Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT od sprzedaży 4 działek, z której uzyskane pieniądze zostaną przeznaczone na budowę domu?

sygnatura: ILPP1/443-898/08-4/AT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-12-11

Wniosek ORD-IN: [ 272 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2008 r. (data wpływu: 25 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2008 r. (data wpływu: 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 listopada 2008 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz jednoznaczne wskazanie ilu zdarzeń przyszłych dotyczy przedłożony wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Małżeństwo w dniu 22 lutego 2000 r. dostało od matki połowę gospodarstwa w formie darowizny. Drugą połowę tego gospodarstwa otrzymał ojciec Wnioskodawczyni, z którym nie można się porozumieć. W związku z tym, Strona została zmuszona wyprowadzić się wraz z matką i dwójką swoich dzieci. Zatem, przez cały czas obdarowani nie mieli możliwości korzystania ani użytkowania otrzymanego w połowie gospodarstwa. Pomimo tego małżonkowie, będąc formalnie współwłaścicielami, zobowiązani byli płacić podatek w gminie. Połowa gospodarstwa była przepisana na oboje małżonków, jednak nie wiadomo było, która połowa jest czyja. W dniu 12 października 2007 r. złożono do sądu wniosek o zniesienie współwłasności celem uregulowania tej kwestii. W rezultacie dom został podzielony przez powołanego przez Sąd biegłego. Niestety ojciec nie wyraził zgody na propozycję biegłego i tym samym nie pozwolił Wnioskodawczyni w nim zamieszkać. Na kolejnej sprawie w sądzie doszło do ugody. Zainteresowana zrzekła się domu na rzecz ojca, a on w zamian za to oddał pole. W wyniku ugody Wnioskodawczyni otrzymała 1,86 ha pola, w tym 47 arów przeznaczonych pod budowę. Dokonano podziału 47 arów na działki budowlane. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać 4 działki, natomiast na piątej, z uzyskanych z tytułu tej sprzedaży środków pieniężnych, planuje wybudować dom. Obecnie Zainteresowana wynajmuje mały pokój w byłym PGR, w którym mieszka razem z dwójką dzieci.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawczyni informuje, iż na przedmiotowych gruntach nie prowadziła ani nie prowadzi działalności gospodarczej. Zainteresowana nie posiadała ani nie posiada też statusu rolnika ryczałtowego, w rozumieniu ustawy o podatku VAT. Z uwagi na problemy osobiste zmuszona była opuścić gospodarstwo, które otrzymała w formie darowizny. Pomimo tego, iż Zainteresowana nie użytkowała ani domu ani pola opłacała podatek rolny w Gminie. Użytkownikiem był natomiast ojciec. Wnioskodawczyni zaznacza, iż nigdy nie dokonywała dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, ani nie korzystała ze zwolnienia od podatku. Strona zapewnia, iż nie była rolnikiem i nie zamierza nim być. Grunty nigdy nie były również przedmiotem najmu, a Zainteresowana nie czerpała z nich żadnych pożytków. Pomimo jednak faktu, iż pole formalnie należy już do małżonków, ojciec bez ich zgody obsiał je.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT od sprzedaży 4 działek, z których uzyskane pieniądze przeznaczone zostaną na budowę domu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna ona płacić podatku VAT, ponieważ grunt nie był wykorzystywany w działalności rolniczej, a uzyskane ze sprzedaży pieniądze przeznaczone zostaną na budowę małego domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię opisu zdarzenia przyszłego wynika, że otrzymała ona połowę gospodarstwa w formie darowizny od matki. W wyniku ugody sądowej Zainteresowana zrzekła się domu na rzecz ojca, a on w zamian za to oddał pole o powierzchni 1,86 ha. Następnie, z obszaru stanowiącego grunty przeznaczone pod budowę (47 arów), Strona wydzieliła 5 działek budowlanych, przy czym 4 z nich zamierza sprzedać w celu uzyskania środków pieniężnych na budowę domu. Z uzupełnienia do wniosku wynika, że grunt będący przedmiotem planowanej transakcji nie był przez nią wykorzystywany w działalności rolniczej, a Wnioskodawczyni nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Zainteresowana oświadczyła ponadto, iż grunt przeznaczony do sprzedaży nie był nigdy przedmiotem najmu ani źródłem żadnych pożytków.

Należy zauważyć, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Zainteresowana działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z majątku prywatnego, otrzymanego w formie darowizny. W omawianej sytuacji, Wnioskodawczyni sprzedając 4 działki budowlane, celem uzyskania środków pieniężnych na budowę domu mieszkalnego zapewniającego byt rodzinie, korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż gruntów, które nigdy nie były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w działalności ani rolniczej, ani pozarolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie były również przedmiotem najmu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.