Czy umorzone bądź przedawnione wierzytelności stanowią dla pracowników i byłych pracowników Spółki przychód podlegający opodatkowaniu
sygnatura: BI/4117-0074/06
autor: Izba Skarbowa w Gdańsku
data: 2006-11-28
słowa kluczowe: | pożyczka, pracownik, przychody ze stosunku pracy, wierzytelność |
Decyzja
Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 8 września 2006r. Nr DM/415-0028/06/EW dotyczące interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
Uzasadnienie
Pismem z dnia 24 maja 2006r. Płatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego sprawy wynika, że Płatnik umarza bądź odpisuje jako przedawnione należności wobec osób fizycznych (obecnych i byłych pracowników) z tytułu niespłaconych w części pożyczek udzielonych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych bądź też kwoty nierozliczonych przez pracowników zaliczek.
Wobec tego powstała wątpliwość czy dokonując powyższych czynności wnioskodawca jest zobowiązany do doliczenia kwot umorzonych lub przedawnionych wierzytelności do przychodów ze stosunku pracy pracownikom oraz wystawienia informacji PIT-8C, gdy wierzytelność przysługuje od byłych pracowników. Zdaniem wnioskodawcy - brak jest podstaw do opodatkowania tych kwot, bowiem nie są to "nieodpłatne świadczenia" w rozumieniu przepisów art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w stosunku do byłych pracowników i art. 12 tej ustawy - w stosunku do pracowników. Tym samym płatnik nie ma obowiązku ich doliczenia pracownikom do przychodów ze stosunku pracy ani wystawienia informacji PIT-8C w stosunku do byłych pracowników.
Postanowieniem z dnia 8 września 2006r. Nr DM/415-0028/06/EW Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe. Umorzone lub przedawnione wierzytelności z tyt. nierozliczonych zaliczek i niespłaconych pożyczek z ZFŚS dla pracowników bądź byłych pracowników Spółki stanowią bowiem przychód ze stosunku pracy.
Płatnik korzystając z przysługującego mu prawa wniósł zażalenie, w którym zarzuca naruszenie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, że umorzone lub przedawnione wierzytelności stanowią przychód ze stosunku pracy. Ponadto wskazał, że zgodnie z wolą ustawodawcy wyłącznie uzyskanie korzyści majątkowej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie jest obojętna podatkowo dla przedsiębiorcy. Natomiast brak symetrycznego przepisu dotyczącego osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przesądza o niewystąpieniu obowiązku podatkowego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m.in. stosunek pracy.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. za przychody (...) ze stosunku pracy, (...) uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Treść powyższych przepisów jednoznacznie wskazuje, że do przychodów ze stosunku pracy zaliczane są wszelkie świadczenia, które bez względu na źródło finansowania zostały wypłacone (lub postawione do dyspozycji) w związku z faktem pozostawania osób fizycznych w stosunku pracy z danym pracodawcą (nawet po ustaniu stosunku pracy).
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Płatnik umarza bądź odpisuje jako przedawnione wierzytelności z tytułu niespłaconych w części pożyczek udzielonych z ZFŚS obecnym i byłym pracownikom bądź nierozliczonych przez pracowników kwot zaliczek.
Zgodnie z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 z późn. zm) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy(...).
Powyższe oznacza, że pożyczka w rozumieniu cywilnoprawnym jest świadczeniem, które zobowiązuje pożyczkobiorcę do zwrotu należności w tej samej wysokości, w konsekwencji czego jej otrzymanie - co do zasady - ma charakter zwrotny. Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych samo udzielenie przez pracodawcę pożyczki nie powoduje powstania przychodu u pożyczkobiorcy (pracowników bądź byłych pracowników). Przychód natomiast powstaje w momencie umorzenia tej pożyczki (w całości lub części) bowiem dopiero wówczas powstaje przysporzenie majątkowe u dłużnika.
Powstanie przysporzenia majątkowego wiąże się również z instytucją przedawnienia roszczeń (zobowiązania), które jest zdarzeniem prawnym powstającym z "mocy prawa" uregulowanym przepisami art. 117-125 K.c. W myśl art. 117 K.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Przy czym, termin przedawnienia wynosi 10 lat, a dla roszczeń oświadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata (art. 118 K.c.).
Biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny należy uznać, że w chwili udzielenia pożyczki pracownicy lub byli pracownicy otrzymali oznaczoną kwotę pieniędzy i dopóki nie zaistniały powyżej określone okoliczności (tj. umorzenie lub przedawnienie) byli zobowiązani kwoty te w tej samej wysokości zwrócić. Do czasu więc, kiedy przyznana należność (pożyczka) ma charakter zwrotny obojętna jest podatkowo. Natomiast przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. powstaje w momencie umorzenia (częściowego umorzenia) pożyczki lub jej przedawnienia (wówczas staje się bowiem świadczeniem bezzwrotnym). Powyższe również odnosi się do przedawnionych wierzytelności - nierozliczonych zaliczek.
Zatem w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej podniesiony w zażaleniu zarzut, że organ podatkowy naruszył przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bezpodstawny. Pogląd Spółki, że umorzenie lub przedawnienie zobowiązań stanowi wyłącznie uzyskanie korzyści majątkowej (tj. przychodu) tylko u przedsiębiorcy jest również nieuzasadniony. Ustawodawca w uregulowaniu zawartym w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. wskazał bowiem otwarty katalog świadczeń stanowiących przychody ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych. Użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów osiągane z tego tytułu mające swoje źródło w stosunku łączącym z pracodawcą są wyszczególnione przykładowo.
Reasumując Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, że z uwagi, iż umorzone lub przedawnione należności stanowią przychód ze stosunku pracy Płatnik na podstawie art. 39 w związku z art. 31 ustawy z dnia 26.07.1991r. zobowiązany jest do zadeklarowania wartości tego przychodu (odpowiadającego równowartości kwot umorzenia bądź przedawnienia) w informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11). Natomiast nie ma obowiązku sporządzania imiennej informacji PIT-8C.
Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Płatnik posługuje się pojęciem "byli pracownicy". W przypadku, gdy ta kategoria osób dotyczyć będzie również emerytów i rencistów, wówczas przyznane świadczenie zgodne z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991r. podlegać będzie zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w wysokości 10% otrzymanego świadczenia. Na Płatniku ciążą wówczas obowiązki, o których mowa w art. 42 ust. 1 i 2 powołanej ustawy.