Czy regulacja art.8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiocie określenia przychodu i kosztu co do poszczególnych wspólników spółki osobowej oparta co do zasady na ich równym udziale w zysku, jednakże przewidująca możliwość innego podziału przychodów i kosztów każdego ze wspólników z tytułu udziału w spółce osobowej przewidzianego w zdaniu ostatnim cytowanego ustępu 1 artykułu 8, znajduje zastosowanie w opisanym wyżej stanie faktycznym tj. czy ustalenia zawarte w umowie spółki, w której wnioskodawca jest wspólnikiem, co do podziału przychodów z zysku są zgodne z ww. artykułem?
sygnatura: IPPB1/415-1440/08-2/AG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2009-01-20
słowa kluczowe: | koszty uzyskania przychodów, określenie, podział, przychód, rozliczanie (rozliczenia), spółka osobowa, udział, udział w zyskach |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 06.11.2008 r. (data wpływu 12.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określania przychodów oraz rozliczania kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce osobowej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 12.11.2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu określania przychodów oraz rozliczania kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w spółce osobowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Zawarta umowa spółki jawnej wskazuje na udział w zyskach każdego ze wspólników (w tym wnioskodawcy) równy ilorazowi przychodów przysporzonych spółce przez osobistą pracę danego wspólnika i sumy przychodów spółki zgodnie z art. 51 Kodeksu Spółek Handlowych, natomiast koszty są dzielone co do zasady po równo na każdego ze wspólników. Podział zysku i pokrycie strat dokonywane jest na podstawie comiesięcznych uchwał. Oznacza to, iż przychód uzyskany co miesiąc z tytułu udziału w zysku w spółce osobowej przypisywany jest w oparciu o ustalony w umowie spółki klucz podziału, który odbiega od równego udziału w zysku każdego ze wspólników (w tym i wnioskodawcy). Wspólnicy są uprawnieni do pobierania w trakcie roku obrotowego comiesięcznych zaliczek na poczet zysku. Wysokość zaliczek jest ustalana comiesięcznie w drodze uchwały wspólników.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy regulacja art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiocie określenia przychodu i kosztu co do poszczególnych wspólników spółki osobowej oparta co do zasady na ich równym udziale w zysku, jednakże przewidująca możliwość innego podziału przychodów i kosztów każdego ze wspólników z tytułu udziału w spółce osobowej przewidzianego w zdaniu ostatnim cytowanego ustępu 1 artykułu 8, znajduje zastosowanie w opisanym wyżej stanie faktycznym tj. czy ustalenia zawarte w umowie spółki, w której wnioskodawca jest wspólnikiem, co do podziału przychodów z zysku są zgodne z ww. artykułem...
Zdaniem wnioskodawcy w związku z regulacją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umożliwiającą inny sposób określenia udziału w przychodach i kosztach każdego ze wspólników spółki osobowej, Podatnik wnioskujący wraz z innymi wspólnikami ustalił w umowie spółki jawnej następujący sposób określenia udziału w zyskach:
Zgodnie z zapisami w umowie spółki i art. 51 kodeksu Spółek Handlowych, spółka przypisuje przychody do każdego ze wspólników w oparciu o udział przychodów wygenerowanych przez niego podczas działalności w ramach spółki do sumy wszystkich przychodów wygenerowanych przez wspólników w ramach działalności spółki osobowej, a koszty zgodnie z art. 51 § 3 Kodeksu Spółek Handlowych dzieli:
Wnioskodawca wskazuje, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanej interpretacji nr DF-2/415-43/1 03/05/MJ opublikowanej na stronie Ministerstwa Finansów. W ocenie wnioskodawcy sposób podziału przychodów i kosztów ustalony w umowie spółki jawnej jest zgodny z art. 8 ust.1 ustawy o podatku od osób fizycznych.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.
Zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.- określanego dalej skrótem K.s.h.) spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
W myśl art. 51 K.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach.
Ponieważ Spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki.
Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).
Zgodnie z art. 8 ust. 1 w/w ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).
Jak wynika z treści cytowanego przepisu wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki jawnej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, zysków i strat przypadających na wspólnika. Zgodnie z cytowanymi powyżej przepisami Kodeksu spółek handlowych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wspólnicy spółki jawnej mogą określić prawo w udziale w zysku w dowolnej proporcji, według której będą rozliczane przychody z udziału w spółce, jednakże w takiej samej proporcji winny być rozliczane koszty uzyskania przychodów i wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów oraz straty. Wyżej wymienione przepisy nie dopuszczają zatem możliwości stosowania innej proporcji do rozliczania przychodów, a innej do rozliczania kosztów uzyskania przychodów.
W świetle powyższego nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że sposób podziału przychodów i kosztów ustalony w umowie spółki jawnej jest zgodny z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do powołanego we wniosku rozstrzygnięcia organu podatkowego, tut. organ informuje, iż zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie wiąże tutejszego organu podatkowego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 06.11.2008 r., różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany nr rachunku:
Xxx
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.