Zdaniem Spółki zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop strata powstała w wyniku likwidacji (wyburzenia) nie w pełni umorzonego środka trwałego (starego budynku) będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu w wysokości równej różnicy między figurującą w księgach wartością początkową tego środka trwałego, a dokonanymi odpisami amortyzacyjnymi.
sygnatura: 1401/PP-I/4210-12/07/KST
autor: Izba Skarbowa w Warszawie
data: 2007-11-13
słowa kluczowe: | cel wydatku, koszty uzyskania przychodów, likwidacja, nieumorzona część środka trwałego, strata |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 26.09.2007 r. Sp. z o.o. ?T? na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 14.09.2007 r. nr 1435/FB1/415/42/07/AM w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika
o r z e k a
- zmienić postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 14.09.2007 r. nr 1435/FB1/415/42/07/AM i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 28.06.2007 r. za prawidłowe.
Uzasadnienie
W dniu 28.06.2007 r. Spółka wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z wnioskiem o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:
Przedmiotem działalności Spółki jest wynajem lokali biurowych oraz działalność w zakresie usług inżynierskich. Spółka jest wieczystym użytkownikiem nieruchomości gruntowej w Warszawie, na której znajduje się budynek biurowo-usługowy. Budynek ten, wniesiony do Spółki aportem w 2006 r., znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki i od jego wartości początkowej dokonywane są odpisy amortyzacyjne. Spółka zamierza wyburzyć wspomniany budynek i na jego miejscu wybudować nowy budynek apartamentowo-usługowy. Lokale mieszkalne w nowo wybudowanym budynku Spółka zamierza sprzedać, natomiast lokale użytkowe wynająć.
Zdaniem Spółki zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop strata powstała w wyniku likwidacji (wyburzenia) nie w pełni umorzonego środka trwałego (starego budynku) będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu w wysokości równej różnicy między figurującą w księgach wartością początkową tego środka trwałego, a dokonanymi odpisami amortyzacyjnymi.
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście postanowieniem z dnia 14.09.2007 r. nr 1435/FB1/415/42/07AM uznał stanowisko przedstawione przez Spółkę za nieprawidłowe, gdyż jego zdaniem likwidacja środka trwałego będzie związana ze zmianą rodzaju prowadzonej działalności, ponieważ w chwili obecnej Spółka nie prowadzi działalności polegającej na wynajmie lub sprzedaży lokali mieszkalnych. W świetle art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop strata powstała na skutek likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego, który utracił swą przydatność gospodarczą, będzie więc związana ze zmianą rodzaju działalności prowadzonej przez Spółkę i dlatego nie może być dla Spółki kosztem uzyskania przychodów.
Na powyższe postanowienie Spółka złożyła w dniu 24.09.2007 r. zażalenie, w którym przedmiotowemu postanowieniu zarzuca naruszenie art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop poprzez ich błędną wykładnię polegającą na zakwestionowaniu prawa do zaliczenia przez Spółkę w ciężar kosztów uzyskania przychodu straty powstałej w wyniku likwidacji poprzez wyburzenie nie w pełni umorzonego środka trwałego (budynku), w sytuacji gdy utrata przydatności gospodarczej likwidowanego środka trwałego nie wynika ze zmiany rodzaju działalności prowadzonej przez Spółkę.
Zdaniem Spółki należy uznać za bezzasadne twierdzenie, iż w przedmiotowym stanie faktycznym strata powstała na skutek likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego, który utracił swą przydatność gospodarczą, będzie związana ze zmianą rodzaju działalności. Spółka nie zastąpi bowiem swojej dotychczasowej działalności inną działalnością polegającą na wynajmie lub sprzedaży lokali mieszkalnych, a zatem swoim działaniem nie wyczerpie dyspozycji przepisu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop.
W omawianym przypadku dojdzie, co najwyżej, do rozszerzenia zakresu prowadzonej działalności, a nie do jej zmiany, a tym samym Spółka zachowa prawo do zaliczenia powstałej w wyniku tej czynności straty do kosztów uzyskania przychodu.
Według Spółki błędem jest przyjmowanie, iż wynajem lokali mieszkalnych jest innym (odmiennym) rodzajem działalności niż wskazany we wniosku wynajem lokali użytkowych (usługowych, w tym biurowych), gdyż pojęcie ?rodzaj? określa pewną grupę zjawisk lub podmiotów. Spółka prowadzi już działalność w zakresie wynajmu lokali użytkowych (usługowych, w tym biurowych) i w tym samym rodzaju działalności, w świetle Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, mieścić będzie się także planowany wynajem lokali mieszkalnych.
Spółka podnosi również, iż sprzedaż niektórych lokali nie rozszerza na stałe katalogu rodzajów działalności Spółki, gdyż będzie związana jedynie z budową tego konkretnego budynku, a tym samym będzie miała jedynie ?charakter uboczny? do głównych, niezmienionych rodzajów działalności Spółki tzn. wynajmu lokali i usługi inżynierskiej.
Spółka zwraca także uwagę, iż organ I instancji przyjmując częściową zmianę rodzaju działalności Spółki, zakwestionował jej prawo zaliczenia w koszty uzyskania przychodów całej straty związanej z likwidacją starego budynku, co oznacza pominięcie bezpornego faktu dotychczasowego wynajmowania przez Spółkę lokali użytkowych (usługowych, w tym biurowych). W związku z powyższym Spółka powinna, chociażby w zakresie wynajmu lokali użytkowych (usługowych, w tym biurowych), zachować prawo do proporcjonalnego zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu straty powstałej w wyniku wyburzenia nie w pełni umorzonego środka trwałego.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zebranego materiału dowodowego uznaje, iż zażalenie Spółki zasługuje na uwzględnienie, gdyż utrata przydatności gospodarczej likwidowanego budynku nie nastąpiła na skutek zmiany rodzaju działalności.Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W katalogu wyłączeń przedstawionym w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop w pkt 6 znalazło się wyłączenie, zgodnie z którym nie uważa sie za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.
Z treści powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż decydującą przesłanką dla niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tego określonego rodzaju strat jest wystąpienie zmiany rodzaju działalności powodującej utratę przez likwidowane środki trwałe przydatności gospodarczej.
Zdaniem organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie sytuacja powyższa jednak nie występuje, gdyż z przedstawionego przez Spółkę opisu stanu faktycznego należy wnioskować, iż decyzja o likwidacji środka trwałego została podyktowana względami ekonomicznymi, nie związanymi ze zmianą rodzaju działalności. Z wyjaśnień Spółki wynika bowiem, iż jej dotychczasowa działalność polegająca na wynajmie lokali biurowych i działalności w zakresie usług inżynierskich będzie przez Spółkę w dalszym ciągu kontynuowana także po wyburzeniu starego budynku i wybudowaniu nowego.
Fakt, iż budowany budynek będzie posiadał także lokale mieszkalne przeznaczone do sprzedaży oznaczać może jedynie czasowe (tj. do momentu ich sprzedania) rozszerzenie działalności Spółki o działalność związaną ze sprzedażą lokali mieszkalnych.
Ponieważ ustawa podatkowa nie zawiera definicji pojęcia ?zmiana rodzaju działalności? w pełni uzasadnione staje się w świetle dotychczasowego orzecznictwo skorzystanie z definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007) ?zmiana? jest to zastąpienie czegoś czymś innym. Odnosząc to do przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, iż dotychczasowa działalność Spółki nie zostaje zastąpiona przez inną, lecz jedynie rozszerzona czasowo o sprzedaż lokali mieszkalnych nieprzeznaczonych na wynajem.
Zgodnie z w/w słownikiem ?rozszerzenie? definiowane jest jako powiększenie zakresu poprzez dodanie nowych elementów, a tym samym rozszerzenie działalności nie może być uznane za zmianę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o pdop.
W praktyce gospodarczej moment likwidacji określonego środka trwałego może zbiec się w czasie z rezygnacją przez podatnika z prowadzenia jakiegoś rodzaju działalności lub podjęciem nowego rodzaju działalności, co jednak nie musi oznaczać automatycznego związku likwidacji tego środka trwałego z zaniechanym lub podjętym rodzajem działalności. Pomimo bowiem likwidacji danego środka trwałego w dalszym ciągu może być kontynuowany przez podatnika ten rodzaj działalności, w której wykorzystywany był likwidowany środek trwały, a tym samym w dalszym ciągu przysługuje podatnikowi prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty związanej z likwidacją tego środka trwałego.Dla podatkowej kwalifikacji strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych decydującym pozostaje ustalenie, czy utracenie przez te środki przydatności gospodarczej spowodowane zostało rezygnacją przez podatnika z prowadzenia określonego rodzaju działalności, w której to działalności wykorzystywany był ten likwidowany obecnie środek trwały.
W przedmiotowej sprawie likwidowany budynek zostanie zastąpiony nowym, w którym będą znajdowały się także lokale użytkowe (biurowe) na wynajem. Wprawdzie w nowym budynku znajdą się również lokale mieszkalne przeznaczone na sprzedaż, lecz nie zmieni to jednak faktu, iż budynek ten w jakiejś części w dalszym ciągu przeznaczony będzie na wynajem, tak jak to miało miejsce w przypadku dotychczasowego budynku.Według organu II instancji Spółka zasadnie podniosła, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług usługi związane z nieruchomościami sklasyfikowane w Dziale 70 obejmują zarówno wynajem nieruchomości stanowiących majątek własny, jak i również usługi związane z zagospodarowaniem i sprzedażą nieruchomości mieszkalnych.
Jednocześnie zdaniem organu odwoławczego brak jest podstaw prawnych do ewentualnego zmniejszenia kwoty straty z likwidacji starego budynku zaliczanej do kosztów uzyskania przychodów. Fakt, iż nowy budynek, wybudowany w miejsce zlikwidowanego będzie jedynie w pewnej (nieokreślonej we wniosku) części wykorzystywany na wynajem nie ma bowiem żadnego wpływu na wysokość straty ponoszonej przez Spółkę z tytułu likwidacji starego budynku.
W związku z powyższym orzeczono jak na wstępie.