.2007 r. (sygn. III SA/Wa 1255/07), wyrok WSA z 25.09.2007 r. (sygn. III SA/Wa 811/07), wyrok WSA z 25.09.2007 r. (sygn. III SA/Wa 984/07), wyrok WSA z 3.04.2007 r. (sygn. I S.A./Wr 152/07).

Najważniejsze tezy w zakresie prawidłowej interpretacji art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 01 czerwca 2005 r. sformułował Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z 13 maja 2008 r. (sygn. FSK 600/07). Jak wskazał NSA: ,,Po nowelizacji bowiem art. 7 ust. 3 u.p.t.u. zakres przedmiotowy opodatkowania określony w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, określony jedynie w ustępie 2, w jego o części wstępnej, prezentujący tenże przedmiot opodatkowania jako przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. Przepis ustępu 3 art. 7 ustawy określa obecnie jedynie rodzaje przedmiotów, których przekazanie określone w ustępie 2 zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania. W świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów".

W powołanych wyrokach wydanych w analogicznych sprawach (tj. nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzoną działalnością podatnika), sądy podkreślały znaczenie zmiany przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wprowadzonej od 01 czerwca 2005 r. Wykładnia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w związku z brzmieniem art. 7 ust. 3 obowiązującym przed tą datą, dodatkowo dokonana w świetle przepisów Szóstej Dyrektywy Rady z 17 maja 1977 r. sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartość dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, mogła dawać podstawy do tego, aby uznać za odpłatną dostawę nieodpłatne przekazanie towarów innych niż wymienione w ówczesnym ust. 3, również gdy przekazanie to było związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Po zmianie przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT od 01 czerwca 2005 r. nie może być mowy o opodatkowaniu podatkiem VAT wydawanych nieodpłatnie towarów, jeśli są one związane z prowadzoną działalnością. Teza ta w sposób jednoznaczny wynika z powołanego orzeczenia NSA i wyroków wydanych przez inne polskie sądy administracyjne. Taka sytuacja, tj. sytuacja, w której nieodpłatne przekazanie towarów dokonywane jest wyłącznie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Spółki są zarówno tezy cytowanego powyżej wyroku NSA z 13 maja 2008r. r., jak również wyrok WSA z 3 kwietnia 2007 r. (sygn. I SA/Wr 152/07), zgodnie z którym: ,,brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i 3 ustawy VAT od 1 czerwca 2005r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów".

Nałożenie obowiązku opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzoną działalnością podatnika naruszałoby również przepisy ustawy zasadniczej - tj. art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. W myśl tego przepisu, nakładanie podatków i innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy. Natomiast, jak wykazaliśmy powyżej żaden przepis ustawy o VAT nie nakazuje opodatkowania przekazania towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Powyższa teza została potwierdzona w wyroku WSA z 20.11.2007 r.(sygn. III SA/Wa 1268/07), w którym sąd orzekł, dokonując interpretacji przepisów art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, że ,,przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP musi wynikać z przepisów ustawowych, a skoro dany stan z przepisów tych nie wynika, to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania".

Wobec powyższego stanowisko przeciwne do przedstawionego przez Spółkę, nakazujące opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów jeżeli jest dokonywane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, stałoby w sprzeczności nie tylko z wykładnią językową art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, lecz również z zasadami konstytucyjnymi.

Ponadto, należy również odnieść się do przepisów wspólnotowych, jako że Polska, podpisując traktat akcesyjny, przyjęła na siebie z dniem przystąpienia do Wspólnoty obowiązek pełnego i prawidłowego wdrożenia wspólnotowego dorobku prawnego do krajowego systemu prawnego. Zatem polskie przepisy w zakresie podatku VAT powinny być zgodne (oraz być interpretowane w sposób zgodny) z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej . Z przepisu art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE (dawniej art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy) oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS; por. wyrok w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum) wynika, że każde nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu, również wówczas, gdy jest ono dokonywane na potrzeby prowadzonej przez niego działalności. Z zakresu opodatkowania wyłączone jest jedynie przekazanie próbek towarów oraz tzw. prezentów o małej wartości na cele działalności podatnika.

Oznacza to, że przepisy art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. w sposób odmienny niż ich odpowiedniki w Dyrektywie 2006/112/WE regulują kwestię opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania towarów. Brak prawidłowej implementacji regulacji unijnych do krajowej legislacji nie może jednak szkodzić podatnikom. W sytuacji gdy państwo członkowskie nie wprowadziło przepisów unijnych lub wprowadziło je w sposób nieprawidłowy, wówczas podatnicy pozostający w sporze z organami podatkowymi mogą bezpośrednio stosować przepisy dyrektywy z pominięciem przepisów krajowych - o ile jej postanowienia są bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne. Zasada ta znalazła potwierdzenie w wielu wyrokach ETS (np. wyrok w sprawie C-8/81 (Ursula Becker), wyrok w sprawie C-141/00 (Ambulanter Pflegedienst Küger) oraz w orzeczeniach polskich sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Warszawie z 12.10.2005 r. (III SA/Wa 2219/05).

Jeżeli jednak nieprawidłowo zaimplementowane przepisy krajowe są korzystniejsze dla podatnika - jak to ma miejsce w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, wówczas - ani organy podatkowe, ani sądy nie mogą przywoływać bezpośrednio przepisów unijnych i na tej podstawie obciążać podatników obowiązkiem zapłaty podatku. Dyrektywy wiążą bowiem państwa członkowskie, a nie ich obywateli, w związku z czym, prawo do bezpośredniego stosowania dyrektywy nie może być wykorzystane przez organy państwa w celu ograniczania praw wynikających z przepisów krajowych, choćby nawet te ostatnie były sprzeczne z regulacjami unijnymi. Stanowisko takie wyraził ETS m.in. w wyroku w połączonych sprawach C-387/02, C-391 /02 i C-403/02 (Silvio Berlusconi i in.) stwierdzając, że: ,,Dyrektywa nie może być samodzielnym źródłem obowiązków jednostki i nie może być w takim charakterze powoływana(...) Dyrektywa nie może stanowić, w oderwaniu od implementujących ją przepisów krajowych, samodzielnej podstawy ustalenia lub zaostrzenia odpowiedzialności jednostki". Podobnie wypowiedział się ETS w wyroku w sprawie C-148/78 (Tulli Ratti): ,,Państwo członkowskie, które nieprzyjęło aktów wykonujących dyrektywę w przewidzianym terminie, nie może powoływać się w postępowaniach przeciwko jednostkom na własne zaniechanie wykonania obowiązków przewidzianych w Dyrektywie,,. Podobne tezy zawarł ETS w wyrokach C-91/92 (Paula Faccini Dori) oraz C-208/90 (Theresa Emmont).

Również polskie sądy administracyjne potwierdzają brak możliwości powoływania się przez organy podatkowe na przepisy dyrektywy, jeśli podatnik zastosował korzystniejsze przepisy prawa krajowego, m.in. w odniesieniu do analizowanego zagadnienia dotyczącego interpretacji art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Przykładowo, w wyroku z 3 kwietnia 2007 r. (sygn. I S.A./Wr I 52/07) WSA uznał, że ,,w sytuacji konfliktu między podatnikiem a polskim organem, prawo do odwołania się do postanowień dyrektywy ma jedynie podatnik, a nie państwo. Państwo bowiem jest zobowiązane do wykonania zobowiązań wynikających z regulacji wspólnotowych, a jeżeli zrobiło to nieprecyzyjnie, nie może obciążyć konsekwencjami podatnika. (...) Ani treść dyrektywy, ani orzeczeń wydanych na jej podstawie nie może stanowić argumentu przemawiającego za rozszerzeniem obowiązku podatkowego wynikającego z prawa krajowego".

Analogiczne stanowisko wyraził NSA w wyroku z 13 maja 2008 r. dotyczącym zagadnienia nieodpłatnego wydania towarów w stanie prawnym obowiązującym od 01 czerwca 2005 r. stwierdzając, iż ,,jeżeli jednak obywatel stosuje się do dyspozycji wadliwie implementowanej normy krajowej uznając, że jest ona dla niego korzystniejsza, brak podstaw do dokonywania wykładni proeuropejskiej tej noty, prowadzącej do wykładni contra legem i nakładania na obywatela obowiązków wynikających tylko z samej dyrektywy". W konsekwencji NSA uznał, że ,,w sytuacji jaka ma miejsce w niniejszym przypadku - wadliwej implementacji art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy w ramach art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u. - stwierdzić należy brak podstaw do czynienia wykładni tych przepisów w sposób, który odpowiadałby treści art. 5 ust. 6 VI Dyrektywy".

W związku z powyższym, odnosząc się do charakteru poszczególnych sytuacji, w których Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów należy wskazać co następuje.

1.1 Program A - program lojalnościowy

Nieodpłatne przekazanie towarów S. i innych produktów na rzecz punktów sprzedaży za zgromadzone przez nich punkty promocyjne ma na celu rozwój lojalności wśród kontrahentów i stymulowanie sprzedaży produktów. Aby uzyskać nieodpłatnie jakiś towar, uczestnicy tego programu muszą najpierw dokonać szeregu zakupów produktów Spółki. Dopiero dokonanie tych zakupów i zebranie odpowiedniej ilości punktów uprawnia uczestników programu do uzyskania nieodpłatnie danego produktu. Nieodpłatne przekazywanie towarów w ramach przedmiotowego programu jest więc bezpośrednio i ściśle związane z dokonywaną przez Spółkę sprzedażą produktów - jest wręcz wynikiem tej, zwiększonej na skutek prowadzenia programu, sprzedaży. Tym samym, istnieje w tym przypadku bezpośredni związek nieodpłatnego przekazania towarów przez Spółkę z prowadzoną działalnością gospodarczą - tym samym, przekazanie to dokonywane jest wyłącznie na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Program, rozpatrywany całościowo, ma więc na celu zachęcenie uczestników programu do zakupów produktów S. i do utrzymania sprzedaży produktów Spółki na wysokim poziomie.

1.2 Program S SU - sprzedaż premiowa

Celem programu jest intensyfikacja sprzedaży produktów Spółki poprzez zachęcenie dystrybutorów do aktywnej promocji i sprzedaży produktów . Warunkiem dla uzyskania przez dystrybutora nieodpłatnie określonego towaru jest bowiem uprzednie dokonanie zakupów produktów na określonym poziomie. Tym samym, związek nieodpłatnego przekazania produktów z przedsiębiorstwem Spółki jest bezpośredni i oczywisty - nieodpłatne przekazanie towaru jest botem uzależnione od tego czy uprzednio dystrybutor nabył od Spółki określoną ilość towarów. Sprzedaż premiowa jest bowiem środkiem mającym na celu zachęcenie nabywcy do nabycia jak największej ilości określonego, objętego promocją, towaru. Zgodnie natomiast ze stanowiskiem doktryny ,,w stanie prawnym obwiązującym od 1 czerwca 2005 r. przekazanie nagrody rzeczowej w ramach sprzedaży premiowej, będące niedopłatną czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa podatnika - jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług" ( Z, Leksykon VAT, Unimex 2008, str. 119).

1.3 Akcje marketingowe - nieodpłatne przekazanie towarów na cele reklamowe i promocyjne

1. Nieodpłatne przekazanie jednostkowych produktów S. na rzecz dużych sieci handlowych w celu ekspozycji tych produktów w sklepach dokonywane jest na cele reklamy tych produktów. Spółka dąży bowiem do tego by jej produkty były prezentowane w korzystny, efektowny i atrakcyjny dla klientów sposób, a także by możliwe było zapoznanie się z tymi produktami przez szerokie grono klientów. Działanie to jest więc ukierunkowane na wzrost sprzedaży produktów. W związku z tym, nieodpłatne przekazanie produktów w tym przypadku jest ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i, jako takie, nie stanowi ono opodatkowanej VAT dostawy towarów.
2. Nieodpłatne przekazywanie telefonów komórkowych matki S. promotorom świadczącym usługi na rzecz Spółki jest związane bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę sprzedażą tych telefonów. Promotorzy mają bowiem za zadanie promować markę w celu zwiększenia zakupu telefonów przez operatorów sieci komórkowych. Ponadto, przekazanie im kilku egzemplarzy telefonów komórkowych w celach prezentacyjnych jest warunkiem przeprowadzenia przez promotora szkoleń i zapoznania poszczególnych salonów sieci komórkowych z zasadami działania danego modelu telefonu. Jest to więc działanie niezbędne w celu dokonania późniejszej sprzedaży telefonów komórkowych na rzecz sieci telefonii komórkowych.
3. Bezpośrednim związkiem z prowadzonym przedsiębiorstwem odznacza się również nieodpłatne przekazanie telefonów komórkowych marki S. na rzecz operatorów sieci komórkowych w celu przeprowadzenia przez nich testów marketingowych. Operatorzy sieci komórkowych nie dokonaliby bowiem zakupów telefonów komórkowych bez uprzedniego przeprowadzenia stosownych testów i badań marketingowych. Tak więc, nieodpłatne przekazanie towarów operatorom sieci komórkowych powoduje, iż możliwa staje się późniejsza sprzedaż tego modelu telefonu na rzecz danej sieci telefonii komórkowej. W związku z tym, przekazanie to pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Ponadto, w ocenie Spółki, w tej sytuacji przekazywane telefony komórkowe, przeznaczone dla potrzeb przeprowadzenia testów marketingowych, należałoby uznać za próbę których przekazanie, zgodnie z art. 7 ust. 3 VAT, nie podlega opodatkowaniu VAT niezależnie od celu na jaki zostały one przekazane. Przekazanie niewielkiej ilości telefonów komórkowych operatorom sieci komórkowych w celu przeprowadzenia testów nie wskazuje przy tym na działanie mające charakter handlowy, a jednocześnie ma na celu zapewnienie przyszłej sprzedaży tych modeli telefonów.
4. W związku z powyższym, nieodpłatne przekazanie produktów zarówno na potrzeby ekspozycji w dużych sieciach handlowych, jak i na rzecz promotorów bądź operatorów sieci komórkowych, jest związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu VAT. Stanowiskiem powszechnym w literaturze jest iż, ,,wszelkie nieodpłatne czynności przekazania towarów na cele związane z prowadzeniem przedsiębiorstwem również na cele reprezentacji i reklamy przedsiębiorstwa podatnika - nie podlegają opodatkowaniu VAT (Zubrzycki, Leksykon VAT, Unirnex 2008, str. 101).

1.4 Akcje prosprzedażowe

1. Konkurs ,,F S" opiera się na rywalizacji sprzedawców (osób fizycznych) w zakresie aktywnej promocji i sprzedaży produktów, ma więc na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki. Przekazanie nieodpłatnie produktów Spółki sprzedawcom w charakterze nagrody za działania zmierzające do zwiększenia sprzedaży produktów, jest związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki. Bez wsparcia ze strony sprzedawców, w tym rzeczowego i obiektywnego przedstawiania walorów produktów oferowanych przez Spółkę, promocja marki S. wśród konsumentów byłaby bowiem utrudniona. Natomiast ścisły związek przekazania produktu na rzecz sprzedawcy z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem wyraża się przede wszystkim w tym, że wydanie to uzależnione jest od osiągnięcia przez danego sprzedawcę wysokich wyników w zakresie sprzedaży produktów marki S.
2. Przykładem akcji prosprzedażowych Spółki jest także nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki firmom serwisowym w związku z osiągnięciem przez te firmy założonego poziomu naprawianych produktów w danym okresie czasu. Celem tego działania jest bowiem zapewnienie klientom ostatecznym sprawnego i szybkiego serwisu, a tym samym, skłonienie klientów do zakupu towaru marki S. w przyszłości. Również w tym przypadku nieodpłatne przekazanie towarów jest związane bezpośrednio z działalnością Spółki, gdyż klienci poprzez sprawny serwis gwarancyjny nabierają zaufania do produktów marki S.

1.5 Konkluzje

Jak wynika z powyższych stanów faktycznych wydawanie nieodpłatnie przedmiotowych towarów jest działaniem o charakterze promocyjno-reklamowym, powszechnie stosowanym w branży mechanizmem wsparcia sprzedaży i ma wyłącznie na celu rozpowszechnianie nazwy Spółki i marki konkretnych wyrobów wśród konsumentów. Nieodpłatne wydawanie towarów w ramach akcji marketingowych jest działaniem Spółki mającym na celu stymulowanie sprzedaży. Ponadto, w niektórych przypadkach wydanie towarów następuje w związku z określonym zachowaniem np. jako wygrana w konkursie sprzedażowym albo w związku z szybką naprawą sprzętu Spółki, co ma na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki i zadowolenia klientów z zakupu produktów tej marki.

1. Prawo do odliczenia podatku VAT

W ocenie Spółki, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zapłaconego w związku z zakupem lub wyprodukowaniem określonych towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach akcji marketingowych o charakterze reklamowo-promocyjnym, sprzedaży premiowej oraz programów lojalnościowych. W myśl powołanego przepisu, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przekazanie przez Spółkę nieodpłatnie towarów w opisanych sytuacjach niewątpliwie ma związek z czynnościami opodatkowanymi Spółki - sprzedażą produktów marki S. na terytorium Polski. Jak wskazano powyżej, celem nabycia i wydania przedmiotowych towarów w ramach akcji marketingowych organizowanych przez Spółkę jest uatrakcyjnienie oferowanych przez Spółkę produktów, zachęcenie klientów do ich zakupu poprzez dystrybutorów i sprzedawców, co w efekcie prowadzi do zwiększenia sprzedaży tych produktów. Jednocześnie, żaden z przepisów wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego wymienionych w art. 88 ustawy o VAT nie odnosi się do sytuacji opisanej w stanie faktycznym wniosku. W konsekwencji, w sytuacji braku opodatkowania podatkiem VAT przekazywanych nieodpłatnie towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, Spółka jest uprawniona do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego w związku z zakupem wydawanych nieodpłatnie towarów.

Podsumowując, w świetle przedstawionej powyżej argumentacji nieodpłatne wydawanie przez Spółkę produktów S. lub produktów innych producentów (lecz oznaczonych logo S.) dokonywane jest w ścisłym i bezpośrednim związku z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż ma na celu zwiększenie sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów. W efekcie, na podstawie przepisów ustawy o VAT obowiązujących od 1 czerwca 2005 r. brak jest podstaw do uznania tej czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Odmiennych wniosków nie można wywieść również z regulacji wspólnotowych, które nie zostały w tym zakresie prawidłowo zaimplementowane do polskich przepisów, dlatego też organy podatkowe nie są uprawnione do ich stosowania.

A zatem, skoro:

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania towarów są: produkty S. albo inne towary oznaczone logo S. jako towary przekazywane na potrzeby promocji i reklamy, jako nagrody w konkursach sprzedażowych, oraz w ramach programów lojalnościowych lub w ramach sprzedaży promocyjnej;
• powyższe przekazanie produktów ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Spółki;
• w związku z czym jest ono ściśle i bezpośrednio związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez S.;

to takie przekazanie towarów nie stanowi dostawy towarów i tym samym nie podlega opodatkowaniu, podatkiem VAT w świetle art. 7 ust. 2 oraz 3 ustawy o VAT. W konsekwencji przekazanie towarów takich jak np.: telewizory, drukarki, telefony komórkowe, sprzęt IT, towary oznaczone logo, nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust 2 ustawy o VAT. Jednocześnie, jako że przekazanie tych produktów związane jest bezpośrednio z prowadzoną przez Spółkę sprzedażą opodatkowaną VAT, Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT w związku z nabyciem nieodpłatnie przekazywanych produktów.

Na tle przedstawionych stanów faktycznych stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z powyższego wynika, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego związanego z dokonywanymi zakupami, uzależnione jest od powiązania tych zakupów z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Trzeba mieć jednak na uwadze ograniczenia zawarte w art. 88 ustawy.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionych stanów faktycznych należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, o których mowa we wniosku, o ile nabyte towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
• wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, ze. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób; których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towarów (bez podatku), a gry nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekraczają 10zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom prezentów o małej wartości jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób; których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towarów (bez podatku), a gry nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekraczają 10zł.

Z kolei przez próbkę, w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z działalnością przedsiębiorstwa, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do stanów faktycznych sprawy stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie towarów w ramach programów, akcji marketingowych, konkursu oraz inne przekazania - jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, co do zasady, traktowane będzie jako dokonywana w ramach prowadzonej działalności i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów. Należy przy tym zaznaczyć, że przekazanie czyli fizyczne wydanie towaru wraz z przeniesieniem na inną osobę prawa do rozporządzania towarem nie może być utożsamiane z niepodlegającym opodatkowaniu zużyciem towarów wewnątrz przedsiębiorstwa, które uprawnia do odliczenia podatku naliczonego w zakresie, w jakim ma bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. U. UE. L. Nr 145, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

1. do celów prywatnych podatnika,
2. do celów prywatnych pracowników podatnika,
3. nieodpłatne ich zbycie,
4. użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność.

Wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą (cele związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa) będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Również w świetle regulacji obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, poz. 1 ze zm.), które zastąpiły Szóstą Dyrektywę, tego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu.

Z treści art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej, będącego odpowiednikiem art. 5 (6) Szóstej Dyrektywy Rady wynika, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Analiza powołanych wyżej przepisów (art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. oraz art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r.) pozwala stwierdzić, że swoją dyspozycją obejmują one każde nieodpłatne zbycie towarów, zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Z powyższej regulacji wynika, iż również na gruncie Dyrektywy nieodpłatne zbycie towarów jest dostawą towarów (a w konsekwencji podlega opodatkowaniu) zarówno do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza, jak i do celów tej działalności.

Przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należy odróżnić cel czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z jego funkcjonowaniem. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej jest przede wszystkim zaspokojenie jej potrzeb konsumenckich (cel niezwiązany z przedsiębiorstwem - ust. 2), lecz z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa podatnika zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników, itd.) lub też realizowane jest w związku z jego funkcjonowaniem i rozwojem działalności (np. w związku z czynnościami reprezentacji i reklamy, sponsoringu, czy tzw. sprzedaży premiowej). To właśnie wskazuje, że celu przekazania towarów przedsiębiorstwa podatnika nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością, z którą może w ogóle nie być związana lub pozostawać w bezpośrednim związku, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa. W tym więc względnie powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług są zgodne z celami wyrażonymi w Dyrektywie 2006/112/WE Rady (art. 16).

Reasumując, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub części, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przekazanych nieodpłatnie towarów prawo do odliczenia przysługuje, w takiej części w jakiej zakupione towarów są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało całościowo uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zaznaczyć, iż wyroki sądów administracyjnych, które zostały powołane przez Spółkę w uzasadnieniu stanowiska, pozostają bez wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy. Zauważa się bowiem, że wyroki te nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa, ponieważ zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wyroki sądów są wydane w konkretnych sprawach i wiążą wyłącznie w tych sprawach, w których zostały wydane. Zauważyć tutaj należy, iż zgodnie z art. 120 Ordynacji podatkowej organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Powyższa zasada jest częściowym powieleniem zapisu art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wyroki sądów nie mają natomiast charakteru obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.