Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Spółka organizuje nieodpłatnie szkolenia dotyczące produkowanych i dystrybuowanych przez siebie towarów (cementów kruszyw, betonów, domieszek do betonów itp.). Szkolenia te są przeznaczone dla klientów Spółki, którymi są przede wszystkim hurtownie i inni dystrybutorzy materiałów budowlanych produkowanych przez Spółkę. Celem organizowanych szkoleń jest zapewnienie właściwej wiedzy o produkcie i sposobie ich prezentacji (skład, działanie, właściwości, zastosowanie itp.). Działania te maja charakter edukacyjno-informacyjno-reklamowy. Zdaniem Spółki wydatki przez Nią ponszone stanowią w całości koszt uzyskania przychodów.

sygnatura: 1401/BP-I/4210-71/07/SP/PP-I

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-11-15

słowa kluczowe:cel wydatku, koszty uzyskania przychodów, reprezentacja, szkolenie, wydatki szkoleniowe, wyłączenie z kosztów, wyżywienie

D E C Y Z J A


Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./, Dyrektor Izby Skarbowejw Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 10.09.2007 r. Spółki Sp. z o.o. ?C?z siedzibą w Warszawie wniesionego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Nr 1471/DPR1/423-71/07/MK/2 z dnia 17.08.2007r.w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych,


orzeka:


- zmienić postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Warszawie 1471/DPR1/423-71/07/MK/2 z dnia 17.08.2007r. i uznać stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2007 r. za prawidłowe.


U Z A S A D N I E N I E


Pismem z dnia 05.06.2007r. Sp z o.o. ?C? (zwana dalej Spółką lub Podatnikiem) wystąpiła w trybie art. 14a § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej z wnioskiem do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka organizuje nieodpłatnie szkolenia dotyczące produkowanych i dystrybuowanych przez siebie towarów (cementów kruszyw, betonów, domieszek do betonów itp.). Szkolenia te są przeznaczone dla klientów Spółki, którymi są przede wszystkim hurtownie i inni dystrybutorzy materiałów budowlanych produkowanych przez Spółkę. Ze strony klientów w szkoleniach uczestniczą osoby zajmujące się bezpośrednią sprzedażą tych produktów i mające bezpośredni kontakt z klientem detalicznym. Celem organizowanych szkoleń jest zapewnienie właściwej wiedzy o produkciei sposobie ich prezentacji (skład, działanie, właściwości, zastosowanie itp.). Działania te maja charakter edukacyjno-informacyjno-reklamowy. Organizując takie szkolenia Spółka ponosi następujące koszty z tym związane:

  • wynajem sali,
  • wynajem niezbędnego sprzętu technicznego (np. rzutnik, ekran),
  • wyżywienie i koszty noclegów podczas szkolenia,
  • koszty związane z opłaceniem trenerów (krajowych i zagranicznych),
  • materiały szkoleniowe (ulotki, foldery, broszury opisujące właściwości produktów i zasady ich stosowania).


Zdaniem Spółki wszystkie wyżej wymienione wydatki, stanowią w całości koszt uzyskania przychodów. Zgodnie z definicją kosztu uzyskania przychodu za koszt podatkowy uznaje się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Z definicji tej wynika, że wśród wydatków ponoszonych w związkuz działalnością gospodarczą są te, które bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia przychodów oraz te, które przyczyniają się do nich pośrednio.
Reasumując Podatnik uważa, że wydatki na organizację ww szkoleń jako mające na celu uzyskanie przychodów (przyczyniające się do nich w sposób pośredni) należy uznać za koszty uzyskania przychodów.


W dniu 17.08.2007 r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowegow Warszawie wydał postanowienie Nr 1471/DPR1/423-71/07/MK/2, w którym stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu Organ I instancji przytoczył treść art.15 ust.1 i art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wskazał na zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto wskazał, że w przepisach ww. ustawy brak jest definicji ?reprezentacji?, dlatego też w przedmiotowej sprawie należy posługiwać się definicjąsłownikową . Powołał się więc na Słownik Języka Polskiego, który określa reprezentację jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przez reprezentację należy więc rozumieć działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi. Będą to zatem wszelkie działania polegające na stwarzaniu i utrwalaniu dobrego wizerunku firmy.
W ocenie Naczelnika Urzędu wydatki, o których mowa we wniosku, tj. organizacja szkoleń dla kontrahentów spełniają przytoczoną definicje reprezentacji. Działania te bowiem przekraczają zakres zwykłego szkolenia Spółka bowiem poza organizacją samego szkolenia płaci też za noclegi i wyżywienie. Ponadto organ zauważył, iż z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby do ponoszenia tego typu kosztów zobowiązywała Stronę umowa zawartaz kontrahentem. Spółka organizuje przedmiotowe szkolenia dobrowolnie i nieodpłatnie, ponosząc z tego tytułu koszty związane m. in. z wyżywieniem i noclegami osób odbywających szkolenie.
Z tych względów zdaniem Naczelnika Urzędu przedmiotowe wydatki o których mowa we wniosku należy zaliczyć do kosztów reprezentacji, które stosownie do art.16 ust.1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.


W dniu 10.09.2007 r. Strona złożyła zażalenie na wydane postanowienie, wnosząco zmianę zaskarżonego postanowienia w całości poprzez stwierdzenie, że stanowisko prezentowane przez Spółkę we wniosku z dnia 05.05.2007 r. jest prawidłowe.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenie przepisów art.15 i art.16 ust.1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez ich nieprawidłową wykładnię. W uzasadnieniu zażalenia Podatnik ponownie przedstawia stan faktyczny oraz analizuje treść art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W zażaleniu Strona podniosła, iż w zaskarżonym postanowieniu Naczelnik Urzędu skoncentrował się na jednym z elementów kosztowych (koszty wyżywienia oraz noclegów) aby uznać całość wydatków na organizację szkoleń za koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
Jednocześnie zauważa, że obecnie na wielu szkoleniach podaje się posiłki, szczególnie, jeśli czas ich trwania przekracza kilka godzin i jest to standardowy element, który nie spełnia definicji reprezentacji.


Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu zebranego materiału dowodowego, stwierdza, co następuje:


Zażalenie wniesione przez Spółkę, w ocenie organu odwoławczego zasługuje na uwzględnienie.

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Organ II instancji podziela opinię podatnika, iż możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika, który zalicza ten wydatek do kosztów, istnienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkami a uzyskanym przychodem. Jednocześnie pragnie zauważyć, że takimi kosztami nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art 16 ust.1 cyt ustawy oraz niewłaściwie udokumentowane. Ponadto podkreśla, iż to na podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie prawa polskiego zasadą jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne spoczywa ciężar udowodnienia powyższych zależności.
Jak wskazano powyżej decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu. Okoliczności te należy oceniać indywidualnie, biorąc pod uwagę racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Jednocześnie podatnicy muszą dysponować odpowiednimi dowodami, które pozwolą im zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Organ podatkowy ocenia celowość poniesionych kosztów w innych warunkach aniżeli ponoszący te koszty podatnik, gdyż dokonuje oceny z perspektywy czasu.
Zatem, podatnik winien wykazać należytą staranność i w momencie podejmowania decyzjio poniesieniu wydatku, oceniając jego ?celowość?, winien brać pod uwagę okoliczność, iż istnienie tej przesłanki będzie musiał wykazać przed organem podatkowym w toku postępowania podatkowego. Zadaniem organu podatkowego jest bowiem tylko weryfikacja tego, co dla wykazania ?celowości? wydatku przedstawi podatnik.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku z dnia 5 czerwca 2007r. wynika, że Spółka organizuje szkolenia dla osób niebędących jej pracownikami zajmującymi się bezpośrednią sprzedażą produktów Spółki (cementów, kruszyw, betonów, domieszek do betonów). Celem przedmiotowych szkoleń jest zapewnienie właściwej wiedzy o produkciei sposobie jego prezentacji klientowi detalicznemu poprzez przekazanie informacji o produkcie. Jednocześnie Organ II instancji zauważa, że w przedmiotowej sprawie Strona podała, że wydatki te w sposób pośredni wiążą się są z przychodami Spółki.

Mając powyższe na uwadze w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawiew przedmiotowej sprawie, na podstawie powołanego przepisu art.15 ust.1 Spółce będzie przysługiwało prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizację szkoleń obejmujących wynajęcie sali, sprzętu, wynagrodzenie trenerów oraz wydatki na wyżywienie i zakwaterowanie osób biorących udział w szkoleniu, jeżeli szkolenie przeprowadzone zostanie w celu osiągnięcia przychodów oraz udokumentowane dla celów podatkowych. Podjęte przez Podatnika działania polegające na organizowaniu szkoleń dla osób zajmujących się bezpośrednią sprzedażą produktów Spółki nie są reprezentacją w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ww ustawy z dnia 15.02.1992r. Jednocześnie, Dyrektor Izby Skarbowej zwraca uwagę, iż ocena podatkowa poszczególnych kosztów ponoszonych na organizację szkolenia dla kontrahentów, w każdym przypadku winna być dokonywana indywidualnie i całościowo. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację czy inny rodzaj wydatków konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego, o ile organizowane szkolenia mają związek z działalnością Spółki i nie noszą cech okazałości i wystawności wykraczającej poza przyjęte powszechnie zwyczaje, to za prawidłowe uznać należy stanowisko Podatnika, iż wydatki na przedmiotowe szkolenia, stanowią koszt uzyskania przychodów jako wydatki związane z bieżącą działalnością Spółki.

Przedstawione powyżej stanowisko zgodne jest ze stanowiskiem NSA zawartym w wyroku z dnia 27.07.2006r. sygn. akt II FSK 1008/06.


Przed wydaniem niniejszej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie na podstawie art.200 ustawy Ordynacja podatkowa postanowieniem z dnia 09.10.2007r. (doręczonym 13.10.2007r.) wyznaczył Stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Strona skorzystała z przysługującego jej prawa.

Organ II instancji rozpatrując niniejszą sprawę, kierował się złożonymi przez Stronę dokumentami, przepisami prawa oraz ich wykładnią.
Biorąc pod uwagę powyższe Organ II instancji orzekł jak w sentencji.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY