Jaka kwota będzie stanowić podstawę opodatkowania (zbywcy) podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
sygnatura: ILPB1/415-840/08-2/AA
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2009-01-09
słowa kluczowe: | podstawa opodatkowania, przedsiębiorstwa, składnik majątkowy, sprzedaż, źródła przychodu |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2008 r. (data wpływu 16 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni - podatniczka (dalej: ,,zbywca"), prowadząca podatkową księgę przychodów i rozchodów, sprzedaje całe przedsiębiorstwo (art. 551 Kodeksu Cywilnego) drugiej osobie fizycznej (niepowiązanej w rozumieniu art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zainteresowana podaje, że zbycie ma charakter odpłatny, po cenach rynkowych i jest związane z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni podaje, iż w skład przedsiębiorstwa wchodzą:
I. Aktywa
Razem aktywa suma: wartość księgowa to: 925.762,89 zł, a wartość rynkowa to: 1.214.075,55 zł.
II. Zobowiązania
Razem zobowiązania suma: wartość księgowa = wartość rynkowa to: 1.179.070,17 zł.
III. Pracownicy
IV. Inne
Wnioskodawczyni podaje, że wartość składników majątkowych (w rozumieniu art. 5a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w kwocie 1.214.075,55 zł zostaje (w notarialnej umowie sprzedaży) pomniejszona o długi w wysokości 1.179.070,17 zł i wynosi 35.005,38 zł, natomiast cena jaką nabywca zapłaci zbywcy wynosi 40.000,00 zł. Zbywca z tytułu sprzedaży musi zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Jaka kwota stanowić będzie podstawę opodatkowania (zbywcy) podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
Zdaniem Wnioskodawczyni, podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota 40.000,00 zł (jaką otrzyma zbywca) po pomniejszeniu jej o udokumentowane koszty sprzedaży, które poniesie w związku ze sprzedażą.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Stosownie do art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które mogą być przedmiotem czynności prawnej. Dlatego też, zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo.
Sprzedaż przedsiębiorstwa oznacza zbycie składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Przychód uzyskany ze sprzedaży przedsiębiorstwa należy zaliczyć do wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Treść art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
Zauważyć należy, że na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy - do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodu ze zbycia składników majątku nie zaliczanych do środków trwałych ze względu na przewidywany okres ich używania krótszy niż rok oraz wyposażenia o wartości do 1.500 zł. W przypadku wystąpienia takich składników w momencie sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, będzie miał zastosowanie przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Podatnicy nabywając bowiem tego typu składniki majątku, są uprawnieni do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów całej kwoty poniesionej na ich nabycie. Dlatego też zarówno nabycie takiego składnika, jak i jego odpłatne zbycie musi znaleźć odzwierciedlenie w prowadzonej przez podatnika dokumentacji księgowej.
Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy (...) dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku trwałego kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości tych środków trwałych.
W przypadku sprzedaży pozostałych składników majątku przedsiębiorstwa, koszty uzyskania przychodów należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawczyni należy stwierdzić, iż: - zapasy towarów handlowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w cenie zakupu netto, jeżeli zakup tych towarów nie został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
Reasumując przy sprzedaży przedsiębiorstwa przez podatników prowadzących działalność gospodarczą mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulujące zagadnienia dotyczące zbycia składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Sposób ustalania dochodu ze sprzedaży poszczególnych składników przedsiębiorstwa uzależniony jest od rodzaju składnika oraz od tego czy stanowi on element majątku trwałego czy też obrotowego przedsiębiorstwa.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że sprzedaż przedsiębiorstwa stanowi przychód w rozumieniu przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lub art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do obliczenia dochodu z tej sprzedaży znajdą zastosowanie powołane powyżej przepisy art. 9 ust. 2 i art. 24 ust. 2 ww. ustawy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.