- dotyczy ustalenia przychodów ze sprzedaży środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej
sygnatura: PBD/4117-005-8/06
autor: Izba Skarbowa w Olsztynie
data: 2006-10-23
| słowa kluczowe: | budynek, ewidencja środków trwałych, kodeks cywilny, nieruchomości |
Działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 04.08.2006r., znak: US.II-PDF/415/68/06, w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, w przedmiocie ustalenia przychodów ze sprzedaży środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej
zmienia zaskarżone postanowienie
Z przestawionego przez Pana stanu, faktycznego sprawy wynika, że w okresie od kwietnia 1992r. do czerwca 2003r. prowadził Pan zakład diagnostyki samochodów i ciągników. W latach 1992-1999 działalność Pana była opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych natomiast od 2000r. do czerwca 2003r. na zasadach ogólnych.
Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej został wybudowany obiekt składający się z hali diagnostycznej, pomieszczenia do regeneracji pomp i części magazynowo-socjalnej, w której wyodrębniono część mieszkalną ok. 90 m2. Wpisem do dziennika budowy z dnia 03.03.1992r. inspektor nadzoru zezwolił na zgłoszenie obiektu do użytkowania, jednakże czynność ta została dokonana dopiero w 2006r. Pismem Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w Olsztynie, z dnia 21.03.2006r. został Pan warsztatowego budynku.
W ocenie Pełnomocnika, nie znajduje także uzasadnienia powoływanie przez organ I instancji przepisów art. 22h ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, sugeruje to jakoby w niniejszej sprawie miało miejsce ujawnienia środka trwałego, podczas gdy przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny nie daje podstaw do uznania, że czynność taka miała miejsce. Pełnomocnik podnosi także, iż wobec faktu dopełnienia obowiązku zgłoszenia obiektu do użytkowania w 2006r. brak było podstaw w okresie wcześniejszym, zgodnie z art. 22a ww. ustawy, do uznania przedmiotowej nieruchomości za środek trwały.
Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, rozpatrując przedmiotowe zażalenie stwierdza co następuje.
Zarzuty Strony zawarte w zażaleniu są zasadne. Ze złożonego przez Pana zapytania wynika, że nieruchomość wykorzystywana przez Pana w prowadzeniu działalności gospodarczej nie została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym przychód z odpłatnego zbycia tej nieruchomości nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Dla uznania przychodu ze sprzedaży nieruchomości, wykorzystywanej w działalności gospodarczej, za przychód z tej działalności jest istotne aby nieruchomość spełniała przesłanki, określone w wymienionym wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem, aby została ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przypadku, gdy nieruchomość nie była ujęta w takiej ewidencji, nie ma podstaw do zaliczenia przychodu z jej sprzedaży do przychodów z działalności gospodarczej.
W przedmiotowej sprawie będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy, który określa, iż źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości. W tej sytuacji należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego zawartych w art.46-48 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomością są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Budynki natomiast stosownie do art. 48 K.c. stanowią część składową gruntu i nie mogą być przedmiotem odrębnej własności.
Przechodząc na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, iż ustawodawca nie rozdziela sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym. Nie można zatem traktować w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym oraz Kodeksu cywilnego odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku. Może to nastąpić tylko w przypadku budynku postawionego na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym.
Zgodnie z powyższym bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, odnosić się będzie do daty zakupu gruntu, lub w przypadku gdy obiekt wybudowany został na gruncie stanowiącym prawo wieczystego użytkowania gruntu do momentu zakończenia budowy rozumianego jako czynność budowlana.
W przedmiotowej sprawie wpisem do dziennika budowy z dnia 03.03.1992r. inspektor nadzoru zezwolił na zgłoszenie obiektu do użytkowania a zatem jego odpłatne zbycie, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy nie stanowi źródła przychodu.
Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie postanawia jak wyżej.
Decyzja niniejsza jest ostateczna. Na decyzje tę może być wniesiona skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie. Skargę wnosi się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji.